Biało-czerwoni zdobyli co prawda trzy punkty w meczu z Andorą, natomiast ich gra nie napawała optymizmem. Jakie wnioski pozwala wyciągnąć niedzielne spotkanie przy Łazienkowskiej?
POMYSŁ NA GRĘ NIE ISTNIEJE
Gdy Jerzy Brzęczek bez większych problemów wygrywał eliminacje Euro 2020, nie uniknął słów krytyki. Biało-czerwoni co prawda poradzili sobie ze wszystkimi rywalami, stracili niewiele goli i nawet przez chwilę ich obecność na wielkim turnieju nie była zagrożona, ale gra drużyny cały czas budziła niedosyt. Polacy rzadko kiedy na boisku dominowali, mieli problemy z budowaniem składnych akcji, wygrywali indywidualnymi zrywami. Zmienić miało to przyjście Paulo Sousy. Zbigniew Boniek podkreślał nawet, że chce, by kadra zaczęła grać lepiej i bardziej widowiskowo oraz postawiła na atak. Jak na razie jednak żadnych zmian w jej stylu gry nie zauważyliśmy. W meczu z Węgrami przez godzinę zespół właściwie nie istniał, a gdy za rywala otrzymał słabiutką Andorę, nie stać było go na nic więcej niż wykonanie niezliczonej ilości dośrodkowań.
Zmiana ustawienia na 3-5-2 nie jest oczywiście łatwa, wszak nie od razu Kraków zbudowano. To naturalne, że potrzeba trochę czasu na wprowadzenie pewnych rozwiązań, na nauczenie zawodników nowej taktyki, wypracowanie pewnych schematów. Można było jednak mieć nadzieję, że w starciu z tak słabym rywalem zobaczymy choćby zalążek lepszej gry. Nie zobaczyliśmy. Jeśli na tym ma się opierać nasz pomysł na pokonanie rywala, to trzeba rozejrzeć się za napastnikami, którym natura nie pożałowała centymetrów i kilogramów, takim będzie łatwiej walczyć z rywalami w powietrzu.
UZALEŻNIENI OD LEWANDOWSKIEGO
To dość naturalne, że skoro mamy w zespole najlepszego napastnika na świecie, możemy od niego oczekiwać więcej i na niego liczyć. Dobrze byłoby jednak mieć jakiś alternatywny pomysł na grę, bo w końcu selekcjoner ma również do dyspozycji piłkarzy Napoli, Herthy Berlin, Olympique Marsylia czy Lokomotiwu Moskwa. Nie są to może zespoły z tej samej półki co Bayern Monachium, natomiast reprezentanci tych klubów nie trafili na zgrupowanie za ładne oczy. Tymczasem gdyby nie Lewandowski, być może nie zgromadzilibyśmy nawet połowy dorobku punktowego, który mamy po meczach z Węgrami i Andorą. W Budapeszcie jego piękny gol lewą nogą uratował remis, przy Łazienkowskiej jedyny potrafił znaleźć sposób na defensywę gości i dwoma bramkami dał kolegom duży komfort psychiczny.
SOUSA MA NOSA
Byłoby lepiej, gdyby Paulo Sousa podejmował trafne decyzje personalne już przed meczem, ale generalnie trzeba mu oddać, że potrafi robić zmiany. W spotkaniu z Węgrami wpuścił na boisko Krzysztofa Piątka i Kamila Jóźwiaka i już po chwili obaj mieli w dorobku po golu. W starciu z Andorą dał szansę Kamilowi Grosickiemu i Karolowi Świderskiemu. W końcówce spotkania piłkarz West Bromwich Albion dośrodkował, a napastnik PAOK-u Saloniki wykończył akcję i tak padł gol na 3:0. Nie mamy nic przeciwko, by w kolejnych spotkaniach Portugalczyk dokonywał roszad z podobnym wyczuciem.
MILIK JEST CIAŁEM OBCYM
Trudno nam przypomnieć sobie mecze drużyny narodowej w ostatnich pięciu latach, w których na wysokim poziomie zagrałby napastnik Olympique Marsylia. Przez lata funkcjonował mit, wedle którego Milik miałby się znakomicie czuć na boisku z Lewandowskim, a ich współpraca przynosiłaby wymierne efekty. Prawdą jest jednak, że od ponad pięciu lat ta para wykreowała bezpośrednio tylko jednego gola i to w meczu z Macedonią Północną. Generalnie jednak były napastnik Napoli nie daje argumentów za tym, by regularnie na niego stawiać.
27-latek zagrał beznadziejnie z Węgrami, nie popisał się również w meczu z Andorą. Nie uczestniczył w grze, rzadko trafiała do niego piłka, nie stanowił żadnego zagrożenia dla rywala. W obu tych spotkaniach miał kilka niezłych okazji po dośrodkowaniach, natomiast uderzeniami głową nie potrafił nawet zmusić bramkarza do interwencji. Zawsze były one bowiem niecelne.
ZNIKAJĄCY ZIELIŃSKI
To odwieczny problem tego pomocnika, który nie potrafi utrzymać wysokiej formy na dłuższym dystansie. Zagrał bardzo słabą pierwszą połowę z Węgrami i dobrą drugą. Potem przyszedł jednak niemrawy mecz z Andorą, w efekcie czego na przestrzeni dwóch spotkań tylko przez kilkadziesiąt minut widzieliśmy pomocnika Napoli w wysokiej dyspozycji. Na tle słabiutkiego rywala był podczas niedzielnego meczu schowany, nie pokazywał się do gry, nie prezentował niekonwencjonalnych podań, które mogłyby rozerwać defensywę. Właściwie ciężko go z czegokolwiek konkretnego zapamiętać, a chyba można od zawodnika tej klasy wymagać, by jego udane i efektywnie spędzone na boisku minuty nie były tylko incydentami.
![El. MŚ 2026: kiedy mecze reprezentacji Polski? [TERMINARZ]](https://s7.tvp.pl/images2/7/a/5/uid_7a5d07a6d59241ec8f6eb460cfdbd8db_width_265_play_0_pos_0_gs_0_height_150_pierwsze-mecze-polski-w-eliminacjach-ms-2026-w-marcu-fot-getty-images.jpg "Pierwsze mecze Polski w eliminacjach MŚ 2026 w marcu (fot. Getty Images)")
