15 kwi 2021 | Tenis / ATP (mężczyźni)

Dan Evans – niebieski ptak brytyjskiego tenisa. Nie zatrzymała go kokaina i brak finansów

Dan Evans często reaguje bardzo emocjonalnie. Ograł w Monte Carlo Hurkacza i Djokovicia (fot .Getty)

Dan Evans jest rewelacją turnieju Rolex Monte-Carlo Masters. W czwartek ograł lidera światowego rankingu Novaka Djokovicia, a wcześniej nie dał szans Hubertowi Hurkaczowi. Brytyjczyk to tenisista niezwykle ambitny i barwny, który na korcie nie odpuszcza do ostatniej piłki. W karierze przeżywał też ciemniejsze chwile, gdy musiał odpocząć od rywalizacji po narkotykowej wpadce.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Oto tajna broń Hurkacza. "Może wygrywać wszędzie"

Czytaj też

Hubert Hurkacz udanie rozpoczął sezon na kortach ziemnych (fot. Getty)

Oto tajna broń Hurkacza. "Może wygrywać wszędzie"

Evans to jeden z najbardziej nieobliczalnych zawodników w czołowej pięćdziesiątce rankingu. Brytyjczyk potrafi zagrać znakomicie, by dwa dni później zaprezentować się poniżej wszelkiej krytyki. Nawet kiedy gra słabo, nie można mu jednak odmówić ambicji i woli walki. Krnąbrny charakter często mu jednak nie pomaga w utrzymaniu należytej koncentracji.

O krewkim usposobieniu Evansa przekonał się już Hurkacz. Brytyjczyk był jego partnerem deblowym podczas ubiegłorocznego French Open. Środowi rywale ograli niespodziewanie w pierwszej rundzie Marcelo Demolinera i Matwe Middelkoopa. Holender podczas zmiany stron zwrócił uwagę Evansowi, dlaczego głośno krzyczał po wygranym punkcie. To rozpoczęło awanturę, którą próbował tonować Polak i sędzia Arnaud Gabas. Ostatecznie nie doszło do rękoczynów, ale… było blisko.

Here's what happened between Dan Evans and Matwe Middelkoop. pic.twitter.com/3ChaBYm6jZ
— Lee S (@underarm_ace) September 30, 2020

Oto tajna broń Hurkacza. "Może wygrywać wszędzie"

Czytaj też

Oto tajna broń Hurkacza. "Może wygrywać wszędzie"

Krnąbrny nastolatek wycofany z Wimbledonu

Kariera Brytyjczyka zaczęła się nietypowo, bo… od squasha, w którego często grywał z ojcem. Później dopiero zamienił rakietę na tenisową. Od 13. roku życia był już pod ścisłą opieką brytyjskiej federacji tenisowej (LTA). – Nigdy nie byłem najlepszy w kategoriach wiekowych U14/U15. Byłem prawdopodobnie najgorszy. Miałem słabe warunki fizyczne, byłem dużo mniejszy od innych. Cały czas jednak wierzyłem, że będę dobrym graczem i na koniec okazałem się najlepszym z nich – mówił po latach Evans.

Fan Aston Villi szokował już w wieku 16 lat. LTA wycofała go w 2006 roku z juniorskiego Wimbledonu. Powodem nie były wyniki, a nieodpowiednie zachowanie na korcie. Juniorska przygoda nie była pasmem sukcesów. Ćwierćfinały Australian Open i US Open nie zadowalały tych, którzy łożyli na Evansa spore środki.

Te zresztą zmniejszyły się kilka lat później, bo w 2010 LTA obcięła grupę wspieranych zawodników. W gronie "poszkodowanych" znalazł się Evans, któremu zarzucano lenistwo i nieprzykładanie się do tenisowych obowiązków. O Brytyjczyku moglibyśmy teraz nie wspominać, bo w 2013 istniała poważna groźba, że zakończy karierę. Rodzice nie byli w stanie już go dłużej wspierać, a na granie w tenisa potrzebował ok. 25 tys. funtów rocznie.

Rozgrywki ATP Cup i Pucharu Davisa napędzają Evansa (fot. Getty)

Puchar Davisa – moment zwrotny w karierze Evansa

Tym razem Evans uratował się sam, bo zagrał kapitalnie w Pucharze Davisa, zastępując Jamie’ego Bakera. Wygrał decydujący pojedynek z Jewgienijem Donskojem (ATP 80) i zapewnił Wielkiej Brytanii awans do play-offów Grupy Światowej. Federacja postanowiła dać mu kolejną szansę, zapewniając finansowanie i trenera.

To był moment zwrotny w karierze środowego rywala Hurkacza. Nie od razu jednak znalazł się w tenisowej czołówce. Musiał przejść drogę przez czyściec, czyli turnieje ITF. W finale w Bastad pokonał zresztą Grzegorza Panfila. Od 2016 roku regularnie występuje w turniejach wielkoszlemowych. Pnie się też w rankingu. W lutym tego roku wygrał pierwszy turniej ATP w karierze, pokonując w finale Feliksa Auger-Aliassime’a.

Dan Evans jak kot. Zawsze spada na cztery łapy

Nie oznacza to, że Evans nie zbaczał już z dobrej drogi. Nadal zdarzają mu się wybryki na korcie tenisowym i poza nim. Ten najbardziej poważny kosztował go 12-miesięczne zawieszenie. W organizmie Brytyjczyka wykryto kokainę. Feralny dla niego test miał miejsce w kwietniu 2017 roku w Barcelonie.

– To był naprawdę trudny czas w moim życiu. Wielu ludzi wokół mnie miało nie najlepszy czas, dlatego byłbym bardzo samolubny, gdybym twierdził, że tylko mnie to dotknęło – twierdził Evans.

W wieku 28 lat musiał w zasadzie zaczynać karierę od nowa. Grał w challengerach, rzadko mógł liczyć na "dzikie karty". – Wszyscy wybaczyli mi, gdy przyznałem się do winy. Nie było jednak łatwo funkcjonować z myślą, że byłem 41. na świecie i wyrzuciłem to wszystko do kosza – tłumaczył.

– To była najgorsza rzecz na świecie. Przez ten czas jednak dorosłem i próbuję wygrywać mecze tenisowe – dodał.

Wpadka dopingowa nie zastopowała kariery Evansa na dobre. Brytyjczyk zdaje się być jak kot – ma kilka żyć. 8 lutego 2021 roku zameldował się na najwyższym miejscu w karierze (26 ATP). Jeśli w Monte Carlo pokona Davida Goffina awansuje na 25. pozycję.