Lekkoatletyka. Małachowski wrócił, rusza ostatni sezon króla dysku

Piotr Małachowski miał zaczął starty już tydzień temu w Warszawie. Na Memoriale Szelesta nawet pojawił się osobiście – oczywiście promując na sobie nową markę ubrań, którą współtworzył – jednak tylko w roli widza. – Potrzebuję jeszcze chwilki, nie pali się – uspokajał 38-latek, który z trybun wspierał m.in. Pawła Fajdka. Teraz na stadion pojechał już jako zawodnik. W Niemczech zaczął "ostatni taniec", jak zareklamowała ten sezon dyskobola AthleTeam – reprezentująca go agencja menedżerska.

Piotr Małachowski od trzeciego miejsca na mityngu w Rehlingen rozpoczyna swój finałowy sezon��od 62.13m ruszamy z Last Dance�� pic.twitter.com/Sr4NQyv0dX

— AthleTeam (@AthleTeam_MR) May 23, 2021

Małachowski w Rehlingen w gronie pięciu zawodników zajął trzecie miejsce. Ale to akurat nie ma żadnego znaczenia. Istotniejsze, że "Machałek" rzucił 62,13 metra. To spokojne wejście w starty, dość powiedzieć, że już tej wiosny w Polsce dalej rzucało dwóch zawodników.

TO WARTO WIEDZIEĆ: W PONIEDZIAŁEK ROZPRAWA KRZEWINY. UNIKNIE KARY?

– Do końca czekaliśmy na jakąś informację od Piotrka, czy brać go pod uwagę przy ustalaniu składu na Drużynowe ME na Stadionie Śląskim (29-30 maja – przyp. red.) – mówił TVPSPORT.PL Krzysztof Kęcki, szef szkolenia PZLA.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez Piotr Małachowski (@piotrmalachowski)

Związek ostatecznie postawił na Roberta Urbanka. Medalista MŚ 2015 w niedzielę w tych samych zawodach rzucił 61,67 m. To jednak na tym etapie nie ma większego znaczenia, bo wszystko co najistotniejsze zdarzy się na przełomie lipca i sierpnia. W Tokio. To Małachowski jest nadal jedynym zawodnikiem, który w drużynie polskich dyskoboli ma uzyskane minimum na igrzyska olimpijskie. To on również, choć od dwóch lat nie jest mistrzem kraju, ma pomimo "dużego PESEL-u" najwięcej atutów, aby w Japonii zrobić coś dobrego.

– Zwrócił się do mnie o pomoc, bo marzy o tym, co mu dotąd uciekało: złocie. Jest mistrzem świata, świetnym lekkoatletą, legendą. A ja sam siebie trenowałem, mając ponad 40 lat. Myślę, że wiem, jak mu pomóc. Wiem, jak przygotować "starego dziada" na dalekie rzuty – mówił Gerd Kanter, Estończyk, który blisko trzy lata temu przejął Piotra i Roberta od trenera Witolda Suskiego.
– Dzisiaj poziom dysku jest kosmiczny. Jakikolwiek medal byłby dla mnie wielką rzeczą – Małachowski z biegiem czasu odrobinę złagodził oczekiwania.

Lubiany, szanowany, towarzyski. Trudno w polskiej ekipie znaleźć kogoś, kto nie kibicowałby nestorowi na ostatniej prostej. Od ponad roku Małachowski wie, że zakończy karierę na Memoriale Kamili Skolimowskiej. Feta była szykowana na poprzedni rok, ale z oczywistych względów odłożono ją o rok. I chociaż Piotr przy każdej rozmowie wspomina, że "wszystko go boli", "czuje kości" i "jedną nogą jest już w życiu po karierze", to tylko chwilę wahał się, czy faktycznie dociągnąć do igrzysk. Po MŚ w Katarze, gdzie odpadł w kwalifikacjach. Ale został. Teraz przyznaje:

– Gdyby ktoś po Rio powiedział mi, że w 2021 roku będę jeszcze rzucał dyskiem, to chyba bym się wtedy roześmiał. Ale minął ten czas i ja wciąż ubieram się w dres, wychodzę na trening, zaciskam zęby. I co zabawne, wciąż mnie to cieszy. Szczególnie perspektywa tego, o co idzie tu gra.

CROUSER JAKO TRZECI KULOMIOT ŚWIATA PCHNĄŁ PONAD 23 METRY!

Na ile tego lata będzie stać Małachowskiego w jego "ostatnim tańcu", nie wiadomo. Natomiast wymogi w jego konkurencji są teraz kosmiczne. Daniel Stahl, Fedrick Dacres, Andrius Gudzius i kolejka następnych – chętnych do rzucania pod granicę 70. metra jest nad wyraz wielu. Już teraz, na tak wczesnym etapie, 12 dyskoboli ma wyniki powyżej 66 m – tylu, co w całym minionym lecie w dobie pandemii. Oczywiście możliwe, że medal w Tokio będzie wisiał niżej. Z drugiej strony Małachowskiemu do godnego pożegnania potrzebne jest tak naprawdę nie podium, lecz satysfakcja z wyniku i tego, że podjął rękawicę. To znaczy dysk. Bo hasło w encyklopedii "Machał" i bez Tokio ma już wyjątkowo napakowane sukcesami.