Euro 2020. Lewa flanka i nowoczesny styl. Jak gra reprezentacja Anglii?

Euro 2020. Cztery ścieżki dźwiękowe do wyboru podczas meczów w TVP

Droga do Euro

Anglicy eliminacje do Euro przebrnęli niemal suchą stopą. Zimną kąpiel zaliczyli tylko raz, przegrywając z Czechami (1:2). W pozostałych spotkaniach to oni byli górą. W ośmiu meczach strzelili 37 goli, tracąc zaledwie sześć. Obok Belgów i Włochów byli najskuteczniejsi w kwalifikacjach.

Równie dobrze rozpoczęli walkę o awans do mistrzostw świata w Katarze. W pierwszym meczu, grając w na poły rezerwowym składzie, wysoko ograli San Marino (5:0). W drugiej kolejce, wyraźnie przeważając, pokonali Albanię (2:0). W trzecim spotkaniu, nie bez problemów, poradzili sobie z potencjalnie najtrudniejszym rywalem – Polską (2:1).

Jak grają Anglicy?

W sposobie gry drużyny Garetha Southgate'a trudno doszukiwać się rozwiązań dawnej brytyjskiej myśli szkoleniowej. Dało się to zauważyć już podczas mundialu w Rosji, którego rewelacją byli właśnie Anglicy. Swój nowoczesny styl potwierdzili także podczas eliminacji do Euro 2020 oraz zeszłorocznej Ligi Narodów.

Grali efektownie i dominowali rywali. Choć długo byli przy piłce, to nie atakowali często – stawiali jakość stworzonych sytuacji nad ich ilość. Dlatego też wymieniali mnóstwo podań, konstruując jedne z najdłuższych akcji w bramkowych w Europie.

Tak samo rozpoczęli kwalifikacje do mundialu w Katarze. Różnicą był jedynie system. W eliminacjach do mistrzostw Europy oraz w trakcie Ligi Narodów Southgate korzystał głównie z ustawień 4-3-3 i 3-4-2-1. W starciach z San Marino, Albanią i Polską zdecydował się na formację 4-2-3-1.

Pomysłu na budowanie akcji jednak nie zmienił. Anglicy grę zaczynają od własnej bramki, rozegranie powierzając Harry'emu Maguireowi i Kyle'owi Walkerowi. Choć ten drugi nominalnie ustawiony jest po prawej stronie bloku defensywnego, to – niczym w klubie – często schodzi do środka, zmieniając kształt zespołu w 3-2-4-1.

Drugi z bocznych obrońców, Luke Shaw, gra zdecydowanie wyżej, pełniąc kluczową funkcję. Obiega pozycję wąsko ustawionego skrzydłowego – Raheema Sterlinga – zapewniając przy tym linię podania Maguire'owi. Choć Anglicy wymieniają więcej podań po prawej stronie, to najgroźniejsi są z lewego skrzydła.

Oprócz Shawa fundamentalną rolę ogrywa także drugi z obrońców Manchesteru United – Maguire. Inauguruje większość ataków, wymieniając piłkę z partnerami z bloku defensywnego bądź z ustawionym głęboko Declanem Ricem.

Bo choć Anglicy grają w formacji 4-2-3-1, to drugi z defensywnych pomocników – w ostatnich spotkaniach był nim Kalvin Phillips – ustawia się wyżej. Gracz West Hamu schodzi za to nisko, prowokując rywali do wyższego pressingu. Pod własną bramką gra odważnie, nie mając problemów z przyjęciem pod presją. Czasem pełni nawet funkcję trzeciego stopera.

Po krótkiej wymianie na własnej połowie Anglicy transportują piłkę do przodu. Zazwyczaj w kierunku bocznych sektorów – szczególnie tych po lewej stronie boiska. Maguire zagrywa krzyżowo do skrzydłowego, albo płasko do obiegającego go Shawa.

Lewy obrońca swoim ruchem spycha Sterlinga do środka boiska, wpływając zarazem na ustawienie Harry'ego Kane'a. Ten wychodzi z pola karnego, robiąc miejsce "wypchniętemu" bocznemu atakującemu. W lewej półprzestrzeni ustawia się za to ofensywny pomocnik, Mason Mount, który zapewnia linię podań.

W ostatnich spotkaniach Anglicy najgroźniejsi byli właśnie po kombinacjach pomiędzy Sterlingiem, Shawem i Mountem. Po ich wymianie Kane strzelił pierwszego gola w meczu z Albanią. To ci gracze zakładają też wysoki pressing, przynoszący im błyskawiczne korzyści pod bramką rywala.

Kapitan Anglików, poza rolą egzekutora, doskonale wywiązuje się też z funkcji podwieszonego napastnika. Schodzi nisko, pomagając w rozegraniu. Swoim ruchem otwiera wolne przestrzenie dla mobilnego Mounta oraz dla odwróconych skrzydłowych – Sterlinga i Phila Fodena. Boczni atakujący nierzadko zmieniają się stronami.

Ofensywny kwartet rozumie się bowiem znakomicie. Defensywy rywali rozmontowuje kombinacjami granymi na jeden kontakt. Kane wychodzi z pola karnego, wymieniając piłkę ze środkowym pomocnikiem, bądź bocznym obrońcą. Jego miejsce w szesnastce rywala natychmiast zajmuje jeden z wąsko ustawionych bocznych atakujących, momentalnie otrzymując podania w tę strefę. Czy to płaskie od Kane'a czy zagrane z głębi pola za linię obrony.

Korzysta z nich głównie Sterling, będący ostatnim elementem układanki. Bazując na swojej szybkości rozrywa zasieki obronne rywali. W pierwszych starciach kwalifikacji do mundialu w Katarze to on najczęściej staczył pojedynki w ataku i z największą częstotliwością mijał rywali.

Kto jest kluczowy?

Choć Anglicy więcej podań wymieniają na prawym skrzydle, to groźniejsi są z przeciwnej flanki. Wpływ na to ma Maguire, który znakomicie odnajduje się w kombinacjach z bocznym obrońcą i atakującym. Często włącza się do ataków, grając niemal jak środkowy pomocnik. Szuka progresji z piłką i wbiega na połowę rywala.

Po przekroczeniu linii środkowej współpracuje nie tylko z Shawem i Sterlingiem, ale i Mountem, który zazwyczaj gra bliżej lewej strony. Ustawiony na tym skrzydle kwartet, wsparty przez Kane'a, jest nieodzowny w atakach reprezentacji Anglii.

Gdy jednak na lewej stronie zaczyna brakować miejsca, Maguire nierzadko decyduje się na przerzucenie piłki na drugą flankę. W zeszłorocznej Lidze Narodów najczęściej dogrywał do prawego wahadłowego – Kierana Trippiera. Jeśli ten pojawi się na boisku, to taki wariant będzie dość prawdopodobny.

Ustawiony wysoko gracz Atletico Madryt potrafi błyskawicznie dostarczyć piłkę w pole karne. Dośrodkowuje jednak nie tylko z gry, ale i ze stałych fragmentów. Anglicy, w ostatnich spotkaniach, byli po nich bardzo groźni, o czym przekonali się także Polacy. W zeszłym roku więcej bramek zdobyli właśnie ze stojącej piłki, niż po atakach pozycyjnych.

Pierwsza jedenastka:

W eliminacjach do mistrzostw Europy Anglia grała głównie w ustawieniu 4-3-3. Southgate, już wówczas, przygotowywał jednak zespół do gry trójką z tyłu. W trakcie meczów często zmieniał system, wpuszczając na boisko dodatkowego środkowego obrońcę.

W 2020 roku na stałe wprowadził formację 3-4-2-1. W ostatnich spotkaniach zmienił ją jednak na 4-2-3-1. Pierwsza jedenastka Anglików wyglądała wówczas następująco:

Jordan Pickford – Kyle Walker, John Stones, Harry Maguire, Luke Shaw – Declan Rice, Kalvin Phillips – Phil Foden, Mason Mount, Raheem Sterling – Harry Kane

"Synowie Albionu" w podobnym zestawieniu rozpocząć mogą Euro 2020. Blisko pierwszego składu pozostają także Bukayo Saka, Marcus Rashford, Jack Grealish i Jadon Sancho.

Anglicy w grupie D zmierzą się ze Szkocją, Chorwacją i Czechami. Sprawdź terminarz Euro 2020. Transmisja wszystkich spotkań w Telewizji Polskiej.