05 lip 2021 | Boks

Karolina Michalczuk przed wylotem pięściarek do Tokio: boks kobiet w Polsce rośnie w siłę! [WYWIAD]

Trenerka reprezentacji Polski kobiet Karolina Michalczuk poleci do Tokio na igrzyska olimpijskie z Sandrą Drabik, Karoliną Koszewską i Elżbietą Wójcik (fot. PAP/Andrzej Grygiel) — Karolina Michalczuk (fot. PAP/Andrzej Grygiel)

Polskie pięściarki w składzie: Sandra Drabik (51 kg), Karolina Koszewska (69 kg) i Elżbieta Wójcik (75 kg) od 30 czerwca szlifują formę w Centralnym Ośrodku Sportu w Giżycku przed wylotem do Tokio na igrzyska olimpijskie. – Do igrzysk podchodzimy spokojnie, ale dziewczyny są bojowo nastawione – powiedziała trenerka reprezentacji Polski Karolina Michalczuk w rozmowie z TVPSPORT.PL.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Wróci polska liga boksu? Start możliwy jeszcze w tym roku

Mateusz Fudala, TVPSPORT.PL: – Jaki nastrój panuje w kadrze polskich pięściarek przed wylotem na igrzyska olimpijskie?
Karolina Michalczuk, trenerka reprezentacji Polski kobiet w boksie: – Praca wre, a dziewczyny są bojowo nastawione. Z każdymi kolejnymi sparingami wygląda to coraz lepiej i widzę, że nasze zawodniczki są dobrze przygotowane. Oby to przełożyło się na dobre wyniki na igrzyskach.

– Nad czym obecnie najwięcej pracujecie?
– Przede wszystkim nad szybkością i celnością ciosów. Szlifujemy to, co udało się zrobić do tej pory. Co drugi dzień mamy sparingi – pomagają nam pozostałe dziewczyny z kadry, m.in. Agata Kaczmarska czy zawodniczka młodzieżówki Julia Chudy. Do Sandry Drabik przyjeżdża jeszcze jeden leworęczny sparingpartner, a Ela Wójcik i Karolina Koszewska sparują razem, bo są w podobnych wagach.

– Jak bardzo utrudnił pani pracę fakt, że tak długo trzeba było czekać na oficjalne potwierdzenie kwalifikacji olimpijskich dla Elżbiety Wójcik i Karoliny Koszewskiej? Nasze reprezentantki wywalczyły awans do Tokio z europejskiego rankingu.
– Po kwalifikacjach w Paryżu kazałam dziewczynom odpocząć od boksu. Karolina wyjechała na wakacje z rodziną do Grecji, Ela też miała tydzień przerwy i uważam, że to był dobry ruch, bo dzięki temu obie lepiej weszły w treningi.

Dylak: jeśli zadbamy o dziewczyny, to będą zdobywać medale najważniejszej imprezy

Dylak: jeśli zadbamy o dziewczyny, to będą zdobywać medale najważniejszej imprezy

– Dziewczyny się denerwowały?
– Nie ukrywam, że nerwówka była, choć byłam pewna, że uzyskają kwalifikacje z rankingu, bo były sklasyfikowane najwyżej w Europie. Wiadomo jednak, że trzeba było czekać na oficjalne potwierdzenie. Można było mieć pewne obawy o paszport dla Eli Wójcik, bo miała tylko 15 punktów więcej od następnej w rankingu Turczynki i nie wiedzieliśmy czy rywalce nie doliczą jakichś punktów. Na szczęście, nie doliczyli. Warto było startować w tych wszystkich turniejach, mistrzostwach świata, Europy i igrzyskach europejskich, bo dało to punkty, dzięki którym dziewczyny polecą do Tokio.

– Z perspektywy czasu można pokusić się o ocenę, czy dla polskich pięściarek przełożenie kwalifikacji i igrzysk było korzystne?
– Uważam, że podczas ubiegłorocznych kwalifikacji w Londynie, które zostały przerwane przez pandemię, dziewczyny były w wyższej formie. Miały odpowiedni cykl startów, nie było takiej presji psychicznej. Ta pandemia rozbiła wszystko, a w dziewczynach było dużo niepewności: czy kwalifikacje się odbędą? czy będzie trzeba poddać się kwarantannie, czy igrzyska nie zostaną odwołane? Widziałam to także po innych ekipach. To nie był łatwy okres dla sportowców.

– Można pokusić się o ocenę szans naszych pięściarek na sukces na igrzyskach?
– Podchodzimy do tego spokojnie i czekamy na to, co przyniesie los. Pamiętam, że jak zakwalifikowałam się na igrzyska w Londynie, mówiono, że lecę po medal, a wyszło, jak wyszło (Michalczuk przegrała pierwszą walkę z późniejszą brązową medalistką IO Hinduską Mary Kom 14:19 – red.). To są igrzyska, sukces zależy od wielu czynników, takich jak losowanie, dyspozycja dnia, nastawienie psychiczne. Sam fakt, że na igrzyska lecą trzy dziewczyny to już ogromny sukces.

Marcinkowska: igrzyska w Paryżu realnym celem

Marcinkowska: igrzyska w Paryżu realnym celem

– Pani doświadczenie z Londynu teraz procentuje w pracy szkoleniowej?

– Na pewno, choć po tych igrzyskach byłam załamana i nie mogłam patrzeć na boks. Z perspektywy czasu myślę sobie jednak, że gdybym zdobyła tam medal, to może nie zostałabym trenerką? Pewnie osiadłabym na laurach, sama nie wiem... Jednak sam fakt, że tam byłam, dał mi bardzo wiele. Pamiętajmy, że wtedy na igrzyskach były trzy kategorie wagowe i po jednej kwalifikacji na świecie do wywalczenia. Niektórzy myślą, że coś mi zostało dane w prezencie. Nie, nie zostało. Wywalczyłam to sobie i tak samo teraz, dziewczyny ciężko pracowały, by się zakwalifikować.

– U dziewczyn da się zauważyć napięcie lub ekscytację przed wylotem do Tokio?
– Nie, to doświadczone zawodniczki, które były na wielkich imprezach i mniej więcej wiedzą, czego się spodziewać. Na pewno cieszą się, ale bez zbędnej ekscytacji. Myślę, że to dobrze, że tak krótko czasu minie od zakończenia kwalifikacji w Paryżu do wylotu do Tokio. Nie ma czasu na rozmyślanie, jest ciężka praca.

– Trzy Polki wystąpią na igrzyskach, wcześniej w kwietniu mieliśmy siedem medali naszych reprezentantek na Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w Kielcach. Polski boks kobiet rośnie w siłę?
– Na pewno. Do niedawna jeszcze była posucha, a teraz widać, że będzie z kim pracować w przyszłości. Od kiedy pracuję z kadrą, czyli od trzech lat, nie było dziewczyn, które płynnie przechodzą do wieku seniora. Brakowało narybku. Teraz widzę coraz mocniejsze młode dziewczyny i nic, tylko się z tego cieszyć. Są przyszłością polskiego boksu.

Artysta, żołnierz i pasjonat. Reportaż o Pawle Worobieju