Tokio 2020. Zenon Jaskuła: Michał Kwiatkowski może zdobyć medal mistrzostw świata

Richard Carapaz zdobył złoto w wyścigu indywidualnym ze startu wspólnego

Kwiatkowski dojechał samotnie do mety ze stratą 1:35 minuty do zwycięzcy, swojego kolegi z brytyjskiej grupy Ineos Grenadiers – Richarda Carapaza. Rafał Majka, brązowy medalista igrzysk w Rio de Janeiro w 2016 roku, zajął 19. miejsce, tracąc 3:40, a Maciej Bodnar nie ukończył rywalizacji.

– Mam duży niedosyt, bo byłem w grupce, która jechała po zwycięstwo. Nie była to loteria, bo najsilniejszy wygrał, natomiast próbowałem atakować kilka razy. Wielu kolarzy się pilnowało na ostatnich 30 kilometrach. Chciałem w miarę mądrze atakować i odjechać. (...) Można było szukać swojej szansy. Zrobiliśmy co należało. Podziękowania dla całej ekipy obsługi – mówił Kwiatkowski w rozmowie z Sebastianem Parfjanowiczem.

31-letni kolarz zakończył już zmagania w Tokio. Po chwili odpoczynku wróci do kraju, by spędzić czas z najbliższymi. W głowie ma jednak myśli, dotyczące... igrzysk olimpijskich w Paryżu.

Filip Kołodziejski, TVPSPORT.PL: – Czuć niedosyt po starcie Kwiatkowskiego?
Zenon Jaskuła: – Michałowi pod koniec zabrakło paliwa. Wystartował ładnie. Długo się trzymał. Trzeba jednak pamiętać, że to są igrzyska. Decyduje jeden dzień. Wystarczy, że w końcówce pojawił się drobny kryzys i nie ma szans. Być może za mało zjadł albo źle się nawodnił. To normalne, choć taki zawodnik nie powinien do tego dopuścić. Były mistrz świata powinien wiedzieć, że trzeba jeść na trasie. Zabrakło niewiele.

– Co mogło jeszcze wpłynąć na taki rozwój wydarzeń?
– W Japonii jest zdecydowanie inne powietrze niż w Europie. Być może za późno przyjechali na miejsce. My, gdy wywalczyliśmy drużynowe srebro w Seulu w 1988 roku byliśmy na miejscu 9 dni przed startem. Niestety, nie wszyscy mogą zdobyć medal. Rafał już go ma z rywalizacji w Rio de Janeiro. Michałowi go brakuje. Przydałby się nawet brązowy. Przeszedłby do historii.

Gutted… But overwhelmed with Your support ���� I felt strong and tried to attack, hoping to reduce the group. It didn’t work out for me, it did for @richardcarapaz ���� Chapeux Billy, the best rider won������
Big thanks to my teammates and staff. You’ve made it a dream race for me ���� pic.twitter.com/vkvz2PAe2K

— Michał Kwiatkowski (@kwiato) July 24, 2021

– Kluczowe było nastawienie w głowie?
– Psychologia jest ważna. Mówi się, że nie wygrywa ten, który jest najlepszy, ale ten, który chce najbardziej wygrać. Michał miał na sobie presję, ale Polacy dobrze jechali. W kolarstwie 11. miejsce nie jest złe. Po prostu żal, że nie ma medalu. Będzie miał kolejną okazję w Paryżu.

– Wtedy będzie miał 34 lata. To nie przeszkodzi?
– Nie przesadzajmy. Sam miałem 36 lat, gdy wygrywałem rywalizację w Portugalii. Teraz są kolarze "nowej generacji". Może się jeszcze ścigać wiele lat. Nie wydaje się też, żeby przeszarżował podczas całego sezonu. Było mało czasu po Tour de France. To mogło wpłynąć na wynik. Może dobrze, że nie ma tego medalu? Będzie niedosyt. Michał "doleje paliwa" i będzie zasuwał podwójnie. Są jeszcze mistrzostwa świata przed nim (w Brugii i Leuven, w Belgii – przyp. red.).

– Wierzy pan w medal "Kwiato"?
– Liczę, że brąz jest w zasięgu. Ma doświadczenie z tego typu imprezy. Nie każdy jest w stanie dojechać w trójce.

– Dla nas to już koniec marzeń o medalach w kolarstwie?
– Powalczy Katarzyna Niewiadoma. Liczę na brązowy medal. W kolarstwie torowym czekam na co najmniej dwa medale.