05 sie 2021 | Tokio 2020 / Siatkówka

Nic dwa razy się nie zdarza. Co stało za porażką siatkarzy?

Reprezentacja Polski siatkarzy pożegnała się z olimpijskim turniejem Tokio 2020 na etapie ćwierćfinału. Klątwa tego etapu rozgrywek trwa. Co stało za tą bolesną porażką?

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Zobacz klasyfikację medalową igrzysk w Tokio

"Przegrana to nie jest wina trenera, on nie był na boisku"

Czytaj też

Polska – Francja 2:3 (fot. getty Images)

"Przegrana to nie jest wina trenera, on nie był na boisku"

Reprezentacja Polski siatkarzy przeszłości

Reprezentacja Polski siatkarzy w 2018 roku miała za sobą wielką historię. Niewielu przed mistrzostwami świata liczyło na więcej niż najlepszą szóstkę turnieju. Drużyna była po słabym 2017 roku i ówczesnej groźbie rozpadu. Postanowiono jednak zaufać nowemu trenerowi.

Vital Heynen od początku był inny. Traktował siatkarzy jak partnerów, dawał im możliwość podejmowania własnych decyzji, dobrze wyczuł rytm grupy i szybko wynalazł lidera. Był nim Michał Kubiak. Uparł się również na to, by z Bartosza Kurka zrobić najlepszego atakującego na świecie. Mimo że ten przez pierwszą fazę mistrzostw nie prezentował niesamowitej formy, końcową zagrał fenomenalnie. Widać to było nie tylko w ataku, ale również w polu serwisowym.

Dużo dał też kapitan, Michał Kubiak. Jego powrót na parkiet po ataku odmiedniczkowego zapalenia nerek przed meczem z Serbią dodał zespołowi skrzydeł. Zdobyto złoto. Później był brąz mistrzostw Europy, kwalifikacja olimpijska, medale Ligi Narodów czy też drugie miejsce w Pucharze Świata.

"Przegrana to nie jest wina trenera, on nie był na boisku"

Czytaj też

"Przegrana to nie jest wina trenera, on nie był na boisku"

Smutek ukryty za maseczkami... Siatkarze wrócili z Tokio

Smutek ukryty za maseczkami... Siatkarze wrócili z Tokio

Konsekwencje porażki. Rywale wyprzedzili polskich siatkarzy

Czytaj też

Bartosz Kurek podczas olimpijskiego ćwierćfinału (fot. PAP)

Konsekwencje porażki. Rywale wyprzedzili polskich siatkarzy

Reprezentacja Polski siatkarzy w ćwierćfinale Tokio 2020

Cztery bloki do szesnastu bloków – tak wygladała statystyka ćwierćfinałowego meczu Polska kontra Francja. 135 piłek w ataku po polskiej stronie do 118 u rywali. Biało-czerwoni częściej powtarzali akcje po bloku przeciwników, był problem ze skończeniem poszczególnych zagrań. Niemoc w ataku Kubiaka, Aleksandra Śliwki i mało czasu na grę dla Kamila Semeniuka. 21 piłek ze 135 posłanych do środkowych (15 procent). To wszystko przy przyzwoitym przyjęciu przez pięć setów. Do tego oparcie ofensywy na dwóch liderach w osobie Bartosza Kurka (39 piłek) i Wilfredo Leona (44). To główne wnioski płynące z gry Polaków w ostatnim starciu w Tokio 2020.

Co najbardziej mogło wpłynąć na taki, a nie inny wynik spotkania? Co ciekawe, wiele wskazuje, że nie to, że rozłożenie ataku było przewidywalne. Wszak zespół wygrywał choćby spotkania ze Stanami Zjednoczonymi w MŚ 2018 z dwunastoprocentową dystrybucją piłek na środek siatki. To, co jednak wtedy było jego znakiem rozpoznawczym, to skuteczny, dobrze ustawiony blok. Blokował nie tylko Piotr Nowakowski, ale również Bartosz Kurek. W ćwierćfinale Francuzi mieli jednak dużą łatwość zdobywania punktów, mając do ominięcia dolatujących do siebie siatkarzy, a nie ścianę.

Co więcej, wiele w grze biało-czerwonych się nie zmieniło. W czasie mistrzostw świata 2018 decydowała dobra dyspozycja duetu Kurek-Kubiak, do którego Fabian Drzyzga posyłał większość piłek. Trzy lata później zamiast kapitana kadry w tym układzie funkcjonował wysoce ofensywny przyjmujący Leon. Gry środkiem ponownie było mało (jak za czasów mistrzostw Europy 2019, kiedy w jednym z meczów Nowakowski nie dostał ani jednej piłki).

O ile kiedyś ten sposób przynosił punkty zawsze i wszędzie, o tyle dla bloku francuskich rywali już po pierwszym secie oczywiste się stało, że musi ustawiać się na skrzydłach, nie trzeba mocno pilnować środka. Ponadto, jedyną osobą zaskoczoną tym, że po nieudanym zagraniu swojego kolegi Drzyzga ponownie kieruje do niego piłkę nawet cztery razy, był trener Włochów, Gianlorenzo Blengini. Reszta sztabów dość szybko rozpracowała szyfr.

W świetle tego, że w miarę upływu ćwierćfinału coraz więcej elementów przestawało funkcjonować, zaskakiwało to, że Vital Heynen nie decydował się na zmianę rozgrywającego. Grzegorz Łomacz, który znany jest z dobrej gry za środkowymi, nie pojawił się na parkiecie ani razu. W Tokio 2020 nie zadziałał też mit Michała Kubiaka, w który wydaje się, że mocno wierzył Vital Heynen. Kapitan grał z urazem. Nawet kiedy ból zelżał, jego forma była daleka od ideału. Nic dwa raz się nie zdarza. Mimo wielkich chęci przyjmującego, nie powtórzyła się Serbia 2018.

Konsekwencje porażki. Rywale wyprzedzili polskich siatkarzy

Czytaj też

Konsekwencje porażki. Rywale wyprzedzili polskich siatkarzy

Śliwka: chcemy zobaczyć się z bliskimi i zresetować głowy

Śliwka: chcemy zobaczyć się z bliskimi i zresetować głowy

Co dalej?

Kontrakt Vitala Heynena obowiązuje do mistrzostw Europy 2021. To już za miesiąc. Nie wydaje się, że po tak dużym szoku, jakim było odpadnięcie biało-czerwonych z igrzysk na etapie ćwierćfinału, zespół był w stanie błyskawicznie się otrząsnąć i pójść dalej. Nie udało się to, na co niektórzy pracowali całe życie.

Czy na czempionat Starego Kontynentu pojadą zmiennicy? A może stary skład? Czy Polski Związek Piłki Siatkowej zdecyduje się przedłużyć kontrakt z Belgiem? Na te pytania odpowiedź znają tylko sami zainteresowani. Nie ulega jednak wątpliwości, że potrzeba dużo rozmowy, zaufania i przede wszystkim pogodzenia się z Tokio, jeśli chce się jeszcze myśleć o wspólnej przyszłości.