23 sie 2021 | Siatkówka / Reprezentacja

Vital Heynen: nie było godziny, w której nie myślałem o Tokio

Rozmawialiśmy przez cały dzień ze sztabem i zawodnikami indywidualnie. Spisaliśmy wszystko na dużym papierze. Ściana była pełna notatek. Następnie symbolicznie na koniec dnia wzięliśmy je, włożyliśmy do metalowego wiadra i Michał Kubiak je spalił – mówi TVPSPORT.PL o pożegnaniu z rozmowami o Tokio 2020 Vital Heynen, selekcjoner reprezentacji Polski siatkarzy. Za nieco ponad tydzień kadra rozpocznie mistrzostwa Europy.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Fabian Drzyzga o porażce w Tokio 2020: nie będę się kajać

Nawet złoto nie obroni Heynena? Niepewna przyszłość kadry

Czytaj też

Michał Kubiak (L) i Vital Heynen (fot. Getty)

Nawet złoto nie obroni Heynena? Niepewna przyszłość kadry

Sara Kalisz, TVPSPORT.PL: – Zgodnie z pana życzeniem nie zapytam o Tokio. Zapytam za to, ile czasu spędził pan ostatnio przechadzając się, spacerując i myśląc? Na co dzień robi pan to często, a teraz zapewne ma szczególnie dużo tematów do przemyśleń.
Vital Heynen: – Myślę, że nie było godziny, w której nie myślałem o Tokio. No może kiedy spałem. Przez trzy, cztery lata mieliśmy coś w swoich głowach, dążyliśmy do jednego celu i go straciliśmy. Za każdym razem, kiedy widziałem gdzieś medal, olimpijskie logo, pojawiała się myśl o igrzyskach. Myśli o Tokio pojawiają się cały czas. Potrzebują jednak miejsca, w którym mogą spocząć. Kluczem jest zatrzymać je w tym miejscu.

– Słyszałam, że najważniejszy w zgrupowaniu był pierwszy dzień. Powiedział nam pan, że porozmawiał ze sztabem i graczami, a następnie wspólnie zdecydowaliście się zrobić coś równie dla was ważnego. Czy może pan wyjaśnić, o co chodziło?
– Najważniejsza była rozmowa. W przypadku czegoś trudnego najłatwiej jest powiedzieć sobie, że nie należy o tym dyskutować. Zrobiliśmy coś odwrotnego. Rozmawialiśmy przez cały dzień ze sztabem i zawodnikami indywidualnie. Spisaliśmy wszystko na dużym papierze. Ściana była pełna notatek. Następnie symbolicznie na koniec dnia wzięliśmy je, włożyliśmy do metalowego wiadra i Michał Kubiak je spalił. Uśmiecham się, bo zajęło to więcej czasu niż się spodziewałem. Minęły cztery, pięć minut zanim wszystkie dokumenty zostały spalone. Tym samym zamknęliśmy analizę igrzysk olimpijskich. Nie da się zamknąć myśli, ale w tamtym momencie analiza została zakończona i zostały nam mistrzostwa Europy.

– Czy mistrzostwa Europy po tym trudnym sezonie są ważniejsze dla pana jako trenera?
– Nie ma w tej chwili dla mnie rożnicy. Przeżyliśmy z tym zespołem trzy niesamowite lata. Poza igrzyskami wygrywaliśmy i zawsze realizowaliśmy nasze cele. Byłoby świetnie, gdyby udało się do tego dopisać kolejny, zamykając cykl. Później prawdopodobnie nadejdzie nowy start, dlatego pewien rozdział powinniśmy zamknąć razem. To z tego powodu mistrzostwa Europy są ważne. Dobrze jest skończyć coś z dobrymi emocjami, nawet jeśli przydarzył się trudny moment. To cel czempionatu Starego Kontynentu.

– 24 drużyny, sporo grup, meczów. Czy podoba się panu ten format rozgrywania mistrzostw Europy?
– Kiedy byłem w Holandii dwa lata temu, nie byłem fanem takiego rozwiązania – meczów było za dużo, trwało to za długo. Nie mogę jednak tego zmienić. Zobaczymy, jak to się ułoży. Tym razem zaczęliśmy trenować późno. Nie było czasu na długie przygotowania. Mam nadzieję, że kolejne tygodnie pomogą nam wejść na odpowiedni poziom, i że użyjemy pierwszych meczów, by forma poszła w górę. Przed nami dwa trudne momenty. Przejdziemy fazę grupową, ale później jest 1/8 i ćwierćfinały, czyli dwa kluczowe starcia.

– Teraz przynajmniej nie będziecie dużo podróżowali. Wszyscy pamiętamy jeden mecz rozegrany w Słowenii dwa lata temu. Jechaliście do niej z Holandii, a później udawaliście się do Francji. To musiało być męczące.
– Słowenia wtedy była lepsza. Igrzyska nauczyły nas tego, że w męskiej siatkówce nie ma dużych różnic. Można mieć mistrzostwa świata z najlepszą trójką, a dwa lata później igrzyska wygrywają zespoły dalej w rankingach.

– Można tak spojrzeć nawet na najlepszą piątkę mistrzostw świata.
– Dokładnie tak. To pokazuje, jak blisko są zespoły w męskiej siatkówce. W poprzednich mistrzostwach Europy sięgnęliśmy po brąz. To był fantastyczny wynik. Jeśli uda nam się i tym razem go zdobyć, powinniśmy być bardzo zadowoleni, bo to pokaże, że wróciliśmy jako drużyna z topu. Zobaczymy, która ekipa wygra, ale jest siedem, które stać na dobry występ.

– Mówi pan, że nie patrzy w przeszłość. Czy patrzy pan w przyszłość poza turniejem mistrzostw Europy?
– Nie. Jest jedna fantastyczna książka, która mówi o tym, jak ważne jest życie teraźniejszością. Trzeba żyć tym konkretnym momentem. Mnie cieszy też to, że drużyna lubi być razem. Nie wiedziałem, co mnie tu spotka, ale każdego dnia byłem pod wrażeniem. Miło było spotkać chłopaków, pogadać, zobaczyć ich uśmiechniętych. Jednego ranka szedłem na trening i usłyszałem ich śmiejących się mimo że byłem 50 metrów za nimi. Pomyślałem, że nawet po igrzyskach są w stanie cieszyć się sobą. To właśnie robimy w tym momencie.

Czytaj też na TVPSPORT.PL:
– Krzysztof Ignaczak o reprezentacji Polski siatkarzy: czy jest między nimi ogień? Czy nadal jest zaufanie?
– Władimir Alekno. Pokonał Polaków, żałował, że stał na czele kadry. "Chciałem czegoś innego"