10 wrze 2021 | Tenis / Wielki Szlem

US Open. Emma Raducanu bije rekord za rekordem. Trenerzy wieszczyli jej Top 200, a ona może zdobyć wielkoszlemowy tytuł

Emma Raducanu, Raducanu US Open — "Co ja najlepszego zrobiłam" – zdaje się pytać Emma Raducanu. 18-latka jest pierwszą kwalifikantką w finale turnieju wielkoszlemowego (Fot. Getty)

Takiej historii na kortach jeszcze nie było. Nastoletnia kwalifikantka w finale turnieju wielkoszlemowego. Kto? Rewelacyjna Brytyjka Emma Raducanu. No właśnie, Brytyjka, która urodziła się w Kanadzie, jej tata jest z Rumunii, a mama z Chin. W dzieciństwie zetknęła się z baletem, golfem i gokartami. A teraz z rakietą zagra o tytuł US Open.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Iga Świątek oceniła występ w US Open. Zobacz, co powiedziała

W lipcu zachwyciła Wielką Brytanię, kiedy z dziką kartą, z 338. miejscem w rankingu WTA, zaszła do czwartej rundy Wimbledonu. Przed nią taki wynik w erze open osiągnęły trzy brytyjskie nastolatki – Deborah Jevans, Glynis Coles i Laura Robson – ale żadna aż tak młoda. Wszystkie trzy pozostałe, kiedy grały na tym etapie, skończyły dziewiętnaście lat. Emma dziewiętnaste urodziny będzie obchodziła dopiero w listopadzie. Już jako tenisistka, która grała w czwartej rundzie Wimbledonu i co najmniej finale US Open. W nim zmierzy się z inną nastolatką, Leylah Fernandez.

W Nowym Jorku na dziką kartę nie mogła liczyć. Musiała się przedzierać przez kwalifikacje. I została trzecią kwalifikantką w historii, która tak się rozpędziła, że powalczy o półfinał. Przed nią dokonały tego w 2017 roku Kaia Kanepi, a przed czterema dekadami reprezentantka gospodarzy Barbara Gerken. Ale ona na tym nie poprzestała. Zaraz została też pierwszą kwalifikantką w półfinale, a potem finale. I to nie tylko US Open, ale wszystkich turniejów Wielkiego Szlema. Rekordy? Bije je jeden z a drugim. A Brytyjczycy wyliczają: najmłodsza ich reprezentantka w finale od 62 lat, pierwsza finalistka z Wielkiej Brytanii od 44, pierwsza, która zagra o tytuł US Open od 52. I pewnie znalazłoby się jeszcze kilka. A przecież przed nią finał i kolejna szansa, by zapisać się w historii nie na lata, a dekady.

In just her second Grand Slam, @EmmaRaducanu has become:

First qualifier ever to reach a GS final ✅
Youngest British GS finalist for 62 years ✅
First British woman to reach a GS final in 44 years ✅
First British woman to reach a @usopen final in 52 years ✅

History made. pic.twitter.com/0QEOUF1BYp
— LTA (@the_LTA) September 10, 2021

Prawdopodobnie jestem "grubą świnią". Tenisistka spodziewa się gróźb

Czytaj też

Prawdopodobnie jestem "grubą świnią". Tenisistka spodziewa się gróźb

Golf, gokarty i sesja w brytyjskim "Vogue"

Wielka Brytania zakochała się w niej już wcześniej. Już rośnie popularność młodej, wschodzącej gwiazdy tenisa. Po Wimbledonie trochę czasu spędziła studio fotograficznym brytyjskiego Vouge’a. Pozowała i opowiadał – o karierze, o życiu tenisistki, nastolatki i uczennicy. – Byłam małą, nieśmiałą dziewczynką, która prawie się nie odzywała. Ale sport, konieczność bycia twardą, odważną, walka dały mi wewnętrzną siłę. A jeśli to masz, możesz osiągnąć wszystko – cytuje ją "Vogue". Numer z Emmą ukaże się w październiku.

Kiedy pozowała i udzielała wywiadu, akurat czekała na wyniki egzaminu. Wyniki, wiek – to fascynuje. Ale największe zainteresowanie wśród wielu wzbudza jej pochodzenie. Nic dziwnego, bo to mieszanka kultur. Tata Rumun, mama Chinka, na świat przyszła w kanadyjskim Toronto, a rywalki pokonuje jako reprezentantka Wielkiej Brytanii.

When fashion and tennis collide. 🔥@EmmaRaducanu @BritishVogue | #USOpen pic.twitter.com/qfeUNPRONp
— Tennis Channel (@TennisChannel) September 7, 2021

Jej rodzice zajmują się finansami. Kiedy Emma miała dwa lata, postanowili przeprowadzić się do Londynu. I już tam zostali. A kiedy miała lat pięć, poszła na kort. Spodobało jej się. I w odstawkę poszły… sporty motorowe. Tata pokazywał córce świat różnych sportów. Zabierał ją na pole golfowe, wsadzał do gokartów, czasem zakładała też baletki, ale w końcu została z rakietą i piłką w ręce. Dawnych pasji z dzieciństwa nie porzuciła. – Marzy mi się licencja na jazdę motocyklami – przyznawała.

Po rodzicach ma nie tylko pasje. W pewnym sensie także idoli. W Rumunii, skąd pochodzi tata, upatrzyła sobie Simonę Halep. W Chinach, to rodzinne strony mamy, fascynuje ją Na Li, pierwsza wielkoszlemowa mistrzyni z tego kraju. Obie ceni za atletyczną grę, styl. Ale kiedy mówi o Chinach, zwraca też uwagę na cechy charakteru. – Moja mama ma chińskie pochodzenie, a to ludzie z ogromną wiarą w siebie. Niekoniecznie trzeba mówić wszystkim, jak dobrym się jest, ale samemu w siebie wierzyć. Bardzo cenię to w tej kulturze – opowiadała dziennikarzom.

Prawdopodobnie jestem "grubą świnią". Tenisistka spodziewa się gróźb

Czytaj też

Prawdopodobnie jestem "grubą świnią". Tenisistka spodziewa się gróźb

Na Wimbledonie w wielkoszlemowym debiucie doszła do czwartej rundy (Fot. Getty)

Martwiło ją, że nie że porozmawiać z nauczycielką od matematyki

Tę wiarę w siebie widać na korcie. I Emma wierzy, że może osiągać sukcesy. A rodzice stoją na straży tego, by sukcesy, tak wielkie jak choćby ten na kortach Wimbledonu, nie pozwalały jej bujać w obłokach i zadzierać nosa. – Trudno ich zadowolić, mają spore oczekiwania. Ale to właśnie mnie motywuje. Nie będą świętować, chcą sprawić, żebym twardo stąpała po ziemi. I myślę, że zrobili świetną robotę. Nie czuję się w żadnym stopniu inaczej. Za chwilę zabrałam się do ciężkiej pracy. Sądzę, że to wynik ich zachowania przez wiele lat. Byli zawsze bardzo skoncentrowani, nie popadali w zachwyty ani rozpacz – mówiła na spokojnie.

Jest bardzo dojrzała. Wie, jak wygląda świat, że trzeba się edukować, poszerzać horyzonty. Kiedy wrzuciła na Instagrama zdjęcie z San Francisco ze słynnym Golden Gate Bridge, podpisała je "Geniusz Straussa z lat ’30". Chodziło jej oczywiście o Josepha Straussa, amerykańskiego inżyniera z niemieckim korzeniami – co ciekawe, ucznia Rudolfa Modrzejewskiego. To wiedza, którą też przekazywał tata, magister inżynierii strukturalnej.

– Kiedy miałam osiem lat, uczyliśmy się o kształtach, sile, dynamice – wyjaśniała. Golden Gate ją zachwycił. – W rzeczywistości jest inny. Naprawdę można się przekonać, że to coś spektakularnego – opowiadała w rozmowie z oficjalną stroną WTA. I już wymieniła kolejny obiekt, który ją zafascynował. – Mam tyle rzeczy na mojej liście do zrobienia – rzuciła podekscytowana. W Chicago na tej liście jest rzeźba Cloud Gate brytyjskiego artysty, Sir Anisha Kapoora.

Świat tenisa wciąż chciał ją poznawać, a ona chciała o sobie opowiadać. Lubi naukę. Częste wyjazdy na turnieje wymusiły tryb zdalny, a ją to nieco zmartwiło. – To nie takie proste na komputerze, nie możesz pokazać nauczycielowi, w czym tkwi problem – mówiła o swoich matematycznych rozterkach. Ale wielu problemów z nauką nie ma. Podczas turnieju ITF w Landsville wyniki egzaminów otrzymała tuż przed meczem. Powiedziała sobie, że nie otworzy ich przed spotkaniem. Wygrała je w trzech setach, a potem zobaczyła rezultaty. Dostała najwyższe możliwe oceny z matematyki i ekonomii.

W Nowym Jorku znów zachwyca. I ma szansę zapisać się w historii US Open na wiele lat (Fot. Getty)

Rewelacja z Hiszpanii. Najmłodszy od lat ćwierćfinalista US Open

Czytaj też

Rewelacja z Hiszpanii. Najmłodszy od lat ćwierćfinalista US Open

”Sky is the limit”

Dzisiaj matematyka podpowiada, że dziewczyna, która jeszcze niedawno była w czwartej "setce”, która zaczynała US Open w kwalifikacjach, za chwilę znajdzie się koło 30. miejsca, a jeśli sięgnie po tytuł, bezpardonowo wskoczy do Top 30. To zasługa przede wszystkim jej, jej rodziców, ale też teścia Andy’ego Murraya. To Nigel Sears prowadził do niedawna piekielnie uzdolnioną nastolatkę. Mimo że rozstali się po przełomowym Wimbledonie, trener raczej oszczędny w pochwałach, niezbyt skory do wielkich słów, powiedział szczerze o jej możliwościach: ”sky is the limit”. A to najlepsza rekomendacja.

Inny trener, który z nią pracował, Matt James, opowiadał z kolei: – Trudno znaleźć tak zdeterminowaną osobę, która chce sobie dobrze radzić zarówno w karierze tenisowej, jak i naukowej – podkreślał, by zaraz dodać. – Ona nie robi nic na pół gwizdka.

Zetknął się z Emmą, zanim świat tenisa zdążył ją lepiej poznać. Wiedział wcześniej to, co teraz wiedzą wszyscy. – Od razu dało się zauważyć, że to wyjątkowy talent – opowiadał w BBC. – Nie ma żadnego limitu, jak daleko może zajść w tym tygodniu, kolejnym i w ciągu następnych paru lat. Myślę, że zaraz będzie w Top 100 – przewidywał. Pomylił się. Minęło kilka tygodni, a Emma Raducanu już jest finale turnieju wielkoszlemowego. Jako pierwsza kwalifikantka w historii. I nie trzeba dodawać, czego teraz może dokonać. Też jako pierwsza kwalifikantka.

Rewelacja z Hiszpanii. Najmłodszy od lat ćwierćfinalista US Open