10 wrze 2021 | Tenis / Wielki Szlem

US Open. Leylah Fernandez chciała grać w piłkę nożną, zagra w finale US Open. Mówi, że na korcie jest jak... City Guardioli

Leylah Fernandez, Fernandez US Open, Fernandez Raducanu — Leylah Fernandez ledwo skończyła dziewiętnaście lat, a już może zostać mistrzynią US Open (Fot. Getty)

Kręciła ją piłka nożna, ale tata, były piłkarz, znalazł w supermarkecie różową rakietę w kwiatki. Tak zaczęła się kariera niesamowitej Leyli Fernandez, finalistki wielkoszlemowego US Open. O tytuł zagra z inna nastolatką, Emmą Raducanu.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Z czwartej "100" do historii tenisa. Epokowy wyczyn nastolatki!

Czytaj też

Z czwartej "100" do historii tenisa. Epokowy wyczyn nastolatki!

Dopasowały się. Razem osiągnęły coś niezwykłego. Stworzyły finał US Open, jakiego w historii nie było. Dwie nierozstawione nastolatki. Zresztą, wystarczyło, że nierozstawione – takiego zestawu w finałowym pojedynku tenis jeszcze nie widział. A że nastoletnie – to już dopełnienie niepowtarzalnej historii. Leylah Fernandez ma dziewiętnaście lat (urodziny obchodziła w Nowym Jorku), Emma Raducanu wciąż osiemnaście, ale niedługo też zobaczy na torcie dziewiętnaście świeczek.

Ich historie mają trochę wspólnych wątków. Aż splotą się w jednym miejscu o jednej porze. Na stadionie Arthura Ashe’a, największej tenisowej arenie świata, kiedy wyjdą walczyć o pierwszy w karierze wielkoszlemowy tytuł. Tego nie dało się przewidzieć. A jednak. Przed startem turnieju jedna (Fernandez) zajmowała 73. miejsce w rankingu WTA, druga (Raducanu) 150. Już są – według wirtualnych notowań – w ścisłej czołówce. To Brytyjka wzbudzała większe zachwyty, bo dopiero po raz drugi gra w rozgrywkach wielkoszlemowych, bo to pierwsza w historii kwalifikantka w finale, bo parę rekordów pobiła, a w Wielkiej Brytanii na takie chwile czekali od lat.

Ale ta nieco starsza, Leylah Fernandez, też na nowojorskich kortach pisze historię wielką dla kanadyjskiego tenisa. Trzecia w historii finalistka turnieju wielkoszlemowego, druga US Open. A może i druga mistrzyni. Już pokonała Naomi Osakę, Elinę Switolinę i Angelique Kerber.

🇨🇦 @leylahfernandez IS A GRAND SLAM FINALIST! pic.twitter.com/hK21AC2M8T
— US Open Tennis (@usopen) September 10, 2021

Z czwartej "100" do historii tenisa. Epokowy wyczyn nastolatki!

Czytaj też

Z czwartej "100" do historii tenisa. Epokowy wyczyn nastolatki!

Finalistka US Open, której kariera zaczęła się w… supermarkecie

Wspólne wątki z Raducanu? Też nastolatka, też wychowana przez rodziców, którzy trafili do Kanady z innych państw – mama pochodzi z Filip, tata z Ekwadoru. To były piłkarz, grywał w różnych krajach Ameryki Południowej. I mała Leylah wolała od tenisa piłkę nożną. A tata, jak ojciec Emmy, pokazywał jej różne dyscypliny.

– To zabawna historia. Tata opowiada ją najlepiej, ale ja zawsze chciałam grać w piłkę nożną tak jak on. Prowadził treningi, więc się tam kręciłam. Według niego chciałam, bo on to robił. Nie sądził, że po prostu kochałam piłkę. Zapoznał mnie z różnymi sportami, abym sama mogła podjąć decyzję. Wśród nich był tenis – wspominała w rozmowie z oficjalną stroną WTA.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez @leylahannietennis (@leylahannietennis)

Przypadek sprawił, że Fernandez trafiła na kort. – Tata wracał z pracy i wszedł do Canadian Tire (przyp. Sieć handlowa). Zapytał, czy jest coś, żeby piłka nie była większa od tej do nogi. Pracownik pokazał sekcję z rakietami do tenisa. Było kilka możliwości – ping pong, badminton i kilka rakiet do tenisa. I co zobaczył tata? Różową rakietą w kwiatki. Tak dostałam moją pierwszą rakietę, a tata wyobraził sobie mnie i siostrę grające w tenisa – przyznawała. Najpierw wszystko miało być dla zabawy. Ale za jakiś czas Leylah chciała grać na poważnie.

I miała ku temu możliwości. Przede wszystkim właściwe cechy charakteru. – Od najmłodszych lat wiedziałam, że jestem w stanie pokonać każdego, kto stanie naprzeciwko mnie. Nawet uprawiając inne sporty, zawsze stawiałam opór, mówiłam, że z kimś wygram, że pokonam tatę w piłkę nożną, choć, wiadomo, to było niemożliwe – opisywała Fernandez. – Zawsze miałam w sobie tę wiarę. Zawsze chciałam ją wykorzystać. I dziś to już rzeczywistość – przyznawała po sensacyjnym zwycięstwie w trzeciej rundzie nad broniącą tytuł Osaką.

Chciała dawać ludziom radość swoimi występami. Dziś Kanada jest z niej dumna (Fot. Getty)

Co z mastersem Świątek i Hurkacza? Będą się bronić

Czytaj też

Co z mastersem Świątek i Hurkacza? Będą się bronić

Zapatrzona w Justine Henin i… Pepa Guardiolę

Ale w finale US Open nie wzięła się znikąd. Mowa o mistrzyni juniorskiego French Open z 2019 roku. W tym samym sezonie przeszła na zawodowstwo. Mimo że nie należy do najwyższych w stawce, raczej do najniższych, potrafi wyczyniać cuda na korcie. Znalazła zawodniczkę, na której może się wzorować. Postanowiła przyjrzeć się wielokrotnej belgijskiej mistrzyni turniejów wielkoszlemowych, Justine Henin. Jej natura także nie obdarzyła imponującym wzrostem, ale mimo 167 centymetrów znalazła się na szczycie rankingu WTA. Fernandez ma 168 cm. Włączyła YouTube’a i patrzyła na grę Henin.

– Nie była największą ani najsilniejszą zawodniczką, ale zawsze potrafiła znaleźć rozwiązanie, grając z większymi. Miała talent, znakomite czucie, slice’y, drop shoty otwierające kort w sposób, w jaki niewiele tenisistek potrafiło to zrobić. Zainspirowała mnie, zobaczyłam, że też mogę to zrobić. A teraz chcę inspirować inne dzieci, aby uwierzyły, że one również mogą coś takiego zrobić – cytuje ją CBC.

What a shot from @leylahfernandez 🙌 pic.twitter.com/DhDPw22L9X
— US Open Tennis (@usopen) September 5, 2021

Swoją grę porównuje do… Manchesteru City Pepa Guardioli. – Uwielbiam Real Madryt, ale teraz zrobiliśmy sobie małą przerwę i wspieramy Man City. Lubię Guardiolę, jego styl jest trochę jak mój tenis, więc uczę się od niego – wyjaśniała, dlaczego tak bardzo ją i jej tatę zafascynował serial „Wszystko albo nic: Manchester City”.

– W tym tkwi piękno tenisa. Za każdym razem, kiedy oglądałam go w telewizji, dostrzegałam jego piękno. Pociągało mnie to, w jaki sposób można zrobić coś z niczego. A potem dochodzi do rywalizacji: jesteś samemu na korcie, samemu podejmujesz decyzje, jeśli idzie dobrze, wygrywasz, a jeśli nie, przegrywasz. Nie musisz polegać na kimś innym, na partnerze z drużyny i tym, czy da to zwycięskie uderzenie – definiowała po swojemu piękno tenisa.

Co z mastersem Świątek i Hurkacza? Będą się bronić

Czytaj też

Co z mastersem Świątek i Hurkacza? Będą się bronić

W 2019 roku została mistrzynią juniorskiego French Open, czy teraz będzie mistrzynią seniorskiego US Open? (Fot. Getty)

Finał US Open, czyli historyczne starcie nastolatek. Leylah Fernandez kontra Emma Raducanu

Fascynuje ją to, co tenis może dać ludziom. Emocje, wrażenia wizualne. Poczuła ten pociąg, kiedy oglądała Rafaela Nadala na kortach French Open. – Wygrał ten turniej. Widziałam, jak gra, podobało mi się to piękno, po prostu chciałam zostać profesjonalistką, robić to samo, dawać radość ludziom – mówiła. A z drugiej strony czasami jej żal, że nie może pożyć życiem zwyczajnej nastolatki. – Oglądasz filmy i chciałabyś przeżyć to samemu. Ale tak już wybrałam, zawodowa kariera była moim priorytetem – nie kryła.

Podjęła decyzję, która doprowadziła ją do finału turnieju wielkoszlemowego w wieku dziewiętnastu lat. Może zostać piętnastą nastoletnią mistrzynią. Ale już zrobiła to, co tak ją zafrapowało. Już daje radość. Całej Kanadzie na czele z premierem Justinem Trudeau.

Proud to be a Canadian today and every day. Thank you @JustinTrudeau 🙏🏼 https://t.co/6xYIw7k09r
— leylahfernandez (@leylahfernandez) September 10, 2021

Przez chwilę była najmłodszą finalistką od 2004 roku. Prześcignęła ją Emma Raducanu. Do historii przeszły obie. Teraz jedna zapisze się w niej jako mistrzyni US Open 2021. A Kanada znów może być dumna, że ma taką tenisistkę. I znów może świętować.