13 wrze 2021 | Siatkówka / Reprezentacja

Tuomas Sammelvuo. Fin, którego pokochała Rosja

Gdy byłem dzieckiem, powiedziałem ojcu, że jeszcze nadejdzie dzień, kiedy zobaczy mnie w akcji na igrzyskach olimpijskich – zdradził przed Tokio 2020 trener wicemistrzów olimpijskich, Tuomas Sammelvuo. We wtorek poprowadzi rosyjski zespół w meczu z Polską w ćwierćfinale mistrzostw Europy.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

ME siatkarzy: Polska – Rosja na żywo w TVP [sprawdź szczegóły]

Świderski w walce o fotel prezesa: czuję się jak Kopciuszek

Czytaj też

Świderski w walce o fotel prezesa: czuję się jak Kopciuszek

Lata 1984 roku Tuomas Sammelvuo nigdy nie zapomni. Wtedy jego życie zmieniło się na dobre

8-letni wówczas Fin spędzał całe dnie z ojcem, oglądając igrzyska olimpijskie w Los Angeles. Mały chłopiec był zafascynowany tym, co widział na ekranie telewizora. To właśnie wtedy w jego głowie pojawił się plan. Już wiedział, czym będzie zajmował się w przyszłości. Leżał na materacu w swoim domu i oznajmił tacie, że odnalazł pasję. – Powiedziałem ojcu, że jeszcze nadejdzie dzień, kiedy zobaczy mnie w akcji na igrzyskach olimpijskich – zdradził Tuomas Sammelvuo cytowany przez remonews.com.

Postanowił, więc zabrał się do roboty. Zimne Pudasjarvi na północy Finlandii szybko rozgrzało się dla niego pasją do siatkówki. Początkowo grał ze swoimi braćmi i siostrą, później, w wieku dziewięciu lat, trafił do pierwszego klubu. Jako niespełna szesnastolatek przeniósł się do fińskiego Tampere, gdzie na dobre połączył naukę ze sportem, uczęszczając na zajęcia w szkole Varala. Dalej kariera na rodzimym podwórku potoczyła się szybko. Zdobył cztery medale mistrzostw Finlandii i dwa krajowe puchary. Nadszedł czas, by sięgnąć po więcej.

Szacunek do innych

Kolejne kraje? Francja, Włochy, Rosja, a także Polska (sezon 2009-2010) i… Japonia. Wygrał Ligę Mistrzów w 2005 roku z Tours VB, zdobył mistrzostwo Francji. Przez ten cały okres towarzyszyło mu to, co obiecał kiedyś swojemu ojcu – szacunek do innych kultur. Wiązał się on również z tym, że starał się nauczyć języka, w każdym kraju, w którym przebywał. Mówi więc po angielsku, francusku, włosku, rosyjsku i po japońsku, co pomogło mu w komunikacji podczas tegorocznych igrzysk olimpijskich Tokio 2020. – Umiejętności języka japońskiego zardzewiały przez to, że nie komunikowałem się nim przez 15 lat. Zauważyłem jednak, że nadal pamiętam mowę Japończyków – powiedział w jednym z wywiadów.
Magdalena Śliwa: reprezentacja nie została zbudowana

Droga na igrzyska i Wielka Rosja

Karierę zawodniczą zamknął w 2012 roku, w wieku 36 lat. To nie był jednak dla niego czas spokojnej sportowej emerytury. Mimo że należy raczej do grona milczących i zamkniętych w sobie Finów, nie mógł długo usiedzieć w jednym miejscu. Skoro dorobek sportowy miał, nie dziwiło, że zaproponowano mu posadę trenerską. I to nie byle jaką, bowiem szkoleniowca reprezentacji Finlandii. Tej samej, w której występował jako przyjmujący od 17 listopada 1993 roku, od debiutu w meczu Finlandia – Chorwacja. W sumie rozegrał w niej 296 spotkań.

Z tym zespołem został przez pięć lat. Po trzech latach współpracy pojawiła się kolejna nowa oferta na horyzoncie – rosyjski Kuzbass Kemerowo. Nie mógł odmówić. Dlaczego? Bo ciągle pamiętał o przyrzeczeniu, które złożył swojemu ojcu. Wiedział, że owocna praca w rosyjskim klubie może przybliżyć go do realizacji olimpijskiego celu z kadrą narodową. – Moje marzenie z młodości było jednym z najważniejszych powodów, dla których podjąłem się tej pracy – przyznał.

Na ofertę rosyjskiej federacji nie musiał długo czekać. W 2019 roku został trenerem Sbornej. Dwa lata później sięgnął z zespołem po wicemistrzostwo olimpijskie.

Mistrzostwa Europy siatkarzy. Wyzwanie w meczu Polska – Rosja

Mistrzostwa Europy siatkarzy to kolejne wyzwanie dla Tuomasa Sammelvuo. Szkoleniowiec musi zmobilizować swój team do kolejnego wysiłku w sezonie. – Wszyscy zadają sobie to samo pytanie – jak zmotywować swój zespół do gry w mistrzostwach Europy po turnieju olimpijskim. Nie ma co się nad tym zastanawiać. Nie możemy myśleć o przeszłości. Za każdym razem trzeba dostosowywać się do sytuacji. Mam wspaniałych zawodników. Przez cały turniej staramy się odnaleźć stabilność – powiedziała. TVP Sport.

Jego team miał jednak chwile słabości. Należała do nich na przykład porażka na start fazy grupowej z Turcją 1:3. – Mamy za sobą trudne momenty, ale też mamy wielkie. Staramy się znaleźć na nie rozwiązania – dodał. Tak było w meczu 1/8 finału mistrzostw Europy. Rosja zagrała pełen podtekstów pojedynek z Ukrainą i w pierwszej partii sobie z nią nie radziła. Kolejne sety wygrała jednak mimo bardzo dużych problemów w przyjęciu.

Przed zespołem Sammelvuo spotkanie ćwierćfinałowe z Polską. Wie, że ten turniej mimo wszystko jest istotny dla biało-czerwonych. –To jasne, że po igrzyskach w polskim zespole jest bardzo duża chęć do wygrania mistrzostw Europy. Jest ona tak znacząca, ponieważ biało-czerwoni grają we własnym kraju. Na pewno, co normalne w sporcie, pojawił się w nich wewnętrzny bodziec, który daje o sobie znać, kiedy coś nie wychodzi. Dzięki niemu przy kolejnej okazji otrzymuje się wielkie chęci do gry. W przypadku tych, którzy sięgają po sukces, pojawia się natomiast moment, w którym emocje uciekają. Taki jest sport. W obu tych przypadkach trzeba iść dalej, przeanalizować sytuację, odzyskać energię – na tym polega nasza praca. Vital dokonuje niesamowitych rzeczy z Polską. Zobaczymy, gdzie jego zespół dojdzie. Znam go wiele lat. Jest taki, jak ja – ma w sobie wiele pasji do siatkówki - dodał w rozmowie z TVP Sport.

Spotkanie Polska – Rosja we wtorek (transmisja od 20:20 w TVP1, TVPSPORT.PL, aplikacji mobilnej oraz Smart TV; studio od 19:50 w TVP Sport).

Czytaj też na TVPSPORT.PL:
– ME siatkarzy, Polska – Ukraina 3:0. Kamil Semeniuk: czuję się zaszczycony z pierwszego składu, ale mam nadal rezerwy
– ME siatkarzy, Polska – Ukraina. Fabian Drzyzga: ani my, ani oni nie zagraliśmy z pełnym zaangażowaniem
– Michał Kubiak czy Kamil Semeniuk? Czy zaczęła się walka o szóstkę?

Świderski w walce o fotel prezesa: czuję się jak Kopciuszek