15 wrze 2021 | Lekkoatletyka

Lekkoatletyka. Joanna Fiodorow: chciałam zmienić swoje życie, będę trenować Wojciecha Nowickiego

Paweł Fajdek i Wojciech Nowicki (fot. Getty Images)

Wojtek zadał mi pytanie parę tygodni temu. Długo czekał na odpowiedź. Chciałam wyjechać z kraju, zmienić życie. Po rozmowach z mamą uznałam, że warto spróbować. Mogę postarać się mu pomóc – mówiła była młociarka Joanna Fiodorow, w rozmowie z TVPSPORT.PL, która rozpoczyna trenerską współpracę z mistrzem olimpijskim – Wojciechem Nowickim.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Anna Kiełbasińska z rekordem życiowym na 100 metrów

Z drogerii po złoto MŚ. "Nie jestem spełnionym sportowcem"

Czytaj też

Z drogerii po złoto MŚ. "Nie jestem spełnionym sportowcem"

Nowicki jest dwukrotnym medalistą olimpijskim w rzucie młotem. 4 sierpnia podczas zmagań w Japonii wywalczył złoty medal, ustanawiając przy okazji rekord życiowy (82,52 metra, to trzeci wynik w historii polskiej lekkoatletyki). Pięć lat wcześniej w Rio de Janeiro cieszył się z brązu. Jest też trzykrotnym zdobywcą brązowego medalu mistrzostwa świata na trzech kolejnych edycjach (Pekin 2015, Londyn 2017, Doha 2019). W 2018 roku w Berlinie zostawał z kolei mistrzem Europy.

Wojciech Nowicki: trenerka Malwina nie była mi już w stanie pomóc

– Będą zmiany. Mam nadzieję, że na lepsze. Pewien etap się zakończył. Potrzebuję nowego bodźca. Zobaczymy, co z tego wyjdzie. Chcę pracować równie mocno jak wcześniej. Chcę rzucać równie daleko. Coś się wypaliło od pewnego momentu. Nie będzie żadnej rewolucji, to muszę podkreślić. Będzie kontynuacja kwestii, które już wcześniej zaczęliśmy z Asią. Oby udało się powalczyć o jeszcze lepsze wyniki, niż do tej pory. Z taką wiarą rozpoczynam nową współpracę. Liczę, że zdrowie dopisze. W sporcie jest najważniejsze – przekazał w rozmowie z TVPSPORT.PL.

Jego nową trenerką zostanie... Fiodorow. – Propozycja wyszła ode mnie. Asia przemyślała decyzję, zaakceptowała ją. Bardzo się cieszę. Miała wylecieć do pracy za granicę, ale ostatecznie zostaje ze mną! Wie, jak zniwelować błędy, które popełniam. Chcę się jeszcze poprawić, jeśli chodzi o wyniki. Mamy do siebie pełne zaufanie. Trenerka Malwina sama może przyznać, że nie jest mi już w stanie bardziej pomóc. Musiałem szukać nowych rozwiązań – dodał Nowicki.

Świeżo upieczonego mistrza olimpijskiego zapytaliśmy, jak aktualnie wygląda jego życie. – Mam co robić. Dużo spotkań i zajęć. Bardzo się cieszę, że są. Muszę ten sukces poukładać jeszcze w głowie. Nie spodziewałem się, że tak się to wszystko potoczy. O złocie nie śniłem i nie marzyłem, a jest! Duża niespodzianka od losu. Zwieńczenie ciężkiej pracy. Rekord życiowy był wisienką na torcie – podkreślił.

Z drogerii po złoto MŚ. "Nie jestem spełnionym sportowcem"

Czytaj też

Z drogerii po złoto MŚ. "Nie jestem spełnionym sportowcem"

"Marzyłem już o powrocie do żony i dzieci"

"Marzyłem już o powrocie do żony i dzieci"

"Próbowałam podać rękę Anicie Włodarczyk, ale odwróciła się"

Czytaj też

Joanna Fiodorow to wicemistrzyni świata i dwukrotna medalistka ME. Teraz kończy karierę (fot. Getty)

"Próbowałam podać rękę Anicie Włodarczyk, ale odwróciła się"

Filip Kołodziejski, TVPSPORT.PL: – Dzień dobry pani trener!
Joanna Fiodorow: – Ale się porobiło!

– No właśnie, jak to wszystko wyglądało od kuchni?
– Wojtek zadał mi pytanie: "Zostaniesz moją trenerką?". Zgodziłam się. Tyle.

– Szok. Niedowierzanie.
– Gdy informacja dotarła do prasy zrobiło się głośno.

– Jakie macie plany na przyszłość?
– Nie podchodzimy do tego górnolotnie. Mamy popracować, ustalić plan działania. Co nieco mamy już w głowie. Spotkamy się pod koniec października. Przedstawię Wojtkowi schematy na przyszły rok. Jeśli będzie chciał wprowadzić zmiany, to to przedyskutujemy. To nie jest junior, którego trzeba prowadzić za rękę. Mam do czynienia z wysokiej klasy zawodnikiem.

– Długo podejmowałaś decyzję?
– Wojtek zadał mi pytanie parę tygodni temu. Nie pamiętam daty. Działo się to przed Memoriałem Kamili Skolimowskiej. Długo czekał na odpowiedź. Chciałam wyjechać z kraju, zmienić życie. Po rozmowach z mamą uznałam, że warto spróbować. Mogę postarać się mu pomóc. Wiadomo, nie jestem alfą i omegą, ale za dużej filozofii nie będzie, jeśli chodzi o trenowanie zawodnika tej klasy. Pomyślałam: "Dobra, spróbuję". Przedstawiłam swoją wersję. Powiedziałam, że nie chcę go "popsuć". Doszliśmy do porozumienia. Podjęłam się tego challenge'u. Będę robić coś nowego w życiu.

– Po wyjściu z koła od razu zabrakło adrenaliny?
– Nie. Może po pół roku przerwy bym poczuła brak emocji. Poddałam się indywidualnej rywalizacji w stu procentach. Wszystko było spoko. Chciałam zmian. Mam je. Nieco inne niż planowałam, ale nie narzekam. Będę trenerem! Postaram się pomóc. Oby wszystko było dobrze.

– Ile ma trwać współpraca?
– Wstępnie do Paryża. Zobaczymy, jak będzie. Okaże się po pierwszym roku. Jeśli nie będzie wyników, to nie ma się co oszukiwać. Nie będziemy kontynuować czegoś, co nie daje rezultatów.

– Jesteście przyjaciółmi?
– Tak. Znamy się nie od dziś. Trenowaliśmy ze sobą parę dobrych lat. Znamy się od 2009 roku. Szmat czasu. Przez ostatnie pięć lat spędzaliśmy więcej czasu ze sobą niż z rodzinami. Byliśmy na zgrupowaniach i zawodach. Mam nadzieję, że ta relacja się nie popsuje i będą pozytywne wyniki w kolejnym sezonie.

– Coś martwi przed rozpoczęciem nowej przygody?
– Mnie już nic nie martwi. Co ma być to będzie. Nowe wyzwanie. Nowa praca. Chcę ją wykonać w 110 procentach. Podchodzę do tego z jajem. Obiecałam Wojtkowi, że będę starała się zawsze mu pomagać. Zrobię co w mojej mocy, by był zdrowy i wykonywał robotę jak należy.

– Teraz chwila odpoczynku od sportu?
– Muszę pozamykać kilka spraw, między innymi w klubie. Nie jestem już zawodniczką. Od listopada się zacznie. Nie muszę się męczyć. Muszę zacząć pracę umysłową. Być przygotowana w stu procentach, jeśli chodzi o technikę i planowanie. Z siebie, jako młociarka, już więcej bym nie dała. Obym się sprawdziła jako trenerka.

– Szymon Ziółkowski, trenujący Pawła Fajdka, mówił, że woli rzucać niż patrzeć na wyczyny prowadzonego przez siebie zawodnika.
– Zobaczymy, jak to będzie. Szymon ma już rok za sobą. Zebrał doświadczenie. Źle się nie nastawiam. O takich kwestiach możemy porozmawiać za rok. Będę stała przy siatce i pewnie podświadomie czekała na swoją próbę, ale teraz liczy się dobro Wojtka. Poobserwuję z boku jego przygotowania, trwające 8-9 miesięcy.

– Trenowanie młodzieży wchodzi w grę?
– Oczywiście. Chętnie bym z nimi popracowała, ale Wojtek – jako mistrz – ma zapewnione szkolenie na bardzo wysokim poziomie. Żeby wziąć zdolnego juniora, bez wyników, to trudna kwestia. Trzeba daleko rzucać, żeby podróżować po świecie i brać udział w zawodach. Nie chcę na tę chwilę dawać komuś złudnych nadziei. Mydlenie oczy nie jest nikomu potrzebne. Treningi online nie wchodzą w grę. Jeśli coś robić, to w 100 procentach.

– Jak na waszą decyzję zareagowała trenerka Malwina Wojtulewicz-Sobierajska?
– Nie chce się wypowiadać na ten temat. Ze swojej strony podziękuję jej za pięć lat współpracy.