Rok Michniewicza. Trener Legii przebił wielu poprzedników i zrealizował najważniejszy cel – wrócił do Europy

PREZES LEGII OCENIA DRUŻYNĘ."WZMOCNILIŚMY ZESPÓŁ"

Mistrzostwo Polski, dobra postawa w rozgrywkach międzynarodowych i awans do Ligi Europy– tak w zwięzły sposób można opisać rok pracy Czesława Michniewicza w Legii Warszawa. Czego zabrakło? Jedynie krajowego pucharu lub Superpucharu.

Równy rok

Michniewicz ma za sobą 365 dni pracy w stolicy. Wciąż brakuje do stażu Aleksandara Vukovicia (538), ale szkoleniowiec urodzony w Brzozówce przebił już kilku poprzednich trenerów Legii: Jacka Magierę (354), Ricardo Sa Pinto (231), Romeo Jozaka (213) czy Deana Klafuricia (108).

Jeśli spojrzeć na staż pracy Michniewicza w klubach, Legia wskoczyła na czwarte miejsce. Szkoleniowiec najdłużej prowadził zawodników Lecha Poznań. Na podium znajdują się też Pogoń Szczecin i Zagłębie Lubin, z którym zdobył mistrzostwo w 2007 roku. Rekordowo długo trwała współpraca 51-latka z młodzieżową reprezentacją Polski. Mowa o 1195 dniach.

Jak długo Michniewicz pracował w klubach?

975 – Lech Poznań
448 – Pogoń Szczecin
384 – Zagłębie Lubin
365 – Legia Warszawa (obecny klub)
289 – Bruk–Bet Nieciecza
278 – Arka Gdynia
218 – Widzew Łódź
213 – Podbeskidzie Bielsko–Biała
153 – Jagiellonia Białystok
42 – Polonia Warszawa

Odkąd Michniewicz rozpoczął pracę przy Łazienkowskiej, Legia rozegrała 48 meczów. Wojskowi 29 razy wygrali, zanotowali jedenaście remisów oraz osiem razy przegrali. 51-letni szkoleniowiec może pochwalić się średnią zdobytych punktów na poziomie 2,04. W trakcie jego kadencji mistrzowie Polski zdobyli 75 bramek, a stracili 44 gole.

Maniak taktyki

Jeśli nie ma się wolnej godziny, lepiej nie zaczynać z Michniewiczem rozmowy na temat taktyki. To maniak, który żyje piłką nożną praktycznie przez całą dobę. Obserwuje, podgląda i analizuje. Regularnie próbuje podpatrywać topowe drużyny, wybierać konkretne elementy i wdrażać je potem do taktyki swoich zespołów.

Jednym z kluczowych elementów pracy Michniewicza jest analiza. Ważną rolę w tym elemencie odgrywają asystenci szkoleniowca: Kamil Potrykus, Przemysław Małecki oraz Alessio De Petrillo, który w meczu z Górnikiem Łęczna zastępował zawieszonego trenera. Michniewicz lubi w tym aspekcie korzystać z pomocy programów komputerowych.. Docenia również odpowiednie spojrzenie na piłkę: z tego powodu każdy trening nagrywany jest z pomocą drona oraz kamery pokazującej całą szerokość boiska.

Charakterystyczne dla pracy Michniewicza stały się tablety, które otrzymują zawodnicy. Na dyskach znajdują się informacje dotyczące najbliższych przeciwników. Nie brakuje także indywidualnej analizy występów. Szkoleniowiec często rozmawia z piłkarzami. Regularnie zaprasza zawodników do swojego gabinetu, gdzie pokazuje im konkretne zachowania rywali i opowiada o swoich oczekiwaniach. Kiedy Legia grała w eliminacjach europejskich pucharów, odprawy drużynowe przed niektórymi treningami trwały nawet godzinę.

W trakcie pobytu w Legii, Michniewicz potwierdzi, że potrafi wypracować dobry kontakt z zespołem i zawodnikami. Wielu piłkarzy podkreśla, że to trener, z którym dobrze się współpracuje. Mowa o człowieku, który wiele mówi i często żartuje. Takie podejście sprawdza się przy Łazienkowskiej, o czym świadczą wyniki. Kluczowym zadaniem poprzedniego sezonu było mistrzostwo Polski – udało się. Potem celem było dostanie się do Ligi Konferencji. Wyszło nawet lepiej, bo warszawianie grają na wyższym szczeblu, w Lidze Europy. Wojskowym nie powiodło się tylko w krajowym pucharze oraz w dwóch Superpucharach.

Puchary główną reklamą

Znakiem rozpoznawczym Legii na początku roku stała się zmiana systemu. Mistrzowie Polski zdecydowali się na ustawienie z trójką środkowych obrońców i wahadłowymi. Taka taktyka prowadziła warszawian w kierunku pewnie zdobytego tytułu. Michniewicz na każdym kroku podkreślał, że jego drużyna poczuła pewność.

Legia Michniewicz stawiała na grę trójką obrońców, ale potrafiła też modyfikować ustawienie. To najlepiej było dostrzegalne w spotkaniach europejskich pucharów. Cała batalia o awans do fazy grupowej była bardzo udana dla mistrzów Polski. Wojskowi potrafili odnaleźć się w konfrontacjach z mocniejszymi rywalami. Spotkania z Dinamem Zagrzeb i Slavią Praga były wręcz reklamą trenerskiej pracy 51-latka. Z Chorwatami zabrakło niewiele, ale udało się z Czechami, którzy po meczu w Warszawie wrócili do swojego kraju na tarczy.

Mistrzowie Polski udanie rozpoczęli także występy w fazie grupowej. Mecz ze Spartakiem Moskwa został wygrany skuteczną grą defensywną oraz dobrymi zmianami. O losach rywalizacji zadecydowała akcja rezerwowych. To był też czas, kiedy Michniewicz miał już szersze pole manewru, bo na Łazienkowską trafili nowi zawodnicy.

Zakupy pod koniec okna transferowego były istotne, bo Michniewicz dostał kolejne opcje. Wcześniej tego brakowało. Możliwości rotacji były ograniczone. Legia przeszła latem transformację. Wielu zawodników odeszło, za to do klubu trafiło łącznie dziesięciu graczy. Niektórzy wciąż adaptują się do gry w Warszawie.

Michniewicz stara się także dawać szanse młodzieży. Aktualny stan juniorów nie jest przy Łazienkowskiej idealny, bo nie ma wielu graczy, którzy swoją grą wręcz krzyczą o szansę w pierwszym zespole. Ale szkoleniowiec Wojskowych wykreował choćby Kacpra Skibickiego. Skrzydłowy został wykopany z rezerw, w których przez wiele miesięcy nie odgrywał większej roli. U Michniewicza zaczął grać, dostawać więcej szans i został nawet powołany do młodzieżowej reprezentacji Polski. Szkoleniowiec postawił też na Maika Nawrockiego, który z miejsca zaczął prezentować wysoką formę.

Co dalej z Michniewiczem?

Trudno nie wystawić Michniewiczowi dobrej noty za pierwszy rok pracy w Legią. Były sukcesy, był powrót po pięcioletniej przerwie do fazy grupowej europejskich pucharów. To dwa cele, które były kluczowe dla stołecznej drużyny.

Co dalej? Michniewicz ma kontrakt, który obowiązuje do końca obecnego sezonu. Czy zostanie przedłużony? Niczego nie można być pewnym. Obie strony mają jednak rozpocząć rozmowy. W tym tygodniu Dariusz Mioduski, prezes i właściciel Legii, ma się spotkać z Mariuszem Piekarskim reprezentującym interesy szkoleniowca.

Jak Mioduski mówi o przyszłości Michniewicza? – Rozpoczniemy rozmowy w najbliższym czasie. Tak umawiałem się z Piekarskim. Na razie nie znamy nawet oczekiwań trenera. Kolejne tygodnie wiele nam powiedzą. Jest plan, by podyskutować. Trener osiągnął sukces, awansowaliśmy do Ligi Europy i założenia zostały wykonane. Czy się dogadamy? Nie wiem, bo nie znam też myśli drugiej strony – twierdzi Mioduski.

Nie jest tajemnicą, że relacje Michniewicza i Mioduskiego przypominały momentami szorstką przyjaźń. –Tarcie nie zawsze jest złe, bo może polepszać klub, trenera i jego sztab. Wszystko zależy od momentu. Wyniki determinują bardzo dużo. Trudno powiedzieć, co będzie za rok. Dzisiaj działamy i walczymy – dodaje prezes i właściciel Legii.

– Na razie skupiamy się na pracy w Legii, bo Czesiu do czerwca ma ważny kontrakt. Tak jak powiedział ostatnio prezes, w najbliższym czasie usiądziemy do rozmów na temat dalszej współpracy. Priorytet ma Legia. Czesiu cieszy się na pracę w takim dużym klubie, w którym codziennie czuje presję. Będąc selekcjonerem, nie masz tego ciśnienia. Jeździsz, zadzwonisz do jednego, do drugiego. A w klubie codziennie coś się dzieje. Ktoś, kto jest uzależniony od pracy, się w tym odnajduje. A Czesiu jest pracoholikiem. Poza tym, że jestem jego agentem, to przede wszystkim jestem jego przyjacielem. Cenię go za to, że jest barwnym człowiekiem i dodaje też kolorytu Legii. Wprowadza do szatni uśmiech, zabawę, żarty. Tym i sprawiedliwością w wyborach zjednał sobie piłkarzy – twierdzi z kolei Piekarski.

Na razie przed Legią kolejne wyzwania: pucharowe spotkanie z Wigrami Suwałki, mecz w Ekstraklasie z Rakowem Częstochowa (transmisja w TVP), a zbliża się też rywalizacja w Lidze Europy z Leicester City. Wszystko to na rozpoczęcie drugiego roku pracy Michniewicza z mistrzami Polski.