Reprezentacja Polski. Pracuś z Premier League. Co Matty Cash może dać kadrze?

Stabilność w obronie

Cash, będący kluczowym zawodnikiem Aston Villi, może zapewnić polskiej kadrze spokój w defensywie. Od początku tego sezonu jest bowiem nie tylko wyróżniającą się postacią swojej drużyny, ale i jednym z najlepszych obrońców Premier League.

W pierwszych pięciu kolejkach, według statystyk InStat, odbierał piłkę najlepiej w całej lidze angielskiej. Na 21 podjętych prób aż dziewiętnastokrotnie robił to skutecznie. Stoczył też drugą najwyższą liczbę pojedynków w obronie i nieźle radził sobie w starciach powietrznych. Po jedenastej serii gier spadł nieco w klasyfikacji, ale – zgodnie z danymi opublikowanymi na stronie fbref.com – pozostał jednym z dwudziestu graczy najczęściej odbierających futbolówkę.

Wpływ na imponujące liczby miał sposób gry jego drużyny. Aston Villa pod wodzą Deana Smitha starała się odzyskiwać posiadanie wysoko, atakując rywala tuż pod jego polem karnym. Intensywniejszy pressing od niej stosowały w tym sezonie tylko dwa kluby: Manchester City i Liverpool.

Ekipa z Villa Park szybko odbierała piłkę, chcąc jeszcze szybciej przetransportować ją do przodu. Cash w takim stylu odnajdował się doskonale. Potwierdził to zwłaszcza w wygranych meczach z Manchesterem United i Evertonem, gdy grał piętro wyżej. Z boku obrony przeszedł na wahadło i sprawdził się tam wyśmienicie.

W starciu z drużyną Rafy Beniteza, po efektownej szarży, strzelił swojego pierwszego gola w Premier League. Był też jednym z najlepszych zawodników na placu...

Cash Money. ? @MattyCash622 pic.twitter.com/RWLOkcWvdB

— Aston Villa (@AVFCOfficial) September 18, 2021

Spokój w rozegraniu

Bramka z Evertonem była dopiero pierwszym trafieniem Casha w angielskiej elicie. 24-latek bardziej niż pod polem karnym rywala, przydawał się bowiem pod własną "szesnastką". I to bynajmniej nie w obronie.

Bo choć Cash wyróżniał się na tle Premier League statystykami defensywnymi, to większość z nich nabijał w okolicy linii środkowej boiska. Był aktywny w wysokim i średnim pressingu, a także starał się przechwytywać zagrania rywali. We własnym polu karnym nie był już tak skuteczny...

Na swojej połowie odgrywał za to inną ważną rolę – inaugurował większość ataków zespołu. Aston Villa swoje akcje rozpoczynała właśnie po jego stronie. Wymiany piłki pomiędzy nim, Konso Ngoyą i Emiliano Buendią, były najczęściej powtarzanymi schematami w tym sezonie.

Cash zapewniał bowiem spokój w rozegraniu. Na początku swojej kariery, jeszcze w barwach Nottingham Forest, był ofensywnym pomocnikiem. Podania przez dwie linie, a także zagrania krzyżowe, których oczekiwał Dean Smith, nie były dla niego wyzwaniem.

24-latek ze swoich umiejętności korzystał więc ochoczo. Po krótkiej wymianie po prawej stronie, podawał diagonalnie do wychodzącego na pozycję lewego defensora – Matta Targetta. Często szukał też bezpośrednich zagrań wzdłuż linii, do schodzącego do boku atakującego. Tuż po takim dograniu, w myśl zasady zagraj i idź, ruszał do przodu, by stworzyć okazję do dośrodkowania.

Włączając się do ataku grał bez zastanowienia. Odgrywał piłkę na jeden kontakt i pędził naprzód. Bardzo szybko podejmował decyzje, unikając zbędnego holowania piłki. Za wszelką cenę nie szukał też pojedynków. Mając przed sobą otwartą przestrzeń wykorzystywał za to niezłe przyspieszenie.

Alternatywę...

W ataku Cash radził sobie nie najgorzej, a w defensywie był wyróżniającą się postacią Premier League. Jak jednak wypadał na tle potencjalnych konkurentów do gry w reprezentacji Polski – Kamila Jóźwiaka, Bartosza Bereszyńskiego, Tomasza Kędziory i Przemysława Frankowskiego?

Jego niezaprzeczalną przewagą był fakt, że na co dzień grał na pozycji, o którą musiałby walczyć w kadrze. W kilku meczach tego sezonu występował bowiem na prawym wahadle. I spisywał się na nim doskonale.

Żaden z jego rywali w klubie nie grał tak, jak w reprezentacji. Jóźwiak w Derby ustawiany był na skrzydle lub za napastnikiem, a Bereszyński i Kędziora na boku obrony. Frankowski, jako jedyny, występował na wahadle. Szkopuł w tym, że na lewym.

Cash na starcie był więc w lepszej sytuacji, niż obecni kadrowicze. Jego jedyną zaletą nie było jednak to, że sprawdził się na wahadle. Zestawiając go z grającym w Championship Jóźwiakiem, widać było ogromne różnice w grze defensywnej. Oczywiście na korzyść gracza Aston Villi.

Porównywanie bocznego obrońcy ze skrzydłowym nie mogło przynieść innych rezultatów. Cash w liczbach prezentował się jednak lepiej nie tylko od podstawowego wahadłowego kadry, ale i od Bereszyńskiego.

A to dawało do myślenia. Potencjalny kadrowicz mógł bowiem konkurować z zawodnikami, którzy przez wzgląd na swoją jakość w defensywie, byli w reprezentacji wykorzystywani jako skrajni stoperzy. W ataku 24-latek też nie miał się czego wstydzić. Bo choć więcej dryblingów czy kluczowych podań notowali Jóźwiak czy Frankowski, to on częściej i lepiej dośrodkowywał.

Radził sobie zarówno w ataku, jak i w obronie. Jednym podaniem potrafił zdynamizować akcję, a chwilę później sam brał w niej udział. Na co dzień był pierwszym wyborem klubu Premier League na pozycji, na której miałby grać w reprezentacji...

"...a pierogi lubisz?" 🇵🇱😎 pic.twitter.com/c8hNw1oUqT

— Łączy nas piłka (@LaczyNasPilka) November 7, 2021

Paulo Sousa, świadomy jakości 24-latka, chciał powołać go jak najprędzej. Dzięki interwencji prezesa PZPN – Cezarego Kuleszy – i prezydenta Andrzeja Dudy – zrobił to już w listopadzie. Cash, jako pełnoprawny obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, znalazł się w kadrze na eliminacyjne mecze z Andorą i Węgrami. Już wkrótce zadebiutuje w biało-czerwonych barwach, a Polska zyska klasowego obrońcę.