06 paź 2021 | Inne

Murad Gadżijew. Mistrz świata w zapasach, który nie potrafi tańczyć

Murad Gadżijew (fot. Getty Images) — Murad Gadżijew, mistrz świata w zapasach w Oslo (fot. Getty Images)

Murad Gadżijew odniósł ogromny sukces w zapaśniczych MŚ w Oslo – reprezentant Polski zdobył złoto w stylu wolnym (kat. 70 kg). Wiele osób może się jednak zastanawiać, dlaczego walczy dla naszego kraju? Urodził się bowiem w Dagestanie, gdzie zapasy uprawia każde dziecko. W trudnym momencie kariery, to Polska wyciągnęła do niego pomocną dłoń.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Oslo: Murad Gadżijew został mistrzem świata! Wygrał w wielkim stylu!

–Urodziłem się w Dagestanie, w małej wiosce. W Dagestanie każdy uprawia zapasy. Mówi się, że nie ma u nas dziecka, które nie spróbowałoby tej dyscypliny. Tylko w stolicy, w Machaczkale, jest 7-8 szkół zapaśniczych. W każdej z nich ćwiczy kilkaset dzieci, od rana do wieczora. Często zdarza się, że trzeba czekać na wolne miejsce. To nie jest tak, że przyjmują każdego, kto się zgłosi. Rodzice muszą chodzić, prosić, starać się, aby zapisać swoje dziecko.

W Dagestanie podobno każdy potrafi też tańczyć lezginkę. W stolicy co roku organizowany jest największy festiwal w regionie. Każdy, ale nie... Murad Gadżijew. –W szkole, do której chodziłem i w której trenowałem zapasy, były też lekcje tańca. Nie były obowiązkowe, tylko dla chętnych. Wielu moich kolegów uczyło się tańczyć. Mnie jakoś nigdy do tego nie ciągnęło, nie miałem nigdy do tego talentu. Poza tym, to nie jest prosty taniec.

Magomedmurad GADZHIEV 🇵🇱 becomes Poland's first-ever FS champion. pic.twitter.com/Bz3PgjYzBL
— United World Wrestling (@wrestling) October 5, 2021

Gadżijew nigdy nie miał problemu z tym, że od 2014 roku reprezentuje Polskę i zdobywał dla niej złote medale ME czy ostatnio MŚ. –Zostałem tutaj bardzo ciepło przyjęty. Po każdych zawodach dostaję dużo wiadomości od kibiców. Polska dała mi szansę, uwierzyła we mnie. Inaczej niż Rosja, która w momencie, w którym przytrafiły się słabsze wyniki, przestała we mnie wierzyć. Z drugiej strony, konkurencja jest tam ogromna. Masz słabszy turniej, to na twoje miejsce czeka dziesięciu kolegów. Takie życie....

Zanim przyjął propozycję Polski, porozmawiał o tym z ojcem. Miał obawy, jak on do tego podejdzie. –Na szczęście nie robił mi żadnych problemów. Bardzo mnie wspierał. Stwierdził nawet, że skoro teraz będę walczył dla Polski, to on zacznie też kibicował Polsce. I nie chodziło mu tylko o zapasy! Zaczął oglądać mecze reprezentacji Polski w piłce nożnej, siatkówce czy lekkoatletykę. Gdy odwiedzałem rodziców, to rzeczywiście oglądali inne sporty i kibicowali polskim sportowcom.

Ojciec był ważną postacią w jego życiu. Wspierał, motywował... Miał też jedno życzenie – bardzo chciał zobaczyć Polskę. –Wiele razy mi o tym wspominał. Prosił, żebym go zabrał, pokazał kraj i ludzi. Odkadałem to zawsze na później i nie zdążyłem... W ubiegłym roku tata zachorował, wróciłem do domu, żeby przy nim być. Nie trenowałem przez kilka miesięcy. Niestety, taty już nie ma...

Ojciec Gadżijewa miał wcześniej jeszcze inne życzenie – chciał, aby syn poszedł w jego ślady i został stomatologiem albo lekarzem. –Dobrze się uczyłem i przez moment myślałem, żeby być jak tata. W wieku 16 lat dostałem jednak zaproszenie, by kontynuować naukę w Machaczkale. Musiałem podjąć decyzję, co będę robił w przyszłości. Wtedy postawiłem na zapasy. Rodzice przyjęli to ze spokojem. Nigdy nie musieli mnie namawiać ani do nauki, ani do treningów w zapasach. Takie decyzje podejmowałem zawsze samodzielnie.

Trener Gadżijewa: najważniejsze jest to, żeby umieć cierpieć

Tokio 2020, zapasy. Jusuf Abdusalomow, trener Magomedmurada Gadżijewa

Trener Gadżijewa: najważniejsze jest to, żeby umieć cierpieć

Polska jest dla niego drugim domem. Czuje się tutaj, jak u siebie i nie potrafi na razie powiedzieć, gdzie osiądzie po zakończeniu kariery. Wakacje spędza jednak zwykle w Dagestanie, gdzie się wychował. –Jest tam cieplej.

–Wiesz... Gdy tak rozmawiam z kolegami z kadry, to stwierdzam, że moje dzieciństwo nie różniło się za bardzo. Też sporo czasu spędzałem poza domem, miałem blisko i góry, i morze. Tylko w Dagestanie było trochę cieplej. Nie było telefonów, komputerów, w sklepach było niewiele zabawek, ale nie byłem z tego powodu nieszczęśliwy. Cieszyłem się z każdej chwili z kolegami. To były trochę inne czasy, inne pokolenie...

Gadżijew został mistrzem świata i przed nim odpowiedź na najważniejsze pytanie: czy powalczy jeszcze o występ i medal na igrzyskach w Paryżu w 2024 roku? Zarówno w Rio de Janeiro, jak i Tokio mu się nie udało. Raz przygotowania zakłóciło oskarżenie o stosowanie meldonium, w Tokio po części konieczność zbijania wagi do 65 kilogramów. Jeśli podejmie rękawice i wystartuje w Paryżu, to prawdopodobnie już w wyżej kategorii wagowej – 74 kg.

Następne