El. MŚ 2022. Armando Broja najgroźniejszym piłkarzem Albanii? Gra z Janem Bednarkiem

"Piekło w Tiranie". Specjalna zgoda rządu, pełen stadion i nadzieje gospodarzy

To właśnie dwa gole, które Broja strzelił w obu meczach z Węgrami, sprawiły, że wtorkowe spotkanie z Polską urasta do rangi małego finału grupowej rywalizacji i w dużej mierze rozstrzygnie o tym, która drużyna prawdopodobnie zagra w barażach o udział w mistrzostwach świata.

Spoglądając jedynie na suche statystyki, listę zdobywców bramek, można by pomyśleć, iż Broja jest dla albańskiej kadry kluczowym zawodnikiem. To jednak nie do końca prawda. Nie można nawet w stu procentach założyć, że z Polską zagra w podstawowym składzie.

Dotąd w eliminacjach ani razu nie przebywał na boisku dłużej niż 45 minut. W obu spotkaniach z Węgrami wchodził jako rezerwowy. Ma znakomitą proporcję strzelonych goli do rozegranych minut: 3 gole w 193 minuty.

Think the commentator enjoyed that one ��

�� @armandobroja9 pic.twitter.com/QfkkO4dRqL

— Southampton FC (@SouthamptonFC) October 10, 2021

To, że selekcjoner Albańczyków nie opiera na nim narodowej drużyny jest jednak zrozumiałe. To piłkarz, który w poważnym futbolu dopiero raczkuje. W tym sezonie został klubowym kolegą Jana Bednarka. Southampton wypożyczyło go z Chelsea.

W The Blues, gdzie nie tylko się piłkarsko wychował, ale też zostawił serce, bo jako mały chłopiec miał regularnie powtarzać rodzicom, że jego marzeniem jest gra w Chelsea, zdążył zadebiutować za kadencji Franka Lamparda. W marcu 2020 roku w końcówce meczu z Evertonem zmienił Oliviera Giroud.

Na dłuższą metę nie miał się jednak szans przebić i poszedł drogą, którą wielu podążyło przed nim – został wypożyczony do Vitesse Arnhem. To klub z ligi holenderskiej, który od dawna współpracuje z Chelsea i gdzie młodzi zawodnicy dostają szanse na ogranie i rozwój.

Jego mentorem, wsparciem podczas gry w Eredivisie, został Tore Andre Flo. – Po meczach mamy okazję rozmawiać, wymieniać uwagi, cały czas jest gotowy, by mi pomagać. Oglądałem też wiele klipów z jego golami, staram się sporo wyciągać dla siebie – wspominał Broja w rozmowie z "The Guardian".

W lidze holenderskiej w 30 meczach zdobył dziesięć goli, dołożył trzy asysty i powrócił do Anglii. Podczas przedsezonowych przygotowań bardzo dobrze radził sobie w Chelsea, miał okazję się pokazać, gdy wielu podstawowych zawodników przebywało jeszcze na urlopach. Spekulowano nawet, że po sprzedaży Giroud i Tammy'ego Abrahama może zostać w klubie i być opcją awaryjną, ale ostatecznie kupiono Romelu Lukaku, a Broję wypożyczono do Southampton.

Welcome to #SaintsFC, @armandobroja9! ✍️ pic.twitter.com/H0qw0Q4ZPj

— Southampton FC (@SouthamptonFC) August 10, 2021

Premier League to już jednak znacznie wyższe progi niż Eredivisie, więc i o gole znacznie trudniej. Cały czas czeka na pierwsze trafienie. Początkowo nie do końca układała się też współpraca z Ralphem Hasenhuttlem, który dopiero we wrześniu stwierdził, że wreszcie zobaczył na boisku, dlaczego skauci zarekomendowali jego pozyskanie.

Wcześniej Albańczyk z przekonaniem trenera miał spore kłopoty, doszło wedle słów Austriaka do dość poważnej i szczerej rozmowy między nimi. Dotąd w tym sezonie ligi angielskiej rozegrał 87 minut, ani razu nie pojawił się w podstawowym składzie, zdobył co prawda dwie bramki, ale w spotkaniu Carabao Cup.

Urodził się w Anglii, wychował piłkarsko na Wyspach, skąd zatem gra dla Albanii? Odpowiedź jest dość prosta: z tego kraju pochodzą jego rodzice. – Mam albańską krew, tam mieszka większość mojej rodziny. Mamy w Albanii spory dom, co roku tam jeździmy, ten czas i ludzie są dla mnie bardzo ważni, są częścią mojej tożsamości – wyjaśnił w rozmowie z "The Guardian".

In the last two years, Armando Broja has scored goals for Chelsea U18s, U19s, Dev Squad, Vitesse, Jong Vitesse, Southampton, Albania U19, Albania U21 and now Albania's senior team. An absolutely remarkable rise that keeps going. pic.twitter.com/9eYn8LKz8D

— Chelsea Youth (@chelseayouth) September 5, 2021

Broja to wysoki (191 cm) i nieźle zbudowany napastnik, który lubi grę w kontakcie z obrońcą, nie boi się pojedynków, ale nie można go jedynie klasyfikować jako piłkarza, który ogranicza się do przepychania z defensorami i walki w powietrzu. Jest szybki, często szuka wyjścia do prostopadłych podań i potrafi groźnie kopnąć z wielu pozycji.

Zdarza się też mu dryblować, w Vitesse średnio miał blisko pięć prób na mecz. To, czego mu brakuje, to na pewno ogranie na wysokim poziomie oraz skuteczność. Szczególnie w Premier League, gdyby zachował nieco więcej zimnej krwi, to miałby już przynajmniej jednego gola.