Skoki narciarskie. Pierwsza komentatorka skoków w Polsce. Jak Katarzyna Sverre napisała historię

O tym, że Katarzyna Sverre w ogóle coś takiego zrobiła, pamiętało być może kilka osób w Polsce. Do czasu. Statystyk Adam Bucholz jesienią opublikował na Twitterze efekt swojej mozolnej pracy – przedstawił wszystkich dziennikarzy, którzy w erze małyszomanii choć raz skomentowali konkurs skokowego Pucharu Świata na antenach Telewizji Polskiej. I wtedy fani zdębieli. "Jak to kobieta? Kiedy? Gdzie? Z kim? Dlaczego?"

Blisko półtorej dekady później tę historię odkrywa na nowo sama Sverre. Choć już nie jako Katarzyna lecz Katarina i nie jako Sverre, a Preiss-Justnes.

Transmisje ze skoków narciarskich w @sport_tvppl w statystyce:

Najczęściej komentujący (2000/01-20/21):@seba_szczesny - 285 razy

Najczęściej prowadzący studio (08/09-20/21):@MKurzajewski - 307

Najczęstszy gość (08/09-20/21):
Rafał Kot - 222

#skijumpingfamily @skijumpingpl pic.twitter.com/BhIXjjhrlj

— Adam Bucholz (@Bucholz_Adam) October 13, 2021

Katarzyna Sverre – jedyna komentatorka skoków w Polsce. Odkrył ją legendarny Arne Scheie

– Jak to możliwe?! – spytała na wstępie. I przyznała, że tego rozdziału jej życia nie znają nawet niektórzy jej znajomi. Ślad po pani Sverre zaginął zresztą w sieci, odkąd zmieniła nazwisko. Poza statystyką Bucholza można na niego trafić wyłącznie w kilku publikacjach na skokinarciarskie.pl oraz na Facebooku, gdzie po latach nie zaktualizowała nazwy użytkownika. Ale najbardziej zdumiewa co innego: że Polka pojawia się w biografii Miki Kojonkoskiego. Gdy Jon Gangdal pisał z trenerem "Tajemnicę Sukcesu", dziennikarka była jego konsultantką. Mieszkali o dwa kroki od siebie.

– Sama nie spotykałam się z Miką, ale służyłam Jonowi pomocą przy polskich wątkach. A przede wszystkim później, gdy uznaliśmy, że warto by wydać ją w języku polskim. Znając ludzi z TVP, poprosiłam ich o dopisanie fragmentów dotyczących Adama Małysza i naszego kraju. Zgodził się m.in. Stanisław Snopek – wspomina.

Ale to nie Snopek, ale Krzysztof Miklas zaprosił ją na stanowisko.

– I to paradoksalnie był koniec mojej przygody, a nie początek. Bo wtedy miałam już inne plany na życie. W tamtym czasie, w 2006 roku, od dawna na stałe mieszkałam w Oslo, zajmowałam się fotoedycją w oddziale szwedzkiej agencji prasowej. I jeździłam za skokami zakochana w małyszomanii, ale też, dlatego że chciałam się jakoś odrywać od miejskiej rzeczywistości. Biegówek miałam dość, uprawiali je wszyscy. To skoki mnie pociągały. Skakał też zresztą mój syn – w Asker, tym samym klubie, gdzie Halvor Egner Granerud. Łączyłam zatem kilka światów: pracę dziennikarską z pasją do tej dyscypliny. I miałam fart, bo Małysz był wówczas tematem numer jeden, a ja byłam polskiego pochodzenia, co przydawało się Skandynawom. I odwrotnie. W Polsce chcieli wiedzieć, co dzieje się u norweskich rywali Adama – wyjaśnia eks-komentatorka, choć jej samej trudno się tak nazywać.

– Bo gdzie ja, a gdzie wielcy? – pyta.

Debiutowała razem z Gregorem Schlierenzauerem. I patrzyła, jak lśni Małysz

Ale to ci wielcy ją wciągnęli do telewizji. Od 2001 roku Sverre (ob. Preiss-Justnes) była wiele razy w Zakopanem, Kuusamo czy na większości zawodów w Skandynawii. Tłumaczyła w obie strony sporo artykułów. Aż w końcu poznał ją, a następnie wziął do kabiny NRK legendarny Arne Scheie. – Opowiadaj nam o Polakach – usłyszała proste zadanie. To z nim po norwesku, a nie z Miklasem po polsku, Katarzyna tak naprawdę zaliczyła debiut przy "sitku".

– A potem już poszło. To dzięki Scheie poznałam ekipę TVP, która jeździła na Puchary Świata. Załóżmy, że ten jeden raz mnie Norwegom podebrano – śmieje się dzisiaj dziennikarka.

Wszystko miało miejsce dokładnie 12 marca 2006 roku, oczywiście na Holmenkollen, od którego Polka mieszkała wtedy o 10 minut drogi. Nikt wtedy nie mógł przypuszczać, że te zawody przejdą do historii z tylu powodów, i że występ Sverre będzie tylko jednym z nich. Bo chociaż do dziś w polskiej telewizji nie znalazła się żadna jej naśladowczyni, to tak samo w Pucharze Świata nie znalazł się dotąd nikt większy od Gregora Schlierenzauera. Austriak tamtego dnia zaliczył w Oslo debiut.

– A wygrał Małysz, jego idol! – pamięta Katarzyna. Była to 29. wygrana w karierze Polaka. I przedostatnia z pięciu, jakie odniósł w tym miejscu.

Mało kto mógł wtedy przypuszczać, że Schlierenzauer wkrótce przerośnie swojego mistrza. Podobnie, że tego dnia Miklas po raz ostatni skomentuje konkurs PŚ.

– Podobnie jak z Scheie, gdy siedziałam z nim w budce i opowiadałam ciekawostki o kadrze Polaków, tak z Krzyśkiem odzywałam się przy Norwegach. Ale to była jego transmisja, jego show. Miklas był przemiłym gościem, moim zdaniem to jeden z najwybitniejszych fachowców. W inny sposób nie chciałam się wychylać, może trochę się też bałam – śmieje się Katarzyna.

Zniknęło Oslo, zniknęły skoki

Dziś Sverre może pochwalić się, że komentowała skoki w TVP tyle samo razy, co Małysz i Kamil Stoch. Oni też tylko po razie. Później kilka razy siedziała jeszcze w "boksie", ale już wyłącznie w celach towarzyskich. Na starcie opowiadała sprawozdawcom, co słychać u poszczególnych zawodników z Norwegii, co słychać u Kojonkoskiego, ale gdy zaczynała się antena, milkła. – Nie rwałam się do gadania. Tym śmieszniej, że dziś jestem na jednej liście z takimi tuzami.

– Dlaczego nie było tego więcej? – dopytujemy.

– Najpierw wyszłam drugi raz za mąż i bardzo chciałam mieć drugie dziecko. Udało się, ale bardzo późno i w międzyczasie źle się czułam. Nie było mowy o pracy i spełnianiu się przy skokach. I chociaż w końcu urodziłam córkę, to później ostatecznie rozmyła to wszystko życiowa tragedia. Po 18 latach pracy zamknęli również nasz oddział agencji. Wyprowadziliśmy się z Oslo na południe. Straciłam Holmenkollen jako widok z okna, straciłam także więc skoki – przyznaje.

Syn też już nie skacze, bo bardziej poświęcił się krav madze. Dziś jest żołnierzem i skoki ogląda rzadko. Katarina Preiss-Justnes też nie żyje już sportem tak jak kiedyś. Zajmuje się marketingiem jednej ze skandynawskich drogerii, które właśnie robią ofensywę na polski rynek.

– Pięć lat temu byłam ostatni raz na skoczni w trakcie PŚ. Chyba na Holmenkollen – sięga pamięcią. – To może spotkamy się w marcu na Raw Air? Może faktycznie warto odświeżyć tę pasję?