25 gru 2021 | Boks

Jasny cel Tomasza Adamka. "Po zakończeniu kariery zajmę się uzdrowieniem boksu w Polsce"

Tomasz Adamek (fot. PAP/Stanisław Rozpędzik)

Tomasz Adamek na początku grudnia skończył 45 lat. Wciąż jest aktywny sportowo i szuka nowych wyzwań. Na razie skupia się na walce 24 kwietnia w Radomiu, ale myśli też, aby wspomóc polski boks jako działacz. – Droga jest tylko jedna – nasi chłopcy muszą żyć i trenować w Ameryce – uważa.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Miaris Briedis powalczy z Jaiem Opetaią w Australii

"Je... emeryturę!". Brytyjczyk nie zamierza kończyć

Czytaj też

Dereck Chisora w rewanżowej walce z Josephem Parkerem był liczony trzy razy, ale przetrwał pełen dystans (fot. Getty Images)

"Je... emeryturę!". Brytyjczyk nie zamierza kończyć

Polska Agencja Prasowa: – Co słychać u byłego mistrza świata wagi cruiser?
Tomasz Adamek: – Wszystko w porządku. Jestem zdrowy, a to – oprócz kościoła i wiary – jest najważniejsze. Życie się toczy normalnym torem.

– Co z pana obietnicą dotyczącą powrotu na ring?
– Oficjalnie wracam do ringu 24 kwietnia podczas gali w Radomiu. Przeciwnik jeszcze nie jest zakontraktowany, ale to będzie ktoś z wyższej półki z Ameryki. W moim narożniku znów stanie Gus Curren i jeżeli będę się dobrze spisywał na wiosnę, to chciałbym jeszcze stoczyć jedną walkę pod koniec lata lub jesienią. I to już będzie definitywny koniec mojej kariery zawodniczej.

– Czyli do walki niespełna cztery miesiące. Jak wyglądają przygotowania?
– Obecnie biegam i chodzę na siłownię. Pilnuję się i trzymam wagę, która oscyluje wokół 98-100 kg. Po świętach planuję wylecieć na obóz na Florydę i na dwa tygodnie przed walką chciałbym zameldować się w Polsce.

– Podczas świąt o utrzymanie wagi może być szczególnie trudno...
– Nie. Potrafię się upilnować. Czasem żona Dorota mnie pyta, czemu nie jem, a ja odpowiadam żartem, że jak będę gruby, to która się za mną obejrzy?

– Niedawno skończył pan 45 lat. Czy przy okazji życiowych wspomnień pomyślał pan może to tym, że minęło już 10 lat od walki z Witalijem Kliczką we Wrocławiu? Czy gdyby taka walka odbyła się w USA, wynik mógłby być inny?
– Gdybanie w takich przypadkach jest rzeczą oczywistą. Możemy mówić wiele, ale było jak było. Przyjechałem, zawalczyłem i... przegrałem. Po prostu to nie był mój dzień.

– Wielu bokserów mówi, że ciężko im jest się pozbierać psychicznie po porażkach. Jak było z panem?
– Jeśli masz serce do walki, to nie jest z tym ciężko. Przede wszystkim trzeba pamiętać, że to jest sport. Wchodzisz do ringu i jeśli to jest twój dzień – wygrywasz. Jeśli nie... wiadomo. Ale jeśli masz "serducho" do walki, to po porażce wracasz.

"Je... emeryturę!". Brytyjczyk nie zamierza kończyć

Czytaj też

"Je... emeryturę!". Brytyjczyk nie zamierza kończyć

Szkolnikowski o TVP Boxing Night: pora wyjść z piaskownicy

Fiodor Czerkaszyn (fot. PAP/Artur Reszko)

Szkolnikowski o TVP Boxing Night: pora wyjść z piaskownicy

Ringowa legenda miała poważny wypadek. Liczne złamania kręgosłupa

Czytaj też

Ringowa legenda miała poważny wypadek. Liczne złamania kręgosłupa

– Trener Adama Kownackiego, który był drugą polską nadzieją na tytuł mistrza świata wagi ciężkiej, po porażkach z Robertem Heleniusem otwarcie mówił, że ten nie wykonał zadań, które założył przed walką. Czy uważa pan, że – jeśli Adam wciąż ma się liczyć w gronie pretendentów – to czas na zmianę szkoleniowca?
– Nie wiem, czy to jest czas na zmianę trenera. Każdy ma swoje myśli. Ja zmieniałem trenera, wtedy kiedy wiedziałem, że to musi nastąpić.

– Czy stać go na powrót do wysokiej, zwycięskiej formy?
– Adam jest moim przyjacielem. Życzę mu pomyślności i wszystkiego najlepszego, bo może to nie jest urodzony talent, który może być mistrzem, ale pokazał serce do walki i swoje zrobił. Jeżeli jeszcze to serce ma, to weźmie się w garść i wygra kolejne starcia.

– Stan polskiego boksu jest obecnie raczej mizerny. Bez medali olimpijskich, bez mistrzów i posiadaczy pasów w kategoriach, które przykuwają największą uwagę. Jaki jest na to sposób?
– Po zakończeniu kariery zajmę się uzdrowieniem boksu w Polsce. Droga jest tylko jedna. Nasi chłopcy muszą przyjeżdżać i trenować w USA. Muszą sparować z Amerykanami. Już kiedyś z powodzeniem próbował tego Mariusz Kołodziej. Ale teraz finansowanie tego nie powinno być indywidualne i prywatne, ale kolektywne. Musi być wsparcie ze związku, a wszystkiemu ma pomagać telewizja. Innej drogi nie ma.

– Jak pan oceni stan światowego boksu? Czy przegrywa walkę o popularność z MMA?
– Niektórzy mówią, że boks jest w kryzysie, ale prawda jest taka, że w naszym sporcie nigdy kryzysu nie będzie. Zawsze są lepsi i gorsi pięściarze. A walk celebrytów zupełnie nie oglądam. Podobnie jest też z uderzeniami z liścia. Dla mnie to jest nic. Jak chcesz walczyć i pokazać swoją klasę, to wchodzisz do ringu.

– Nie chciałby się pan sprawdzić w MMA? Spróbować czegoś nowego na koniec kariery?
– Propozycje były zawsze, ale ja zostaję przy boksie.

– Czego sobie życzy Tomasz Adamek w 2022 roku?
– Tego, co prywatnie zawsze każdemu: zdrowia i pomyślności, abyśmy spokojnie dożyć starości.

Ringowa legenda miała poważny wypadek. Liczne złamania kręgosłupa