Dawid Kubacki: brązowy medal igrzysk olimpijskich smakował jak złoto! [WYWIAD]

Czy po igrzyskach będą zawody? Odpowiada FIS i Pertile

– Do końca drżałeś o wyjazd do Chin?
Dawid Kubacki: – Wszystko rozgrywało się przed igrzyskami. W takiej sytuacji, jedyne co mogłem zrobić, to czekać. Po pozytywnym wyniku testu na koronawirusa byłem w izolacji. Nie mogłem się pokazać trenerom na skoczni w Zakopanem. Nie byłem w stanie zawalczyć o miejsce w drużynie na igrzyska. Michal dał mi kredyt zaufania. Uwierzył, że będę w stanie się wyrobić i oddam serce na skoczni. Tak zrobiłem. Cieszę się, że dostałem szansę. Wracam do domu z medalem na szyi. Indywidualny laur to coś, co marzy się każdemu sportowcowi. Duża nagroda za pracę, którą wykonuje się przez całe życie.

– Jak się czujesz po przejściu koronawirusa?
– Byłem zakażony, ale na zdrowiu się to nie odbiło.

– Okazało się, że nie można lekceważyć mistrza świata.
– Mam nadzieję, że dopiero się rozpędzam. Mamy jeszcze trochę sezonu przed sobą. Z niejednych zawodów możemy wrócić z uśmiechem na ustach. Myślę o całej drużynie. Dopóki ostatni zawodnik nie skoczy, gra jest otwarta. Każdy, kto startuje ma takie same szansę, aby walczyć o czołowe miejsca. Wierzyłem w siebie. Wiedziałem, że zrobiłem postęp chwilę przed igrzyskami. Na miejscu zostało mi się skupić na tym, co chcę zrobić na obiekcie. Stresu nie miałem. Nie byłem stawiany w roli faworyta. Poszedłem zrobić swoje. Wystarczyło, żebym cieszył się z medalu.

Są żyją❗️ #skokoholicy #skijumpingfamily #skijumping pic.twitter.com/Zp5amEzCis

— Filip Kołodziejski (@kolodziejsky_) February 16, 2022

– Jak ocenisz warunku panujące w Zhangjiakou?
– Była bardzo niska temperatura, ale to sport zimowy. Można przyjąć, że tak miało być. Warunki na skoczniach? I na normalnym obiekcie i na dużej skoczni zawody odbywały się w fajnych okolicznościach. Było w miarę równo. Na dużej różnice między pierwszym a trzydziestym skoczkiem były niewielkie.

– Czas na porządną regenerację?
– Będzie dzień na odpoczynek i regenerację. Potem wracamy do normalnego cyklu treningowego. Kolejne starty przed nami. Skupiamy się na nich, bo sezon się nie skończył. Czasu na świętowanie, po wielkich imprezach, po prostu nie ma. Zrelaksujemy się po sezonie. Teraz trzeba pracować dalej. Jest jeszcze sporo fajnych emocji do wygrania. Jeszcze kilka razy będziemy mogli się cieszyć.

– Brązowy medal smakował jak złoto?
– Jak najbardziej. Zwłaszcza po takim początku sezonu jaki miałem. Po tym, w jakiej dyspozycji prezentowałem się podczas zawodów. Sięgnąłem po medal igrzysk olimpijskich. To coś wyjątkowego. W stu procentach jeszcze wszystkie emocje do mnie nie dotarły. W trudnej chwili potrafiłem skupić się na pracy i to zadziałało.

– Medal ma wielką wagę?
– Jeszcze się pod jego ciężarem nie uginam. Przyjemny ciężar. Dobrze go mieć na szyi.

– A marzy się tobie nowy rekord życiowy w długości lotu (w tym momencie 236,5 metra – przyp. red.)?
– Nie myślę o tym w ten sposób. Istotna jest jakość skakania. Na tym się skupiam. Na jakie odległości to pozwoli na skoczniach do lotów? Zobaczymy. Wiele zależy od warunków.

– Krytyka przed igrzyskami podziałała nas was jak dodatkowa motywacja?
– Nie czytałem niczego.

– Mieliście poważne rozmowy z trenerem Michalem Doleżalem?
– Te rozmowy zostają w szatni. Nic więcej na ten temat nie powiem.

Na dobranoc dla #skokoholicy #skijumpingfamily �� pic.twitter.com/duH7J2RB0I

— Filip Kołodziejski (@kolodziejsky_) February 16, 2022

– Poziom igrzysk był wyższy niż w poprzednich latach?
– Patrząc na zmagania na dużym obiekcie – tak. Poziom był naprawdę wysoki. Każda tego typu impreza jest wymagająca. Do Chin przyjechali najlepsi na świecie. Nie ma możliwości, żeby konkurs był słabszy. Pomagały warunki. Dobrze się to oglądało. Wszyscy walczyli do końca. Gdy czekaliśmy na dole, na Kamila po drugiej serii, emocje były ogromne.

– Chcielibyście wrócić na skocznię w Zhangjiakou w ramach zawodów Pucharu Świata?
– Trochę daleka podróż... Mamy jednak tyle do gadania, co nic. Jeśli władze FIS i Chiny uznają, że Puchar Świata powinien się tam odbyć, to się wybierzemy. Podobnie jest z Japonią. Dalekie wyjazdy nie są wykluczone.

– Skocznie dały się lubić?
– Była rewelacyjnie przygotowana. Takiej architektury już się nie spotyka. Z dużą się do końca nie dogadałem, ale to nie znaczy, że kolejnym razem będzie identycznie.

– Ostatnia kwestia. To prawda, że w rodzinnym domu pojawi się drugi pies?
– Każdy o to pyta... Spokojnie. Jeszcze nie wiem. Pomyślimy. Teraz się na siebie nie denerwujmy za takie pytania!

* – rozmowa została przeprowadzona na Lotnisku Chopina w Warszawie przy obecności dziennikarzy z innych redakcji.