Pobiegła 60 metrów w czasie 7,00 i ciągle jej mało. Ewa Swoboda po kilku nieudanych miesiącach wróciła na bieżnię i od razu wysłała sygnał ostrzegawczy światowej czołówce. – Stać ją na bieganie 6,80 – przekonuje Marian Woronin, rekordzista kraju i były rekordzista Europy w biegu na 100 metrów, w rozmowie z TVPSPORT.PL.
Filip Kołodziejski, TVPSPORT.PL: – Ewa Swoboda jeszcze poprawi rekord życiowy w biegu na 60 metrów?
Marian Woronin – W trwającym sezonie spokojnie może pobiec zdecydowanie szybciej niż w Łodzi. Forma z dnia na dzień będzie rosła. Na halowe mistrzostwa świata w Belgradzie będzie jak znalazł.
– Będzie faworytką w walce o medale?
– Na sto procent.
– Skąd taka zmiana w jej biegach?
– Przede wszystkim wyszczuplała. Mięśnie zrobiły się bardziej elastyczne. Wydłużyły się. Zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie.
– Mówiła, że w końcu cieszy się z biegania.
– Widać to po niej. W Łodzi byliśmy w jednym hotelu. Na śniadaniu chwilę porozmawialiśmy. Wydoroślała. To zupełnie inna mentalnie kobieta. Wyczułem u niej nowe podejście do uprawiania sportu. bardzo pozytywna zmiana.
– Co ma pan na myśli?
– Gdy zaczynała parę lat temu, to od razu zrobiła się gwiazdą. W swojej głowie również. Teraz tego nie ma. Inaczej myśli na temat biegania. Wywarła bardzo pozytywne wrażenie, po dłużej nieobecności.
– Na krajowym podwórku jest poza zasięgiem?
– Rekordy kraju na krótkich dystansach będzie miała przez wiele lat. To typowa sprinterka. Znakomicie prezentuje się na 60 i 100 metrów. 200 metrów to już za dużo. Miałem podobnie.
– 24 lata to dobry wiek dla sprinterki?
– Cały czas ma rezerwy. Rekord Polski 10,00 biłem, gdy miałem 28 lat. Przed nią jeszcze świetlana przyszłość. Rozmawialiśmy na tematy treningów. Ma nieco odmienny od mojego. Trudno się dziwić. Minęło trzydzieści lat. Trzeba się udoskonalać. Nie można narzekać na jej przygotowania. Widać efekty. Jeśli nie przyplącze się choroba albo kontuzja, to w Belgradzie może pobiec w granicach 6,80-6,85 (rekord świata to 6,92 Iriny Priwałowej z 1993 roku – przyp. red.).
– O co dokładnie chodzi z treningami?
– My często siedzieliśmy w górach. Ona tam nie podróżuje, bo obciążają jej stawy. Ma rację. Dzisiejsze metody treningów są na tyle skuteczne i lepsze, że nie warto ryzykować życia.
– Taka sprinterska "perełka" zdarza się raz na kilkanaście lat?
– Równie dobrze już za rok może pojawić się ktoś, kto ją przegoni. Mimo wszystko Ewę trzeba doceniać i to mocno.
– Pia Skrzyszowska może napsuć nerwów Swobodzie?
– Widziałbym ją bardziej na płotkach. Ma dużą rezerwę. Na tę chwilę brakuje jej dwóch lat mocnego treningu, by dojść do wyników Ewy. Między nimi są cztery lata różnicy. Na tym poziomie to dużo. Gdybym miał wybierać i bawić się w bukmachera, postawiłbym na Swobodę.
– Reszta świata ma się kogo obawiać?
– Jak najbardziej. Nie chodzi tylko o sprint. Przecież widać, co Polacy robili podczas igrzysk na dystansie 400 metrów. Dlaczego Amerykanki czy Jamajki nie mogą przegrywać z naszą na dystansie 100 metrów? Wszystko jest możliwe.
– Kiedyś to było nie do pomyślenia?
– W 1981 roku wygraliśmy z USA w biegu sztafet na Pucharze Świata. Wszyscy przecierali oczy ze zdziwienia. Według całego świata to było nie do osiągnięcia, a się stało! Można, tylko trzeba chcieć. Po wielu niepowodzeniach i kontuzjach Ewie należy się złoto w Belgradzie.
– W Belgradzie już poczuła smak medalu. W 2017 roku wywalczyła srebro, to może pomóc?
– Spokojnie. Europa to jedno. Świat się nie zatrzymuje. To ogromny przeskok. Rywalizacja będzie wyrównana, choć złoto jest realne.
– Ewa nie bała się mocnych słów. W Łodzi powiedziała, że "życie skopało ją po dupie". Lekcja pokory była potrzebna?
– Właśnie dlatego się zmieniła. Wcześniej była niepokornym dzieckiem. Mówiła sobie: "Ja wygrałam, ja jestem najlepsza. Wszystko mi się należy!". Teraz wszystko się zmieniło, na plus. Dobrze, że przemyślała wiele kwestii. Zabawne, bo do niedawna w ogólnie nie było psychologów w sporcie, a medali mieliśmy multum. Mentalność ludzi się zmieniła. Jeśli psycholog pomógł w jakim stopniu Ewie, to bardzo dobrze. Trzeba się wspierać. Od zakończenia wojny, do roku 2000, nikt nawet nie wpadł na pomysł, by przyjmować taką wersję pomocy mentalnej. Czasy się zmieniają i to dobrze. Być może też byśmy lepiej biegali, gdyby psycholog poukładał nam niektóre problemy we łbie.
– Polska biegami stoi?
– Dmuchajmy i chuchajmy, żeby trwało to jak najdłużej. Szkoda, że Adam Kszczot odchodzi. Jeszcze chwilę pocieszy nas Marcin Lewandowski – niezwykle zadziorny i zdolny. Pojawiają się nowi na czele z Patrykiem Dobkiem i Kajetanem Duszyńskim. Ubolewam jednak nad krótkimi dystansami. Jest przerażająca pustka. Za niecałe dwa i pół roku będą kolejne igrzyska, tym razem w Paryżu. Trzeba działać szybko i intensywnie.
– Kiedy w końcu ktoś pobije pana rekord na 100 metrów?
– 9 czerwca minie 38 lat. Cały czas czekam. Rekord z długą brodą. Jeśli tylko ktoś tego dokona, otrzyma ode mnie butelkę bardzo dobrego alkoholu. Uczcimy wspólnie ten sukces. Najlepiej smakując szampana "Dom Perignon" z lat 70..
![Włochy – Czechy. Mistrzostwa Europy do lat 17 mężczyzn [SKRÓT]](https://s10.tvp.pl/images2/0/3/1/uid_031d9b8178c547f083dad1a1478369d0_width_390_play_0_pos_0_gs_0_height_202_wlochy-czechy-mistrzostwa-europy-do-lat-17-mezczyzn-skrot.jpg "Włochy – Czechy. Mistrzostwa Europy do lat 17 mężczyzn [SKRÓT]")
