12 mar 2022 | Skoki

MŚ w lotach w Vikersund. Własny koniak, namiot i w tym wszystkim Polka w tle. "Vikersund to mój dom"

Eleonora Fossen z wyjątkowego klubu kibica (fot. TVP).

Jest z Łodzi, ale na wakacjach pokochała Norwega. Wyprowadziła się za nim i dziś stanowi trzon organizacji lotów w Vikersund. – Mamy tu klub fanów. Ich liczba jest równa metrom, które akurat są równe rekordowi świata – mówi TVPSPORT.PL Eleonora Fossen, członkini legendarnego klubu "254".

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

MŚ w Vikersund: Walczysz o drużynówkę – siedź i czekaj. Kubacki uziemiony przez FIS

MŚ: loty bez szczęścia i radości. Stoch przygnębiony w Vikersund

Czytaj też

Kamil Stoch, MŚ w lotach, Vikersund 2022, Stoch Vikersund

MŚ: loty bez szczęścia i radości. Stoch przygnębiony w Vikersund

Korespondencja z Vikersund

254 to liczba zawyżona, ale tylko stąd, że trudno byłoby znaleźć w Norwegii żywą połowę człowieka. Poza tym – mówi Polka mieszkająca w Norwegii od lat 70. – to wynik dokładnie równy temu, którego nie udało się niestety ustać w Vikersund Dmitrijowi Wasiljewowi. – Poza tym nie mam wątpliwości, że jeszcze lepsze odległości nadal są tutaj możliwe – mówi.

Rodowita łodzianka z perspektywami. Jak Nora zmieniła środek Polski na norweską prowincję

Eleonora Fossen to rodowita łodzianka. Mieszkając tam w czasach rządów Edwarda Gierka, miała pod ręką wszystko: perspektywy, zatrudnienie, kulturę.

– Tylko że pojechałam na wakacje nad morze i tam pojawił się on. Mój przyszły mąż. Przyjechał na wakacje z Norwegii, a ja zakochałam się na zabój. I chwilę później byłam w Vikersund po raz pierwszy, potem kolejny, aż w końcu wylądowałam tu na stałe – opowiada TVPSPORT.PL.

Wreszcie Nora, jak mówią na nią w skrócie miejscowi, przeniosła się nad fiordy na stałe. A że z zawodu była położną, to z miejsca znalazła sobie zatrudnienie w lokalnym szpitalu. Lokalnym, czyli tym w Drammen, do którego w zasadzie codziennie musiała dojeżdżać 45 kilometrów wąską szosą. Innego wyboru nie było, bo chociaż to w Vikersund – przy skoczni – niekiedy najbardziej potrzeba było pomocy, to nawet z perspektywy pięciomilionowego kraju mówimy nie tyle o miasteczku, co o maleńkiej wiosce.

Niezależnie od rozmiarów miejscowości, mąż Nory – podobnie jak ona sama – do dziś pełni tu funkcję przewodnika.

– Tuż przy skoczni jest kościół, ma blisko 800 lat, a po drodze przez uszkodzenia trzeba go było niemal postawić od zera. No i mamy też kopalnię kobaltu. Jeden z naszych wędrując po górach, szukał srebra. Gdy wysłał próbki do Anglii i USA, okazało się, że trafił na coś równie cennego. I dziś te miejsca, już nieużywane dla przemysłu, stanowią znakomitą atrakcję. Można zejść nawet sto metrów pod ziemię i spacerować w schowanym wąwozie na specjalnych, szklanych płytach – to temat, który szczególnie rozpala wyobraźnię naszej polsko-norweskiej przewodniczki.

Ale to zupełnie tak jak skoki narciarskie.

Fijas potrafił świetnie tańczyć. Stoch? "Mój cukiereczek!"

Pierwszy raz w roli innej niż obserwatorki Fossen była w Vikersund w 1979 roku – wtedy, gdy na miejscu brylował świeżo upieczony medalista mistrzostw świata, czyli Piotr Fijas.

– To mój trener! – wtrąca Wiktor Pękala, nasz ekspert na MŚ w lotach 2022.

– Tak? To koniecznie proszę pozdrowić! O ile pamiętam, on świetnie potrafił tańczyć. Do dziś powinien mieć zdjęcie, które kiedyś razem tu wykonaliśmy – ożywia się Nora.

I chociaż znała nie tylko Fijasa, ale i Stanisława Bobaka, Adama Małysza czy – ostatnio – Piotra Żyłę, to jej ulubieńcem spośród wszystkich biało-czerwonych bezsprzecznie pozostaje Kamil Stoch.

– Mój cukiereczek – tak dojrzała kobieta nazywa najlepszego z naszych kadrowiczów. A chwilę potem nagle wstaje od stołu, żeby przywitać się z akurat przechodzącym po centrum prasowym Żyłą.

MŚ: loty bez szczęścia i radości. Stoch przygnębiony w Vikersund

Czytaj też

MŚ: loty bez szczęścia i radości. Stoch przygnębiony w Vikersund

Norweg przed historyczną szansą. Tego w XXI wieku jeszcze nie było [WIDEO]

Czytaj też

Marius Lindvik, Lindvik Vikersund, MŚ w lotach

Norweg przed historyczną szansą. Tego w XXI wieku jeszcze nie było [WIDEO]

Klub kibica ma prostą zasadę: tylu członków, ile metrów liczy rekord świata

Gwiazdami – podkreśla – są tu jednak tak naprawdę tylko ci, którzy w Vikersund bili rekordy. Obiektu, co jasne, ale i świata, których od początku istnienia Monsterbakken przytrafiło się temu miejscu dziewięć. To oczywiście mniej niż chociażby Planicy, niemniej od 2011 roku Słoweńcy nigdy więcej nie doświadczyli tego splendoru. Nora pamięta każdy konkurs i każdy daleki skok. Z dwóch przyczyn: po pierwsze jest tutaj w komitecie organizacyjnym zawodów, podobnie jak jej mąż i dawniej ich dzieci, a po drugie, należy od lat do elitarnego klubu "254" – powiększającemu nazwę zgodnie z rozwojem najdłuższego lotu, jaki kiedykolwiek obejrzało to miejsce.

I to nic, że chociaż klubowicze niedawno otrzymali nowe kurtki, na części zaproszeń nadal widnieją 253 metry. To taka nieścisłość związana z połową metra, którą Stefan Kraft w 2017 roku wywołał wśród lokalsów dylemat nazewnictwa.

– Ale co istotniejsze: liczba członków naszego klubu wynika wprost z tego rekordu. Nie możemy przyjąć nikogo więcej ponad liczbę równą rekordowi obiektu – mówi Fossen.

– Jak długa jest kolejka? – dopytujemy.

– Taka całkiem, powiedziałabym, na kilkanaście osób. Zresztą, dziś do niej dopisali się wasi koledzy z telewizji. Ale wiem dlaczego!

Koniak za pół tysiąca produkcji vikersundzkiej. Bo tu o przygody się rozchodzi

Sekretem i tajną bronią, która przyciąga nowych członków klubu 254, są w zasadzie trzy korzyści. Ta wymierna i dostępna od ręki to możliwość obserwowania rywalizacji lotników z idealnej perspektywy – spod namiotu tipi, w którym przez weekend zawodów trwa nieprzerwalny grill i poczęstunki wszelkiego rodzaju napitkami. Przy płonącym ognisku, tuż pod boczną bandą skoczni. Wstęp mają tam nieliczni – ci w odznaczających się kurtkach. Klubowicze. Druga kwestia to koniak "Vikersund".

– Nasi koledzy wymyślili, że musimy mieć jakiś znak rozpoznawalny i stał się tym alkohol. Jest naprawdę wyborny, bo w jego produkcji biorą udział Francuzi. Od kilkunastu lat, gdy powstał na to pomysł, grupka ludzi stąd wyjeżdża do Francji, żeby pobierać nauki produkcyjne i mieć faktyczny wpływ na jego smak – opowiada polska emigrantka.

Koszt jednej butelki to ponad 500 złotych. Ale jest za co płacić, bo każdy egzemplarz ma wartość kolekcjonerską. Zresztą, każde szkło jest oddzielnie ponumerowane i – to nie tajemnica – w norweskim internecie można rzeczywiście spotkać aukcje, w których ludzie próbują puścić dalej ten trunek po zawyżonych cenach. Bo to modne.

– A trzecia korzyść to podróże – zaznacza Fossen.

Podobnie jak w Vikersund, także i w Planicy czy Niemczech (Oberstdorf) z powodzeniem rozwijają się "okołomamutowe" kluby kibiców. Wyjątkiem wydają się na ten moment ci spod Kulm w Austrii, no i Czesi z Harrachova, chociaż w tej lokalizacji chwilowo loty narciarskie stały się przykrym wspomnieniem wobec niszczejącego obiektu Certak.

– Ale to norma, że się odwiedzamy. Na MŚ 2022 ma nas odwiedzić m.in. jeden z braci Gorisek, czyli twórców profilu Letalnicy. Potem w marcu my odwiedzimy ich. Czy zazdroszczą nam rekordu świata? Oczywiście. Czy my zazdrościmy im słońca i tłumów na trybunach? Tak. Ale to są piękne przyjaźnie i historie, które zamierzamy pielęgnować. Loty i cała ich otoczka stały się dla nas przestrzenią, w której zyskujemy możliwości. To piękne. Zapraszamy wszystkich do klubu Vikersund! Tylko jest jeden problem – zaznacza Eleonora Fossen – żeby się do niego dostać...

Norweg przed historyczną szansą. Tego w XXI wieku jeszcze nie było [WIDEO]