Luka Modrić jak wino. Tajemnica długowieczności lidera Realu Madryt

Luka Modrić pojawił się w Realu Madryt w sierpniu 2012 roku. Przez ten czas stał się jednym z najlepszych pomocników na świecie. Mimo, że we wrześniu skończy 37 lat, nie przestaje zachwycać. Cały czas można podziwiać jego nieprawdopodobny balans ciała, którym myli rywali, czy charakterystyczne zagrania zewnętrzną częścią stopy. W tym sezonie już kilkakrotnie potrafił przyćmić młodszych przeciwników i wpłynąć na losy spotkania.

– Z wiekiem jest coraz lepszy. To wzór dla zawodników i ogólnie dla ludzi. Wydaje się, że Luka ma dużo lat, ale nam wydaje się najmłodszy. Mam nadzieję, że zostanie tu z nami jeszcze przez wiele lat – wychwalał Modricia Nacho Fernandez po wygraniu dwumeczu z Chelsea.

Godny podziwu jest ciągły głód sukcesu kapitana reprezentacji Chorwacji. Modrić już teraz ma w dorobku cztery Ligi Mistrzów, został wicemistrzem świata w 2018 roku. Wtedy również otrzymał Złotą Piłkę. Po doświadczonym piłkarzu nie widać jednak rutyny, znużenia. Doskonałym tego przykładem jest radość po wyeliminowaniu Paris Saint-Germain w 1/8 finału. Pomocnik Realu w szatni cieszył się, jakby tak wielki mecz wygrał pierwszy raz. Tymczasem robił to już przecież wielokrotnie...

Współpraca z profesorem

Modrić cały czas prezentuje się świetnie pod względem fizycznym. W drugim spotkaniu z The Blues przebiegł 13,72 kilometra. Większy dystans pokonał jedynie Fede Valverde, młodszy od Chorwata o 13 lat. Za sukcesem 36-latka stoi Vlatko Vucetić, profesor Wydziału Kinezjologii na Uniwersytecie w Zagrzebiu, który pomaga Modriciowi od sześciu lat.

– Inteligencja motoryczna jest bardzo ważna w piłce nożnej. Zwłaszcza u pomocników. Chodzi o szybkość podejmowania decyzji i rozwiązywania boiskowych problemów. Luka jest w tym jednym z najlepszych na świecie. Patrzy na grę z otwartym umysłem i zanim zdobędzie piłkę, ma zupełnie inną wizję boiska niż inni gracze. Modric widzi trzy lub cztery różne rozwiązania, a jego mózg spontanicznie analizuje sytuację wielu graczy wokół niego, po czym szybko podejmuje decyzję. Czasami myśli szybciej niż jego koledzy z drużyny, więc zagrywa piłkę w miejsce, na które nikt inny by nie wpadł – analizował w marcowej rozmowie z dziennikiem "AS".

Ivica Vrdoljak poznał Modricia w czasie występów w młodzieżowej reprezentacji Chorwacji. – Było widać, że zrobi karierę, ale nawet on chyba nie spodziewał się, że zajdzie aż tak daleko. On cały czas żyje piłką nożną. Najważniejsza jest u niego mądrość. Wielu trenerów w naszym kraju uważało, że nie osiągnie wiele, bo jest słaby fizycznie. Mylili się. Modrić pokonuje rywali sprytem, balansem ciała. Wcale nie musi się z nimi przepychać czy wchodzić w kontakt, by mieć przewagę – opowiedział nam były kapitan Legii Warszawa.

– Kluczem do sukcesu jest to, że utrzymujemy Lukę w stałej formie, która zawsze wynosi od 85 do 100 procent. Świadczy o tym fakt, że może wytrzymać nie tylko 90, ale i 120 minut gry na wysokiej intensywności. Ta forma pozwala mu być jednym z zawodników z najmniejszą liczbą kontuzji. Ważne jest, by dużo pracować nad profilaktyką. Przed każdym treningiem i meczem robi pół godziny ćwiczeń z gumą. Jego mięśnie stają się bardziej elastyczne, jakby miał sprężyny na całym ciele. I oczywiście zawsze regeneruje się po meczu – wyjaśniał Vucetić.

Szef nie tylko na boisku

Sam zawodnik nie odczuwa zmęczenia i rzadko kiedy chce odpoczywać od gry. – Czuję się lepiej, jeśli mogę rozegrać kilka meczów z rzędu, niż gdybym musiał być poddawany rotacji – wyznał podczas jednej z rozmów z dziennikarzami.

Od wielu sezonów Modrić występuje w środku pola z Tonim Kroosem i Casemiro. Nie brakuje głosów, że to najlepszy tercet środkowych pomocników w historii. Z nimi Królewscy wygrali trzy Ligi Mistrzów w latach 2016-2018. – Gra z nim to przyjemność. Nie chcę nawet wyobrażać sobie Realu bez Modricia – stwierdził Kroos w rozmowie dla francuskiej telewizji "Telefoot", która przygotowywała film o Modriciu.

Chorwat cieszy się olbrzymim szacunkiem w szatni. – Mamy świetne relacje, jak ojciec z synem. Mój ojciec jest bardzo młody, ma 35 lat. Kiedy powiedziałem mu, że mój ojciec ma 35 lat, to nie mógł uwierzyć i później powiedział mi: Więc szanuj mnie, bo jestem na tyle stary, by być twoim ojcem. Od tamtej pory zawsze nazywa mnie synem, a ja jego tatą – opowiadał dwa lata temu Rodrygo. W spotkaniu z Chelsea Chorwat obdarzył swojego znacznie młodszego kolegę genialnym podaniem, które ten zamienił na gola.

Wymowny był obrazek z meczu z Celtą Vigo z początku kwietnia. Real pojechał na spotkanie bez zakażonego koronawirusem Carlo Ancelottiego. Modrić po opuszczeniu boiska dyrygował poczynaniami kolegów z ławki rezerwowych. Chorwat nakazał położyć się na murawie kontuzjowanemu Ederowi Militao i zawołał Nacho, by ten przygotował się do zmiany.

Dom oazą spokoju

Vrdoljak zwraca uwagę na jeszcze jedną ważną rzecz, która pomaga Modriciowi pozostać na szczycie. – Jest uwielbiany w Chorwacji, bo mimo wielkich sukcesów nie zmienił się. Jest takim samym człowiekiem, jak wtedy, gdy graliśmy w młodzieżówce. Zdarza się, że latem widujemy się, gdy przyjedzie do Chorwacji. Większy kontakt mam jednak z jego innymi znajomymi. Widać, że cały czas jest skupiony na piłce, popularność nic w nim nie zmieniła – podkreślił były zawodnik Legii.

– Modrić prowadzi uporządkowane życie i może liczyć na poukładaną rodzinę. Jego żona Vanja również odgrywa wyjątkowo ważną rolę. Kiedy Luka wraca do domu, trafia do oazy spokoju, gdzie jego ciało może się całkowicie zrelaksować. To poczucie stabilizacji jest strasznie istotne. Vanja gwarantuje to Luce. Zawodnicy, którzy nie mają takiej stabilności w domu, mają ogromne obciążenia psychiczne, co również męczy organizm, dlatego szczególnie podkreślam rolę jego żony – zastrzegł Vucetić.

We wtorek Modrić i Real mogą postawić krok w kierunku kolejnego triumfu w Lidze Mistrzów. W dwumeczu o finał spróbują wyeliminować Manchester City. Ewentualny awans do finału nie oznacza jednak, że musi być to ostatni spektakularny sukces Chorwata. – Trenując tak jak teraz i przestrzegając planu żywieniowego, może pozostać na tym poziomie do 40. roku życia – spuentował profesor z Zagrzebia.