W Skawicy chcą budować ośrodek skoków. Plany gotowe, tylko nie ma z czego zapłacić

W maleńkiej Skawicy koło Zawoi (woj. małopolskie) kochają skoki narciarskie. Gdy po pierwszym wybuchu małyszomanii grupa dzieci pojechała na amatorskie zawody w sąsiedztwie, lokalne sołectwo stwierdziło, że takie same można by organizować u nich. W 2004 roku oddolną inicjatywą zatrudniono koparkę i kosztem ok. 10 tysięcy złotych zbito bandy z desek. To niemal mikroskopijny koszt, a efekt? Piękna, całkowicie naturalna skocznia K20, na której jednemu z miejscowych skoczków udało się ustać aż 35 metrów. Zdaniem środowiska, to jedna z najpiękniejszych konstrukcji na świecie w tej klasie. Tyle tylko, że niekompletna, na co gospodarze nie mają wpływu.

– Jesteśmy uzależnieni od zimy. A te w Skawicy są jakie są – rozkłada ręce Małgorzata Pacyga, sołtyska wsi, która od początku z grupą pasjonatów uczestniczy w rozwoju skoczni. I chciałaby więcej, ale nie może.

Skocznia w Skawicy w skrócie: Mateusz Rutkowski skakał o puchar Kamila Stocha

Przez ponad półtorej dekady od powstania teren LKS Huraganu Skawica mocno się zmienił. Przy skoczni postawiono klubowy budynek, a boisko piłkarskie, na które wychodzi wybieg skoczni, jest starannie koszone na potrzeby treningów lokalnego zespołu. Gdy odwiedzamy to miejsce, zajmują trzecie miejsce w A-klasie. Z małymi szansami na awans, choć ten poniekąd sami sobie utrudniają. – Wychodzimy z założenia, że jesteśmy stąd. I staramy się, aby w Huraganie grali tylko ludzie z okolicy. Nie robimy tak, że ściągniemy dwóch, trzech lepszych, którzy potrafią więcej, ale tak szybko jak przychodzą, to potem ich nie ma. Ci, którzy są w naszym składzie, mają Skawicę w sercach – tłumaczy Pacyga ideę, którą na szeroką skalę i wielkim piłkarskim świecie od lat kultywuje również m.in. Athletic Bilbao. Z tą różnicą, że w Kraju Basków stadion mieści kilkadziesiąt tysięcy miejsc. A ten pod Babią Górą ma jeden rząd ławek. Ci, którzy chcą zobaczyć mecze z lepszej perspektywy, wspinają się na skocznię i stają w drewnianej wieży sędziowskiej. Tak wygląda trybuna VIP.

Niemniej, VIP-y do Skawicy też przyjeżdżały. I też do tej wieży, tyle że już na zawody w skokach. Coroczna impreza, która na początku nazywała się po Adamie Małyszu, teraz jest pucharem Kamila Stocha. Niemal każdego roku gościem honorowym jest Bronisław Stoch, ojciec lidera kadry narodowej, który regularnie musi tłumaczyć syna z nieobecności przed kibicami. Ale gdy trwa sezon Pucharu Świata, ci rozumieją.

– Ale kiedyś przyjedzie, jesteśmy pewni. Zresztą, pan Bronek podobno dużo Kamilowi o nas opowiadał. I ten nam bardzo kibicuje – przekonuje radny Kazimierz Pająk.


W Huraganie co cztery lata występują nawet o homologację obiektu. Ani razu im nie odmówiono. Przyjeżdżał inspektor z PZN, mierzył, podbijał pieczątkę. To była droga do większego świata. W lutym 2018 roku w Skawicy wystąpił nawet Mateusz Rutkowski – mistrz świata juniorów ze Strynu, który pamiętnego dnia pokonał samego Thomasa Morgensterna. Jego brat Łukasz, który przed laty stawał na podium Letniego Grand Prix, a obecnie prowadzi klub dla młodych skoczków, pełnił tu funkcję sędziego. Na wytyczone biało-czerwoną taśmą trybuny przyszły tłumy. Wystartowało kilkadziesiąt osób z całego kraju. Gospodarze na tamtą okoliczność wybudowali również maleńką śniegową skocznię obok, a na górce w przerwie konkursu zjeżdżali autorzy dziwacznych samoróbkowych konstrukcji. Było głośno i dumnie. O tamtym wydarzeniu opowiadały telewizje śniadaniowe, wyniki zawodów odnotowały wszystkie branżowe portale internetowe. Jednak najważniejszy tytuł relacji ze Skawicy nadano w regionalnych mediach: "To już nie jest podrzędne skakanie". Jakby autor chciał wyobraźnią nakreślić przyszłość.

Igelit mogli mieć za darmo. Tylko nie było za co go zamontować, więc przepadł

Ale ta nadchodzi pomału. Mimo że gmina Zawoja jest dość majętna z racji rozwiniętej turystyki, to skoki pomija. Ci z Huraganu marzą o tym, żeby ich duma została unowocześniona, ale czują, że mają związane ręce. To po trosze lokalne niesnaski, trochę różnice poglądów na tle politycznym. A po części zwykła niechęć, na której na końcu cierpi sport. Podobnych przykładów w Polsce jest mnóstwo. Przecież właśnie dlatego w Zagórzu – jedynym ośrodku skokowym z igelitem na Podkarpaciu – od lat nie mogą doczekać budowy obiektu K80. To dlatego również (choć nie tylko) w kraju-potędze skoków działa ledwie 21 skoczni, a dla porównania w maleńkiej Słowenii blisko 150. Norwegia ma ich blisko pół tysiąca.

– Gdy zdejmowano używany igelit z Wielkiej Krokwi przed jej modernizacją, PZN ogłosił, że rozdysponuje go do chętnych mniejszych ośrodków. Mieliśmy ofertę, żeby otrzymać go całkowicie za darmo. Zapanowała euforia, bo letnia wersja naszych zawodów byłaby pewna. Nie czekalibyśmy na śnieg, do tego łatwiej można by u nas trenować. Tylko że gmina odmówiła nam wsparcia. Wycenili jego założenie na 200 tys. złotych, bazując na historii budowy skoczni w Chochołowie. Wójt nam odmówił, więc mat z Zakopanego nie wzięliśmy – opowiadają w Skawicy. I mimo że teraz igelit mają do rozdysponowania w Szczyrku, gdzie nie udało się wybudować dwóch małych skoczni na zboczu Skalite, historia dla Skawicy zakończy się pewnie podobnie. Cenny towar być może za niewielką kwotę trafi do amatorów ze Strachociny (K35). A pod Babią Górą będą przed następną zimą znów drżeć o opady śniegu. Bo skoro na odeskowanie zeskoku nie znalazły się pieniądze, to o armatkę śnieżną nawet nie mają co prosić.

�� Amatorskie #skijumping w Skawicy (k. Zawoi) mogą się rozrosnąć. Miejscowi chcą dobudować skocznie HS45 i K10. Marzą też o igelicie, ale gmina Zawoja nie chce przekazać środków na wsparcie inicjatywy. Podobno różnice polityczne. A szkoda, bo sport powinien być ponad podziałami pic.twitter.com/9hISqQbBk8

— inSJders (@inSJders) May 11, 2022

– Czujemy, że robimy coś dobrego społecznie. Angażujemy młodzież, przychodzą kibice, spędzają czas na świeżym powietrzu. A czasem nawet w przeddzień zawodów musieliśmy je odwoływać, bo przychodziła nagła odwilż i deszcz – martwi się Pająk. Ma świadomość, że igelit w Skawicy byłby nowym rozdziałem. Bez niego pozostaną wyłącznie "tymi, u których się amatorzy bawią".

Skawica marzy, żeby być ośrodkiem. Z trzema skoczniami, a nie jedną

Kto i jak mógłby pomóc Skawicy? Gdy o nowe skocznie starał się Chochołów, gminę odwiedził sam Małysz. Lobbował skutecznie. Teraz część obowiązków mistrza przejmie w PZN Łukasz Kruczek. Słowa autorytetu mogłyby pomóc. Słowa i konkretne działania, bo te – trudno zaprzeczyć – mają realny wpływ na wygląd sceny skokowej w Polsce. Huragan, który ma zapał do dyscypliny, też chciałby wychować swoją gwiazdę Pucharu Świata.

Do tego jednak potrzebne byłoby więcej niż tylko igelit. Pacyga z zeszytu wyjmuje stos kartek:

– Tu mam wszystko, co związane z tą skocznią. Proszę spojrzeć – wyciąga kolejne dokumenty – oto niemal gotowy projekt budowy tutaj obok stałej skoczni HS45. Tam na zboczu w poprzek stałaby K10, żeby dzieci mogły postawić pierwsze kroki na nartach. Takie trzy obiekty byłyby wystarczające, żeby dać dzieciakom porządny klub i miejsce do treningów. Te plany nakreślił dla nas Krzysztof Horecki, czyli homologujący skocznie z ramienia FIS. Nie mieszkamy daleko Szczyrku, trener mógłby dojeżdżać. W szkołach zrobilibyśmy nabór. Chętnych by nie zabrakło, gwarantuję, bo widzę, jakie jest zainteresowanie tymi zawodami amatorów. Tylko że my mamy związane ręce, nie zrobimy niczego bez współpracy z gminą. I to jest nasze marzenie: żeby skawicka skocznia była nie tylko Huraganu, ale i wspólna, gminna – kończy sołtyska.