Żużel. Maciej Janowski: naszym celem jest zdobycie tytułu mistrza świata [WYWIAD]

Grand Prix Polski 2022 w Warszawie. Sprawdź, co warto wiedzieć

Polak wraca do GP. "Zawieszenie nauczyło go radzić sobie w skrajnych sytuacjach"

Czytaj też

Polak wraca do GP. "Zawieszenie nauczyło go radzić sobie w skrajnych sytuacjach"

Antoni Cichy, TVPSPORT.PL: – Jak nastawienie przed Grand Prix w Warszawie?
Maciej Janowski: – Bojowe! Jedziemy powalczyć. Myślę, że jesteśmy dobrze przygotowani. Tak mogę to ocenić. W sumie zawody jak zawody, nie ma dodatkowej presji, bo to akurat Warszawa. Zobaczymy, jak wyjdzie.

– Ale pewnie jeździ się trochę inaczej. We Wrocławiu macie doping dziesięciu tysięcy, a tu będzie kilkadziesiąt tysięcy. Do tego wielka powierzchnia.
– Na pewno towarzyszą nam inne odczucia. Nie mamy aż tak często okazji, by startować na wielkich stadionach. W pewnym sensie będzie inaczej, ale kiedy wyjeżdżamy na tor, koncentrujemy się już na taśmie i na tym, by jak najlepiej wystartować.

– Chyba dobrze wspominasz Warszawę. Dwa razy stałeś tam na podium.
– Ogólnie tak. Jednodniowe tory były dla mnie raczej szczęśliwe. Zobaczymy. Ciężko powiedzieć coś przed zawodami, ale faktycznie, do tej pory dwukrotnie stałem na podium w Warszawie. Fajnie to wspominam.

– Presja będzie w tym roku większa? 
– Nie, każdy jest tak zmotywowany, wie, o co jedziemy, a Grand Prix na dobrą sprawę dopiero się rozkręca. Przed nami druga runda. Zobaczymy.

Polak wraca do GP. "Zawieszenie nauczyło go radzić sobie w skrajnych sytuacjach"

Czytaj też

Polak wraca do GP. "Zawieszenie nauczyło go radzić sobie w skrajnych sytuacjach"

– Jak oceniasz początek sezonu? Dla ciebie udany, dla Sparty niekoniecznie.
– To prawda. Indywidualnie fajnie wyszło mi Grand Prix w Chorwacji, klubowo mieliśmy słabszy okres. Nie ma co ukrywać, osłabienie wynikające z braku Artioma Łaguty jest bardzo duże. Staramy się dawać z siebie wszystko. Niestety, do tej pory byliśmy w stanie wygrać tylko dwa mecze, ale mam nadzieję, że już w najbliższej przyszłości się to zmieni.

– Rozmawiałeś jako kapitan z chłopakami? Widać było, że Tai Woffinden się męczył, także w Grand Prix, Gleb Czugunow przeżywał trudne chwile podczas meczu z Toruniem i po nim.
– Mieliśmy różne sytuacje. A czy rozmawiałem z kolegami z drużyny? Cały czas rozmawiamy. Spotykamy się na treningach, dyskutujemy o tym, jak możemy poprawić naszą sytuację. Wszyscy są profesjonalistami, wiedzą, co robią, bo robią to od wielu lat i ciężko wejść w czyjeś buty. Nikogo nie trzeba dodatkowo motywować. Z tego co widzę, wszyscy mocno pracują, żeby jeździć coraz lepiej. I tyle.

– Nie patrzyłeś trochę z niepokojem na sytuację sprzętową? Gleb miał defekty, Tai zmienił silnik na ostatni mecz ligowy. Pojawiły się opinie, że jednostki od Ryszarda Kowalskiego niekoniecznie spisują się dobrze.
– Wiesz co? To bardzo indywidualna sprawa, kiedy rozmawiamy o silnikach. A tak jak mówiłem, to są profesjonaliści i sami wiedzą, co będzie dla nich najlepsze. Czasami tak bywa w sportach motorowych, że coś nie wychodzi, ale wierzę w ich umiejętności, w to co robią. Nikt z nas nie chce ingerować w sprawy drugiej osoby. Mamy do siebie pod tym względem zaufanie.

– Jak już mowa o sportach motorowych, miałeś ostatnio sposobność pojeździć jeszcze szybciej niż na żużlu.
– Dokładnie tak. Mieliśmy okazję na Red Bull Ringu w Austrii pod okiem Davida Coultharda szlifować technikę jazdy torowej. Świetne doświadczenie, duże prędkości. Fajnie było spróbować jazdy Formułą 4. Nigdy wcześniej nie miałem takiej szansy. Prędkości na pewno mi nie brakowało!

– Nie pomyślałeś sobie od razu "kurczę, ale fajnie byłoby kiedyś pojechać bolidem F1"?
– Tuż po tym jak wysiadłem z tego bolidu F4 uznałem, że jednak trochę zazdroszczę zawodnikom, którzy ścigają się w Formule. Szczerze mówiąc, nigdy nie należałem do wielkich fanów F1, nie obserwowałem tego za bardzo. Ale po przejeździe muszę przyznać, że to niesamowite uczucie.

– Patrzyłeś na to jako frajdę czy formę treningu?
– Wiesz co, na pewno wielka frajda! Ale też spędziliśmy dwa długie dni na torze. Samochody były wymagające, a wtedy trzeba się trochę pomęczyć, więc w pewnym sensie to dobry trening. A czy mogłem coś wyciągnąć z tego do naszego sportu? To dobre pytanie. Wydaje mi się, że każda taka aktywność coś nam daje, poprawia nasze umiejętności. Ciężko wskazać, co mogłoby wpłynąć na jazdę na żużlu, ale na pewno coś by się znalazło.

Znamy skład Polaków na zbliżające się DME. Mocne nazwiska

Czytaj też

Znamy skład Polaków na zbliżające się DME. Mocne nazwiska

– Gdzie jest większa adrenalina? W Formule czy na motorze żużlowym?
– Ciężko o takie porównania, ponieważ podchodzę do tego trochę inaczej. Kiedy koncentruję się na tym, co robię, adrenalina gdzieś jest, ale nie myślę o tym. Staram się jak najlepiej wykonać swoje zadanie. Ta adrenalina raczej daje o sobie znać dopiero, kiedy zjeżdżamy z toru. Jej zastrzyk na pewno jest ogromny, ale czy większy niż na żużlu? Trudno powiedzieć.

– Podczas transmisji Grand Prix wyświetlano grafikę z tętnem. Miałeś wysokie przed startem, pod 180.
– To prawda. Szczerze mówiąc, dopiero po zawodach, kiedy rozmawiałem z mechanikami, powiedzieli mi, że miałem tak wysokie tętno. A tak naprawdę, w ogóle tego nie czułem, nie zauważyłem, żeby poziom stresu był wyższy. W pełni się skoncentrowałem, miałem świadomość tego, co robię. W sumie to ciekawe.

– Szerokie masz spektrum rozrywek poza torem. Z jednej strony jazda F4, z drugiej golf. Na polu chyba trudno o taką adrenalinę.
– To z pewnością! Chociaż adrenalina może podskoczyć, jak słabo idzie. Wtedy też jest spora! Szczerze mówiąc, lubię się sprawdzić w różnych dyscyplinach sportu, podnosić swoje umiejętności, próbując panować nad ciałem, koordynacją, bo to bardzo ważne. Golf jest sportem, który pozwala się wyciszyć, pobyć w pięknej naturze. Trochę Formuły i trochę golfa – to dobry balans!

Znamy skład Polaków na zbliżające się DME. Mocne nazwiska

Czytaj też

Znamy skład Polaków na zbliżające się DME. Mocne nazwiska

– Adrian Meronk dawał ci już jakieś wskazówki?
– Mamy często kontakt z Adrianem, ale jeszcze go nie pytałem. Na razie to muszę poprawić moją grę, trochę podnieść swój poziom, a dopiero wtedy zacznę do niego chodzić!

– Wracając do żużla, chyba nie lubisz liczby cztery. Cztery razy czwarty. Chyba już chętnie uciekłbyś wyżej z tej "czwórki".
– Wczoraj właśnie byliśmy na golfie i wózek, którym jeździliśmy miał numer cztery! Śmiałem się, że to moja ulubiona liczba. W ogóle o tym nie myślę. Naszym celem jest zdobycie mistrzostwa świata. Zresztą jak dla każdego zawodnika startującego w Grand Prix. Nie czuję, żeby ta "czwórka" to był numer którego jakoś szczególnie nie lubię.

– A nie czujesz siłą rzeczy, że w tym roku szansa jest większa? Nie ma Artioma Łaguty, nie ma Emila Sajfutdinowa, a to jednak dwóch czołowych zawodników.
– Czy szansa jest większa? Nie zastanawiałem się nad tym. Dostałem to pytanie już kilka razy, ale nie myślę o tym. Wolę skoncentrować się na sobie. W cyklu Grand Prix nadal startują najlepsi zawodnicy, więc po prostu trzeba skupić się na swojej jeździe.

– Zaczęliśmy od Warszawy, to jeszcze tam wróćmy. Spotkasz na torze dawnego kolegę ze Sparty. Miło będzie zobaczyć Maksyma Drabika?
– Miło widzieć, że wrócił do ścigania i to na takim poziomie. Zdecydowanie życzę mu powodzenia.