16 maj 2022 | Piłka nożna / PKO BP Ekstraklasa

Kazimierz Kmiecik po spadku Wisły. "Trzy ostatnie mecze dużo mnie kosztowały"

Kazimierz Kmiecik po meczu w Radomiu (fot. 400mm.pl)

Takich ludzi porażki kosztują najwięcej. Kazimierz Kmiecik z Wisłą Kraków związany jest w zasadzie od zawsze. Po meczu z Radomiakiem nie był w stanie zapanować nad emocjami. Długo siedział na ławce rezerwowych i ze łzami w oczach próbował zrozumieć, co się stało.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

SCENY POD STADIONEM WISŁY. POGOŃ ZA PIŁKARZAMI

"Jeśli Wisła chce wrócić do Ekstraklasy, musi zhańbić się transferami"

Czytaj też

Rozpacz piłkarzy Wisły w Radomiu (fot. 400mm.pl)

"Jeśli Wisła chce wrócić do Ekstraklasy, musi zhańbić się transferami"

Po meczu z Radomiakiem Kazimierz Kmiecik do szatni zszedł jako ostatni. Długo nie mógł pogodzić się z tym, co się stało. Z Wisłą związany jest od ponad pięćdziesięciu lat. Trafił do niej jako junior, a potem seryjnie zdobywał tytuły króla strzelców. Sukcesy osiągał też na poziomie reprezentacyjnym. Jest dwukrotnym medalistą olimpijskim, a w 1974 roku był członkiem drużyny Kazimierza Górskiego, która zajęła trzecie miejsce na mistrzostwach świata.

Do Wisły wrócił pod koniec lat dziewięćdziesiątych, już jako trener. Próbował też sił w innych klubach, ale w krakowskim klubie pracuje już w zasadzie nieprzerwanie od szesnastu lat. Znajduje miejsce w sztabie kolejnych trenerów. Jako asystent, ale też jako wzór dla młodych.

Bezpośrednio po meczu z Radomiu poprosiliśmy Kazimierza Kmiecika o krótką refleksję na temat spadku Wisły.

Mateusz Miga, TVPSPORT.PL: – Jest pan w stanie ubrać w słowa to, co się wydarzyło?
Kazimierz Kmiecik: – Nie… Słowa nie chcą wyjść z gardła… Bardzo ciężko po takim meczu. Nie dochodzi to do mnie jeszcze. Chcieliśmy, aby to jakoś wyglądało. Można powiedzieć, że piłka jest brutalna i na razie nie dowierzam w to, co się stało. Tyle roboty trener Brzęczek włożył i poszło to na marne. Nie wiem, co powiedzieć. Chciałbym uspokoić kibiców mówiąc, że za rok wrócimy i będziemy walczyć o coś więcej niż tylko utrzymanie.

– Wszyscy łudziliśmy się, że to się nie stanie. Pan też?
– Rozbija się o mecze u siebie, które powinniśmy wygrać. Zamiast tego remisowaliśmy lub przegrywaliśmy, jak w spotkaniu z Wisłą Płock. Nie wiem, zawodnicy paraliżu dostali w nogach? Na treningach pracują, wydaje się, że idzie dobre. A potem przychodzi mecz, gramy i tracimy głupie bramki.

– Jak w Radomiu...
– Prowadzimy 2:0, a wtedy wchodzi na boisko zawodnik po kontuzji i strzela nam trzy bramki. U nas nie ma napastnika. Jest walczący Zdenek, ale trzeba napastnika, który będzie potrafił strzelić 12-15 goli w sezonie. Wtedy można myśleć o dobrych wynikach i dobrym miejscu w tabeli.

Kazimierz Kmiecik udal się do szatni jako ostatni. Tu pociesza go Karolina Biedrzycka. pic.twitter.com/sax2D7QD4B
— Mateusz Miga (@MateuszMiga) May 15, 2022

"Jeśli Wisła chce wrócić do Ekstraklasy, musi zhańbić się transferami"

Czytaj też

"Jeśli Wisła chce wrócić do Ekstraklasy, musi zhańbić się transferami"

Trener wielkiej Wisły mocno o obecnej. "Szrot, który nie miał gdzie grać"

Czytaj też

Wisła Kraków pożegnała się z PKO Ekstraklasą... (fot. Getty).

Trener wielkiej Wisły mocno o obecnej. "Szrot, który nie miał gdzie grać"

– Nie mówmy może o drużynie, bo trzeba by gryźć się w język. Może to niedyskretne pytanie, ale jak z pańskim zdrowiem? Poradzi sobie pan z tą sytuacją?
– Jeszcze zobaczymy... Pójdę do lekarza, to się dowiem. Trzy ostatnie mecze drogo mnie kosztowały. Czuję, że serce mocno bije. Ale miejmy nadzieję, że wszystko będzie w porządku. Zrobię badania i liczę, że zdrowie będzie dopisywało jak najdłużej.

– Życzymy więc, aby Wisła przynosiła też dobre emocje.
– No właśnie. Chciałbym, aby Wisła powalczyła jeszcze o mistrzostwo Polski, a wierzę, że jest to możliwe. Trzeba zbudować dobrą drużynę i można walczyć o wszystko.

– Spadek to nie koniec świata, ale jednak towarzyszy mu dziwne uczucie.
– Kończy się Ekstraklasa i będzie się jeździło po mniejszych miastach. Liczę jednak, że ci, którzy będą w drużynie, dadzą z siebie wszystko, byśmy mieli szybki powrót.

– Pan oczywiście zostaje?
– Jak serce pozwoli, to na pewno.

– Kontrakt do końca życia?
– Ja nie mam kontraktu. To zależy od prezesów. Jestem do dyspozycji w każdej chwili. Żeby tylko serce nie wysiadło na meczu jakimś.

– Niech pan nawet nie straszy!