Polacy zawiedli, ale to nie porażka z Niemcami była najważniejsza. To koniec misji Macieja Stolarczyka w roli selekcjonera

ZNAMY SKŁAD NA BELGÓW! NA KOGO POSTAWI MICHNIEWICZ?

Przez całe eliminacje młodzieżowych mistrzostw Europy tliła się nadzieja, że Polacy znów pojadą na turniej. Wiara była podkopywana słabymi wynikami z Izraelem i Węgrami. Jednocześnie wygrana 4:0 z Niemcami była błyskiem, który miał poprowadzić kadrę do lat 21 w kierunku dobrych wyników. Nie wyszło. Ostatnie miesiące dla kadry Macieja Stolarczyka były przeciętne. Przygoda skończyła się po porażce z zachodnimi sąsiadami w Łodzi.

Reprezentacja Polski nie zagra na turnieju, który zostanie rozegrany w 2023 roku w Rumunii oraz Gruzji. Zamknął się pewien etap, który najpewniej będzie też pożegnaniem dla Stolarczyka, który nie zbudował wystarczająco silnej kadry, by ta mocno biła się o awans. Zamiast tego biało-czerwoni rozgrywali kolejne spotkania o życie, a wtorkowa porażka z Niemcami przyklepała los polskiej młodzieżówki.

Polska ekipa nie rozegrała w Łodzi złego meczu, miała sporo szans pod bramką przeciwników. Biało-czerwoni nie potrafili jednak wykorzystywać swoich szans, a dodatkowo mieli sporo stresu przy atakach gości. W samej końcówce pojawiło się wśród gospodarzy więcej ryzyka, choć Stolarczyk nie zdecydował się zagrać va banque. Niemcy i tak korzystali z większej dawki przestrzeni, a finalnie wykorzystali to na swoją korzyść.

Proste straty punktów

Czy Polska powinna do ostatniego meczu drżeć o szanse na awans czy baraże? Nie. Czy wygrana z Niemcami musiała determinować los biało-czerwonych? Również Nie. Kadra prowadzona przez Stolarczyka na własne życzenie zgotowała sobie taki los.

Stolarczyk przez swoją kadencję w kadrze U21 poprowadził drużynę w dwunastu spotkaniach. Siedem razy wygrał, trzykrotnie remisował i poniósł dwie porażki. Mowa jednak w większości o rywalizacjach z kluczowymi przeciwnikami. Za takich uchodzili Węgrzy oraz reprezentanci Izraela. W czterech eliminacyjnych konfrontacjach z tymi zespołami, Polacy zdobyli zaledwie trzy punkty.

Polska nie potrafiła pokonać Węgrów oraz Izraela, a dodatkowo traciła z nimi punkty w mało widowiskowy sposób. Pojawiały się błędy formacji, indywidualne pomyłki, a to wszystko zaważyło na eliminacyjnym rozczarowaniu.

Domowy remis z Węgrami został uratowany w doliczonym czasie gry. W ostatnim kwadransie udało się też zapewnić remis w Izraelu. Z kolei na wyjeździe w Segedynie biało-czerwoni wypuścili wygraną z rąk po stracie gola w ostatnich sekundach rywalizacji. Trudno mówić o przypadku, że ekipa Stolarczyka zawodziła w kluczowych momentach. Presja zeszła? Wtedy Polacy odbili się wygraną 4:0 w Niemczech, ale to wynik, który budzi dumę, lecz nie zmienia wiele w kontekście eliminacyjnej sytuacji naszej kadry.

Stolarczyk w trakcie swojej kadencji dołożył obligatoryjne zwycięstwa z San Marino (3:0 i 5:0), a także wygrane z Łotwą (2:0 i 5:0). Nie można mówić o lekceważeniu rywali, ale przy polskich ambicjach i celach, inne wyniki nie wchodziły w grę. Całokształt był jednak taki, że biało-czerwoni musieli w końcówce eliminacji punktować, a przede wszystkim pokonać Niemców, by myśleć o barażach. To się nie wydarzyło. Konsekwencją było pożegnanie z eliminacjami i marzeniami o występie na turnieju.

Tęsknota za Michniewiczem?

Stolarczyk w październiku 2020 roku przejmował kadrę młodzieżową po Czesławie Michniewiczu, który wybrał wówczas pracę z Legią Warszawa. Zadanie było trudne, bo 50-latek był tym, który po latach zaprowadził Polaków na młodzieżowe mistrzostwa Europy. Biało-czerwoni rozegrali wówczas wspaniałe baraże z Portugalią, a potem wygrali z Włochami i Belgią. W kolejnych eliminacjach nie poszło, ale ten sukces rozświetlał tamtą generację i ich szkoleniowca.

Nowy selekcjoner młodzieżówki nie nadał nowego błysku reprezentacji do lat 21. Kiedy kończy się pewien etap, trudno nie spojrzeć w przeszłość. Michniewicz wykreował swoich żołnierzy, którzy prędzej lub później, smakowali także seniorskiej kadry. Obecne roczniki z ekipy Stolarczyka mają jeszcze czas, ale próżno szukać wielce wybijających się nazwisk, które ciągnęły kadrę za uszy. Można dyskutować o Kacprze Kozłowskim, można spojrzeć w kierunku Adriana Benedyczaka czy Bartosza Białka. Ale pozostali? Trudno dostrzegać nazwiska wybijające się ponad przeciętność.

Obecnemu selekcjonerowi brakowało też zdecydowania w kwestii postawienia na konkretnego bramkarza. Można odbić piłeczkę i twierdzić, że wynikało to z chęci stawiania na tego, który jest w najwyższej formie. Fakt jest jednak taki, że Marcel Lotka i Filip Majchrowicz popełniali błędy w istotnych spotkaniach z Izraelem i Węgrami. Dopiero te wydarzenia sprawiły, że selekcjoner zdecydował się na konkretnego zawodnika, ale… była to też nowa postać. Mowa o Cezarym Miszcie, który stanął między słupkami w październiku 2021 i od tego czasu jest pewnym punktem biało-czerwonych.

Fakt jest taki, że kadra do lat 21 przeżyła zmiany personalne, ale też roszady związane z ustawieniem. W trakcie eliminacji nie udało się wykreować kluczowych postaci czy jednej idei gry, która byłaby światłem wiodącym kadrę przez ciemne momenty. Kiedy przychodziło do większego wyzwania, biało-czerwoni obronili się jedynie na niemieckim boisku. I to grzechy Stolarczyka, który zapewne poniesie konsekwencje związane z porażką w eliminacjach.

Czas na nowego selekcjonera?

Stolarczyk ponosi odpowiedzialność za wynik, bo taka jest rola pierwszego szkoleniowca. Jednocześnie 50-latek nie był selekcjonerem, który wszystko zepsuł. Z otoczenia kadry można było usłyszeć, że były trener Pogoni i Wisły pozytywnie oddziaływał na drużynę. Skutecznie wyczuwał, kto do lepszej gry potrzebuje bata, a kto kilku pochwał. Słuchał zawodników, rozważał ich opinie i nie był autorytarnym szkoleniowcem, który zawsze chciał być najmądrzejszy.

Piłkarze doceniali profesjonalizm i przygotowanie Stolarczyka do zgrupowań i treningów. Inna sprawa, że kilka pomysłów po prostu zawiodło i nie przyniosło oczekiwanego skutku. Polacy w kilku spotkaniach mieli problem z narzucaniem swoich warunków, a adaptacja do tempa rywali nie zawsze się udawała. Do dyspozycji pozostawali gracze, którzy występują w zachodnich ligach lub regularnie grają w PKO Ekstraklasie, ale to nie zagwarantowało skutecznej walki o awans. Nazwiska się zmieniały, ale to też sztuka, z którą selekcjoner w kategorii U21 musi sobie radzić. To jedno z wyzwań w tej pracy, które nie może potem stawać się wymówką.

Przyszłość rysuje się dla Stolarczyka w ciemnych barwach. Środowisko piłkarskie od kilku tygodni dyskutuje o losach selekcjonera kadry młodzieżowej. Nie rozmawia się o tym, jak radzi sobie obecny trener, lecz kto będzie jego następcą. W tej chwili można mieć przekonanie graniczące z pewnością, że spotkanie z Niemcami było ostatnim meczem 50-latka w dotychczasowej roli. Największe pytanie dotyczy personaliów jego następcy, który nie został jeszcze wyłoniony.

W przestrzeni medialnej pojawiały się już różne nazwiska. Blisko miesiąc temu pojawiały się wieści, że pewniakiem może czuć się Maciej Bartoszek. Potem wieszczono, że Stolarczyka może zastąpić Michał Probierz, choć to opcja, która nie wydaje się w pełni realna. Teraz dyskutuje się o opcji, w której z kadry U19 do młodzieżówki przesunięty zostanie Marcin Brosz. W tle przewijają się też inne nazwiska.

Historia obecnej kadry do lat 21 się skończyła. Polska nie zagra na młodzieżowych mistrzostwach Europy, a tym samym zamknęła sobie drogę na igrzyska olimpijskie w Paryżu, które odbędą się w 2024 roku. Wkrótce nastąpi nowe rozdanie. Pojawi się kolejny selekcjoner, pojawią się też nowi zawodnicy, którzy będą chcieli zawojować ostatni etap reprezentacyjny przed seniorską kadrą.