Reprezentacja Polski. Wyciągnąć wnioski i wygrać. Jak zagrać z Belgią?

Plan Michniewicza wypalił. Co zmienił w grze po klęsce 1:6?

Czytaj też

Plan Michniewicza wypalił. Co zmienił w grze po klęsce 1:6?

PRZEGRANY ŚRODEK

Przed środowym starciem na Stadionie Króla Baudouina I Michniewicz zastanawiał się, z którego ustawienia powinien skorzystać – 4-3-3 czy 3-4-2-1. Finalnie zdecydował się na to pierwsze. I nie wyszedł na tym najlepiej.

Polacy od pierwszych minut przegrywali walkę w środku pola. Grzegorz Krychowiak, Szymon Żurkowski i Piotr Zieliński musieli mierzyć się z czterema belgijskimi pomocnikami – Axelem Witselem, Yourim Tielemansem, Kevinem De Bruyne i Edenem Hazardem.

Gospodarze ustawicznie wykorzystywali tę przewagę, szybko wymieniając piłkę. Ta trafiała zazwyczaj do Hazarda, który – z racji stosowanego systemu – pozostawał bez krycia. Ustawiał się między liniami, skąd stwarzał zagrożenie dla polskiej defensywy.

Jan Bednarek i Kamil Glik umożliwiali mu to swoją pasywną postawą. Rzadko wychodzili do przodu i nie skracali pola gry. Belgowie korzystali więc z wolnych przestrzeni i wykazywali się kreatywnością.

Witsel wymienił najwięcej podań w tym spotkaniu, a De Bruyne i Tielemans nie pozostali daleko w tyle. Dzięki ich aktywności Belgowie przeprowadzili 32 procent ataków środkiem pola.

SYSTEM NA SYSTEM

Takiej swobody w centralnej części boiska nie mieli ani w meczu z Holandią, ani z Walią. Obie te drużyny zagrały przeciwko nim w ustawieniach z trójką obrońców. Zminimalizowały tym samym potencjalną dziurę w środku, zmuszając rywali do gry skrzydłami.

Przeciwko Holandii Belgowie przeprowadzili 27 procent wszystkich ataków środkiem boiska, a przeciwko Walii zaledwie 25. W obu tych meczach najczęściej podającymi piłkarzami ekipy Martineza nie byli więc środkowi pomocnicy a stoperzy.

Plan Michniewicza wypalił. Co zmienił w grze po klęsce 1:6?

Czytaj też

Plan Michniewicza wypalił. Co zmienił w grze po klęsce 1:6?

Różnice w sposobie gry Belgów doskonale widać było na heatmapach ze spotkań z Polską i Walią. Na pierwszej z nich najbardziej czerwone były strefy w okolicy koła środkowego, a na drugiej te bliżej skrzydeł.

Holendrzy i Walijczycy grali bowiem kompaktowo, starając się zamykać przestrzeń w centrum boiska. Podobnego planu zabrakło Polakom, a Belgowie błyskawicznie to wykorzystali. Z minuty na minutę rozkręcali się coraz bardziej, robiąc pożytek z hektarów wolnej przestrzeni.

Jeśli biało-czerwoni celują we wtorek w zwycięstwo, na Stadionie Narodowym muszą zagrać inaczej. Choćby tak, jak zrobili to Walijczycy. Zamknąć Belgom środek pola i zmusić ich do gry skrzydłami. Samemu nastawić się za to na kontrataki...

Przegrana bitwa o przestrzeń. Taktyka Michniewicza z łatwością rozczytana

Czytaj też

Przegrana bitwa o przestrzeń. Taktyka Michniewicza z łatwością rozczytana

OFENSYWA

W Brukseli Polacy bezzębni byli bowiem nie tylko pod własnym polem karnym, ale i pod bramką rywala. Choć jako pierwsi strzelili gola, to później całkowicie zgaśli. Łącznie oddali pięć strzałów, gdy rywale uderzali siedemnastokrotnie.

Belgowie częściej rozgrywali też ataki pozycyjne i... kontratakowali. Goście z szybkim atakiem ruszali zaledwie siedmiokrotnie, a gospodarze ponad dwa razy częściej – piętnastokrotnie. W polskim zespole nie funkcjonowało więc nic.

Biało-czerwoni mieli problemy zarówno w obronie, jak i w fazach przejściowych. Nie potrafili też wyjść spod pressingu krótkimi podaniami. W większości przypadków decydowali się na bezpośrednie zagrania w kierunku Roberta Lewandowskiego.

By osiągnąć korzystny wynik na Stadionie Narodowym, będą musieli zmienić sposób gry. Po raz kolejny będą mogli wziąć przykład z Walijczyków, którzy na własnym obiekcie kontratakowali częściej od Belgów i oddali od nich więcej strzałów.

Przegrana bitwa o przestrzeń. Taktyka Michniewicza z łatwością rozczytana

Czytaj też

Przegrana bitwa o przestrzeń. Taktyka Michniewicza z łatwością rozczytana

Boniek: powołania Michniewicza były zbyt liczne

Czytaj też

Boniek: powołania Michniewicza były zbyt liczne

DEFENSYWA

Nastawienie się na przechwyty i szybkie przejścia do ataku wydaje się być prawdopodobnym scenariuszem na wtorkowy mecz. Sposobem na ogranie Belgów mogą być też przeszywające podania posyłane pomiędzy wahadłowych a skrajnych stoperów lub przerzuty z jednego skrzydła na drugie. Takie jak ten, po którym Polacy strzelili pierwszego gola w meczu z Holandią.

Zanim jednak biało-czerwoni zaczną myśleć o trafieniach, muszą zabezpieczyć własną bramkę. Poza ograniczeniem swobody w środku pola muszą zwrócić uwagę na jeszcze kilka aspektów.

Przede wszystkim na stałe fragmenty gry. Nie mogą powtórzyć błędu ze spotkania w Brukseli, po którym Leandro Trossard strzelił pięknego gola. Muszą grać dużo uważniej i utrudniać rywalom rozgrywanie przygotowanych wariantów.

I to nie tylko tych ze stojącej piłki. Koncentrując się na zabezpieczeniu środka pola nie mogą zapomnieć również o ryzyku związanym z dośrodkowaniami. Przekonali się o tym na własnej skórze, tracąc dwa gole z Holandią. Obrona przedpola bramki może okazać się we wtorek kluczowa.

Boniek: powołania Michniewicza były zbyt liczne

Czytaj też

Boniek: powołania Michniewicza były zbyt liczne

Urazy, urodziny i świetna atmosfera. Biało-czerwoni chcą rewanżu na Belgach

Czytaj też

Urazy, urodziny i świetna atmosfera. Biało-czerwoni chcą rewanżu na Belgach

ZMIANY

By zagrać w ten sposób Polacy będą potrzebowali zmian nie tylko kadrowych, ale i systemowych. Dlatego też Michniewicz może zdecydować się na powrót do dawno niewidzianego ustawienia z trójką środkowych obrońców.

Najbardziej prawdopodobne wydaje się być 3-4-2-1, w którym na co dzień grają Belgowie. Zastosowanie tej formacji sprawiłoby, że obie drużyny byłyby swoimi lustrzanymi odbiciami. O przewadze liczebnej w którejkolwiek strefie nie byłoby więc mowy.

Czwórka polskich pomocników odpowiadałaby czwórce belgijskich, a wahadłowi graliby jeden na jeden. Oczywiście czysto teoretycznie. W trakcie spotkania dochodziłoby przecież do wielu rotacji, mających na celu zdestabilizowanie obrony przeciwnika.

Wyjściowo Polacy byliby jednak w lepszej sytuacji niż przed pierwszym meczem. Dlatego też gra trójką z tyłu wydaje się być bardzo możliwa. Kto w takim razie mógłby zagrać od pierwszej minuty?

Zgodnie z zapowiedziami Michniewicza miejsce w bramce zajmie Wojciech Szczęsny. Trójkę stoperów stanowić mogą za to Jan Bednarek, Jakub Kiwior i Kamil Glik. Dwaj pierwsi, grający na skrajnych pozycjach, mogliby krótko wyprowadzać piłkę. Tak, by zaskakiwać rywali różnymi rozwiązaniami.

W role wahadłowych mogą wcielić się Matty Cash i Nicola Zalewski, a w środku pola mogą wystąpić Jacek Góralski, Mateusz Klich, Piotr Zieliński i Sebastian Szymański. Dwaj pierwsi byliby ustawieni nieco głębiej, asekurowaliby stoperów i pomagali im w rozegraniu. Dwaj kolejni graliby wyżej, stanowiąc wsparcie dla Roberta Lewandowskiego.

Urazy, urodziny i świetna atmosfera. Biało-czerwoni chcą rewanżu na Belgach

Czytaj też

Urazy, urodziny i świetna atmosfera. Biało-czerwoni chcą rewanżu na Belgach

Przestroga dla Polaków. Belgowie bez lidera są... niepokonani

Czytaj też

Przestroga dla Polaków. Belgowie bez lidera są... niepokonani

Jak za to mogą zagrać Belgowie? Wszystko wskazuje na to, że w Warszawie wystąpią w mocnym składzie. Po trzech meczach mają bowiem tyle samo punktów co Polacy – cztery. By być pewnym utrzymania w dywizji A Ligi Narodów potrzebują zwycięstwa.

Choć na Stadionie Narodowym nie zagrają De Bruyne, Dedryck Boyata, Romelu Lukaku, Yannick Carrasco czy Thomas Meunier, to goście i tak będą mogli wystawić "jedenastkę" zbliżoną do tej, którą zagrali w Brukseli.

Simon Mignolet – Leander Dendoncker, Toby Alderweireld, Jan Vertonghen – Timothy Castagne, Youri Tielemans, Axel Witsel, Thorgan Hazard – Eden Hazard, Leandro Trossard – Michy Batshuayi

Czy biało-czerwoni zdołają przeciwstawić się tak mocnej ekipie? To okaże się już we wtorkowy wieczór. Transmisja meczu Ligi Narodów Polska – Belgia w Telewizji Polskiej.

Przestroga dla Polaków. Belgowie bez lidera są... niepokonani

Czytaj też

Przestroga dla Polaków. Belgowie bez lidera są... niepokonani