21 cze 2022 | Lekkoatletyka

Lekkoatletyka. Grażyna Rabsztyn: Pia Skrzyszowska pobije rekord Polski w biegu przez płotki

Wynik 12.62 plasuje ją w czołówce list światowych, a sezon letnim dopiero się rozkręca. Pia Skrzyszowska nie kryje, że chce walczyć o medale najważniejszych imprez. Do kompletu przydałoby się również pobić rekord Polski. O to spokojna jest Grażyna Rabsztyn, która posiada go od... 1980 roku. W rozmowie z TVPSPORT.PL zdradziła, kiedy możemy spodziewać się poprawienia najlepszego wyniki w historii kraju.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Imponująca forma Swobody! Pobiła rekord życiowy [WIDEO]

Co za wynik 26-latka! Fajdek i Nowicki mają następcę?

Czytaj też

Co za wynik 26-latka! Fajdek i Nowicki mają następcę?

Filip Kołodziejski, TVPSPORT.PL: – Rekord Polski w biegu na 100 metrów przez płotki jest zagrożony?
Grażyna Rabsztyn: – Bardzo kibicuję Pii i cieszę się, że po wielu, wielu latach rekord Polski może zostać poprawiony. Momentami krępujący jest dla mnie fakt, że muszę mówić, iż nadal jestem aktualną rekordzistką kraju. Bardzo bym chciała cieszyć się z nowego najlepszego wyniku. Jednocześnie wydaje mi się, że poprawienie go nie jest możliwe w 2022 roku.

– Dlaczego?
– Płotki to bardzo wymagająca konkurencja. Pia musi opanować jeszcze kilka ważnych elementów technicznych. Musi zrobić konkretny trening płotkarski. Oczywiście nie skreślam jej szans. Być może będzie jeden niesamowity bieg, w którym wszystko wyjdzie idealnie. Na płotkach nie wystarczy być tylko szybkim. Rytm i jego utrzymywanie jest kluczowe. Odległość od płotka do płotka to 8,5 metra. Mieszczą się tam trzy pełne kroki biegowe. Nie można ich wykonać spokojnie jak w sprincie. Trzeba zastosować skrócony krok i to wszystko połączyć z techniką pokonywania płotka.

– Wynik 12.36 z 1980 roku nadal robi wrażenie!
– Osiągnęłam go w bardzo uczciwy sposób. Poparłam przygotowania ciężką pracą, talentem. Miałam świetnego trenera. Teraz można uprawiać w bardzo profesjonalny sposób sport. Młodzież ma znakomite warunki. W tamtych czasach było to nie do pomyślenia. Próbowaliśmy tworzyć własne "profesjonalne bańki", ale nie do końca się to udawało. Nie było tylu fizjoterapeutów, psychologów, fizjologów. Nie stosowało się na co dzień diet dopasowanych do poszczególnych osób. W XXI wieku są inne realia.

Konrad Bukowiecki: do końca życia nie będę w stu procentach zdrowy

Co za wynik 26-latka! Fajdek i Nowicki mają następcę?

Czytaj też

Co za wynik 26-latka! Fajdek i Nowicki mają następcę?

Lekkoatletyczne MŚ za pasem. Skład Polaków uzależniony... od rywali

Czytaj też

Stuprocentowo pewnym indywidualnego startu w MŚ 2022 nie jest nadal m.in. Kajetan Duszyński. (fot. Getty)

Lekkoatletyczne MŚ za pasem. Skład Polaków uzależniony... od rywali

– Skrzyszowska trenuje m.in. z Holenderkami. To cenna lekcja?
– I to bardzo! Wymiana myśli szkoleniowej jest ważna. Cieszę się, że w tym roku biega mniej sprintów. Wprawdzie na początku sezonu sprawdziła szybkość i uzyskała wspaniały wynik na 100 m 11.12 s, ale im później w sezon, tym trudniej pogodzić sprint z płotkami. Pobiegła już 12.62. Bardzo dobry czas. Ze startu na start zbiera doświadczenie. Ma do pokonania dziesięć płotków. Na każdym coś się dzieje. Na każdym jest inna historia. "Obieganie" jest istotne. Widać, że ze startu na start się poprawia i szybkie bieganie sprawia Pii przyjemność.

– 13 czerwca obchodziliśmy 42. rocznicę pani rekordu. Jakie wspomnienia pozostały z tamtych chwil?
– Pobiłam rekord trzynastego w piątek. Bardzo dobrze czułam się na rozgrzewce. Atmosfera na memoriale Janusza Kusocińskiego dopisywała. Pamiętam, że hamowałam na ostatnich trzech odległościach między płotkami. Walczyłam, by nie wpaść w płotek. Nie skupiłam się na innych kwestiach.

– Czyli mogło być jeszcze lepiej?
– Tak. Wcześniej miałam kontuzję. Musiałam "zejść" z treningu. Potrzebowałam przerwy. Rwany czas. Nie było tak, że przyszłam na stadion i wiedziałam, że pobiję rekord. Na moje szczęście wszystko idealnie się ułożyło. Miałam chwilę lekkich treningów. Rekord padł zbyt wcześnie. Celowałam osiągnąć go pod koniec lipca podczas igrzysk olimpijskich.

Najlepsze Europejki w biegu na 100 m przez płotki w 2022:

12.62 🇵🇱 Pia Skrzyszowska
12.63 🇬🇧 Cindy Sember
12.72 🇳🇱 Nadine Visser
12.76 🇫🇷 Cyréna Samba-Mayela
12.77 🇨🇭Ditaji Kambundji
12.80 🇫🇷 Laëticia Bapté
12.86 🇵🇱 Klaudia Siciarz
12.89 🇭🇺 Luca Kozák
12.89 🇩🇰 Mette Graversgaard
— Athletics News (@Nedops) June 19, 2022

– Jak bardzo różniły się przygotowania od tych, które obserwujemy teraz?
– Miałam bardzo mocny trening. Często wpadałam w anemię. Nikogo to za bardzo nie interesowało. Wysiłek był najważniejszy. Przeciążenia i kontuzje były normą. W tych czasach by to nie przeszło. Miałam trenera, który był fanatykiem pracy. Momentami się buntowałam, ale nie zawsze miałam odwagę walczyć do końca o siebie. Mimo wszystko mam wielką satysfakcję. Do mnie należał też rekord świata. Świetne wspomnienia. Czerpałam dużą satysfakcję z tego, co robię.

– Rekord świata – 12.20 – jest do poprawienia?
– Odpowiem nieco inaczej. Płotki kobiece powinny być wyższe. Gdyby takie były, mielibyśmy do czynienia z większym widowiskiem. Sama mam tylko 175 centymetrów wzrostu, a już byłam za wysoka na tę konkurencję. Trzeba biegać rytmem, dlatego im jest się niższym, tym lepiej. Nie ukrywam, że kiedyś przebiegłam kilka płotków o wysokości 106 cm. To wykonalne dla kobiet. Robiłam to w formie żartu, zakładu z kolegami. (...) Uważam, że w biegu na 100 m optymalna wysokość płotków to byłoby 91 cm. Co do rekordu świata, żeby go poprawić to decydujące znaczenie będą miały parametry anatomiczne zawodniczki optymalnie dopasowane do aktualnej wysokości płotka 84 cm. Wydaje mi się, że rekord świata poniżej 12.20 s jest do osiągnięcia.

– A propos mężczyzn. Wynik Damiana Czykiera pani zaimponował?
– Zaczął biegać jakościowo. Jego rezultaty i Pii są fajne w kontekście igrzysk olimpijskich w Paryżu. Przez dwa lata można rozłożyć akcenty treningowe tak, by powalczyć z najlepszymi. Dobrze, że w Polsce jest coraz więcej szybko biegających osób. Zarówno panie i panowie się nakręcają. Rywalizacja jest motorem postępu.

– Medale na międzynarodowych arenach są realne?
– Dlaczego nie! Szybkość już jest i do tego należy dołożyć optymalną technikę pokonywania płotka. Trzeba trzymać kciuki, żeby nie wkradły się choroby i kontuzje. Opowiadanie, że ktoś spala się psychicznie coraz mniej przechodzi. Bardziej z rytmu wybijają urazy. Zdrowie jest kluczowe, by myśleć o medalach.

Rewolucja na bieżni. Sztuczny system pomoże pobić rekordy świata w Polsce?

Lekkoatletyczne MŚ za pasem. Skład Polaków uzależniony... od rywali