Sochan numerem 9 draftu NBA. Z takim wybierani byli Nowitzki, McGrady, Iguodala czy DeRozan

Skaut NBA: Sochan powinien grać od razu

Eksperci już od dawna typowali, że Sochan wybrany zostanie co najmniej w pierwszej czternastce draftu NBA. Było nawet lepiej, dziewiąty wybór to najwyższy w historii polskiej koszykówki – wcześniej rekord należał do Macieja Lampego, trzydziestego w 2003 roku.

Największe kariery oczywiście wróży się zawodnikom pozyskiwanym do ligi z jedynką czy dwójką, ale... te opinie ekspertów i skautów NBA nie zawsze się sprawdzają. Ba, ostatnio w ogóle się nie sprawdzają. Dość powiedzieć, że MVP ostatnich lat, czyli Nikola Jokić (najlepszy gracz w 2022 i 2021 roku) oraz Giannis Antetokounmpo (najlepszy w 2020 i 2019) wybierani byli odpowiednio z numerami 41 i 15.

Niżej niż Sochan w swoich klasach typowani byli też choćby Kobe Bryant i Steve Nash – odpowiednio 13. i 15. w 1996 roku. Fakt, trafili oni na fantastyczny rocznik, z Allenem Iversonem, Rayem Allenem i Stephonem Marburym na czele, ale wyżej niż ich wyceniono choćby Lorenzenza Wrighta czy Todda Fullera, a więc przeciętniaków, o których dziś pamięta niewielu. Podobnie jak o Samakim Walkerze, wybranym – jak Sochan – z dziewiątką.

Można jednak trafić do NBA z tym numerem i stać się prawdziwą gwiazdą. Nie cofajmy się już nawet do czasów zamierzchłych, gdy takie same picki wykorzystywano na Dale'a Ellisa czy Charlesa Oakleya. Skupmy się na ostatnich 30 latach i zawodnikach, którzy większość meczów w NBA rozegrali już w XXI wieku. Wytypowaliśmy dziesięć "dziewiątek", które stały się gwiazdami lub wręcz megagwiazdami.

Najlepsze "dziewiątki" draftów NBA

1997 rok i od razu mowa o tym drugim przypadku. Toronto Raptors postawili na Tracy'ego McGrady'ego. W Kanadzie kariery wielkiej nie zrobił, ale po trzech latach przeniósł się do Orlando Magic i tam podbił ligę. Dwa razy został królem strzelców, dwa razy wybierano go do najlepszej piątki sezonu. Wielkie sezony rozgrywał jeszcze w Houston Rockets, ale po trzydziestce przygasł i zmieniał kluby jak rękawiczki. Nigdy jednak nie zdobył upragnionego mistrzostwa.

Ta sztuka udała się zawodnikowi wybieranemu z "9" rok później, najwybitniejszemu w tym gronie i uznawanemu za najlepszego Europejczyka w historii NBA, przynajmniej do zakończenia karier przez Giannisa i Jokicia. MVP ligi 2007, MVP finałów i mistrz 2011 z Dallas Mavericks, cztery razy w pierwszej piątce, pięć w drugiej, trzy w trzeciej, czternaście razy w meczach gwiazd, cała kariera w jednym klubie – to tylko mała część wybitnego dorobku Dirka Nowitzkiego.

Sochanowi życzymy, by choć zbliżył się do osiągnięć Niemca. Także na płaszczyźnie reprezentacyjnej, w końcu Nowitzki poprowadził przeciętną kadrę do wicemistrzostwa Europy i brązowego medalu mistrzostw świata.

Po nim z numerem dziewiątym nie wybierano już nikogo aż tak wybitnego, aczkolwiek kilka dużych nazwisk znaleźć można. Shawna Mariona (draft 1999) i Amar'e Stoudemire'a (2002) pozyskiwali Phoenix Suns i to tam rozgrywali oni swoje najlepsze sezony w karierach. Lepszym koszykarzem bez wątpienia był Amar'e – wybrano go debiutantem roku, trafił do najlepszej piątki sezonu i cztery razy do drugiej piątki, sześć razy grał w meczu gwiazd. Miał odbudować wielkość New York Knicks, ale po pierwszym, bardzo dobrym sezonie, posypał się fizycznie i już nigdy nie wrócił na szczyt.

Marionowi daleko do jego osiągnięć indywidualnych, choć cztery razy w meczach gwiazd zagrał, a dwa razy był w trzeciej piątce ligi. Zdobył jednak najważniejsze trofeum – mistrzostwo, zresztą wywalczone z Nowitzkim w Dallas. Nie był tam już pierwszoplanową postacią, raczej na krawędzi między wyjściowym składem a byciem pierwszym rezerwowym, no ale pierścień ma.

Cztery razy więcej, w tym w ostatnim sezonie, wywalczył ich nr 9 draftu 2004 Andre Iguodala. Zaczynał jako przyboczny Iversona w Philadelphia 76ers, ale wszystko co wielkie osiągnął w Kalifornii. Pierwszy pobyt w Golden State Warriors latach 2013-19 okrasił trzema mistrzostwami. Wrócił rok temu i znów cieszył się z tytułu, choć już jako głęboki rezerwowy. Ale gdy pierwszy raz sięgał po niego, został MVP finałów. Świetny obrońca, wybitny zadaniowiec – takich też się bardzo ceni, czego dowodem powołania do kadry i złota igrzysk 2012 oraz MŚ 2010.

To tyle jeśli chodzi o mistrzów na naszej liście, ale nie znaczy to, że nie ma na niej zawodników, którzy zrobili duże kariery. Joakim Noah (nr 9 draftu 2007) trafił do pierwszej piątki ligi, był najlepszym jej obrońcą i dwa razy zagrał w meczu gwiazd. DeMar DeRozan (2009) to mistrz olimpijski, mistrz świata, pięciokrotny uczestnik meczu gwiazd, który dwukrotnie znalazł się w drugiej piątce sezonu NBA.

DeRozan w ogóle zaczął serię świetnych zawodników wybieranych z numerami dziewiątymi. Rok po nim, w 2010, Utah Jazz postawili na Gordona Haywarda, który umiał rzucać średnio prawie 22 punkty i zagrał w meczu gwiazd. Kemba Walker (2011) takie występy ma na koncie cztery, do tego był w trzeciej piątce sezonu. Wreszcie Andre Drummond (2012), czyli dwukrotny uczestnik meczu gwiazd, cztery razy najlepszy zbierający NBA, raz w trzeciej piątce sezonu.

Sochanowi życzymy kariery co najmniej na miarę tych ostatnich wymienionych, choć... z tymi "dziewiątkami" po Drummondzie jest średnio. Trey Burke (2013) bywał już zsyłany na farmę. Noah Vonleh (2014) nie dobił w żadnym sezonie do średnio choćby dziewięciu punktów na mecz. Denni Smith Jr. (2017) i Kevin Knox (2018), mimo niezłych początków, nie zrobili tego od trzech lat. Niewiele lepiej prezentuje się Frank Kaminsky (2015).

Budujący może być jednak przykład Jakoba Poeltla (2016). Austriak to nowy klubowy kolega Sochana, w Spurs gra od czterech lat i z każdym sezonem pod okiem Gregga Popovicha prezentuje się coraz lepiej. W ostatnim dobił do średnich 13,5 w punktach i 9,3 w zbiórek. Ale najsolidniejszą "dziewiątką" ostatniej dekady jest chyba pozyskany przez Washington Wizards Rui Hachimura (2019), mający za sobą dość równe trzy sezony japoński obwodowy.

Oczywiście Mitchell (2021) i Avdija (2019) nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa. Pierwszy ma za sobą niezły debiutancki sezon, drugi zaczął grać regularnie i poprawił statystyki. Mitchell już prezentował się lepiej niż choćby McGrady w pierwszym sezonie, pierwsze dwa lata Avdiji są zaś podobne do tych T-Maca.

My wszyscy mamy jednak nadzieję, że najlepszą "dziewiątką" ostatnich lat stanie się Sochan. Dobicie do poziomu Nowitzkiego i McGrady'ego to zadanie niemal niewykonalne, ale już osiągnięcie pułapu Drummonda, Walkera, a nawet DeRozana wydaje się być w zasięgu jego talentu.

Najlepsze "9" draftu ostatnich 30 lat (Top 10*):

1997 Tracy McGrady
1998 Dirk Nowitzki
1999 Shawn Marion
2002 Amar'e Stoudemire
2004 Andre Iguodala
2007 Joakim Noah
2009 DeMar DeRozan
2010 Gordon Hayward
2011 Kemba Walker
2012 Andre Drummond
*Kolejność chronologiczna