Lista zadań dla Małysza-prezesa. Skoki to wierzchołek góry lodowej

Oficjalnie: Adam Małysz prezesem Polskiego Związku Narciarskiego

Czytaj też

Oficjalnie: Adam Małysz prezesem Polskiego Związku Narciarskiego

Jako skoczek został żywym pomnikiem dyscypliny: 39 razy wygrał zawody Pucharu Świata, cztery razy sięgał po medal olimpijski, sześciokrotnie stał na podium mistrzostw świata. Zdobył Turniej Czterech Skoczni, statuetki dla Sportowca Roku, a po drodze szacunek w całym światowym środowisku narciarskim. I to wszystko teraz przestaje mieć znaczenie. Adam Małysz zasiada w fotelu prezesa Polskiego Związku Narciarskiego jako postać, która wszystkie sukcesy musi zamknąć w szafie. Rozliczenie tamtej kariery już nastąpiło. Teraz mistrz zaczyna pracę na to, żeby rozliczenie tego etapu również było tak huczne jak poprzednie.

Co go czeka? Co powinien zrobić, a czego się wystrzegać? Na to pytanie nie ma dobrej odpowiedzi. Ale i tak trzeba było jej poszukać. Oto lista spraw, z którymi przyjdzie mu się zmierzyć.

Oficjalnie: Adam Małysz prezesem Polskiego Związku Narciarskiego

Czytaj też

Oficjalnie: Adam Małysz prezesem Polskiego Związku Narciarskiego

Konklawe jednego kardynała. Małysz zostanie szefem PZN

Czytaj też

Konklawe jednego kardynała. Małysz zostanie szefem PZN

1. NIE MA JUŻ INTERESÓW MAŁYSZA. SĄ NARCIARSTWA

"Wygląda jak choinka w święta" – takie komentarze o występującym m.in. w studiach telewizyjnych Małyszu były w sieci normą. To nic dziwnego, że Adam – wciąż topowy sportowiec z Polski pod względem rozpoznawalności – zamieniał status na kontrakty sponsorskie. Każdy chciałby powiesić swoje logo na jego ubraniach. Teraz jednak sporo się zmieni, bo mistrz-prezes będzie reprezentantem nie tyle siebie, co całego polskiego narciarstwa. I to tyczy się zarówno jego wyglądu, jak i decyzji czy zachowań na zewnątrz, w tym aktywności w social mediach. Prezesowi nie wszystko wypada tak, jak wypadało Adamowi-legendzie skoków, która była przy kadrze skoczków i ją wspierała. Małysza czeka zapewne wiele dylematów odnośnie współpracy sponsorskiej. Nikt nie zabroni mu takich zawierać, jednak za każdym razem powinny pojawić się w głowie pytania: czy to będzie właściwe posunięcie? Czy nie dojdzie do konfliktu interesów? Odpowiedzi – niestety dla prezesa – nie zawsze będą satysfakcjonujące. A na półśrodki nie będzie miejsca.

2. NIE ZEPSUĆ

Przez 16 lat rządów Apoloniusza Tajnera nie wszystko lśniło i pachniało. Jednak związek jako organizacja urósł do miana jednego z najpotężniejszych w kraju w swojej kategorii. Ma duże kontrakty sponsorskie, kojarzy się z sukcesami, dużymi oglądalnościami, zaufaniem społecznym i miejscem, gdzie Polacy odnajdują swoich idoli. Rzadko ze środka słychać o konfliktach czy nieprawidłowościach (co przed Tajnerem nie było tak oczywiste). Sztuką będzie utrzymać taki status. Sztuką, a jednocześnie koniecznością, bo Małysz przejmuje stery, gdy okręt płynie na pełnych żaglach. Nikt nie chciałby zostać zapamiętany jako ten, który je trochę zwinął.

Konklawe jednego kardynała. Małysz zostanie szefem PZN

Czytaj też

Konklawe jednego kardynała. Małysz zostanie szefem PZN

Więcej skoków na igrzyskach! Historyczny przełom

Czytaj też

Więcej skoków na igrzyskach! Historyczny przełom

3. ZBUDOWAĆ AUTORYTET, NIE WZBUDZAĆ NIECHĘCI

Adama czeka teraz nowe życie. Choć będzie pewnie tego czasami unikał, nie ucieknie od spotkań z ważnymi postaciami polskiej sceny publicznej. Nadal pozostanie maskotką sportu w kraju. Ale ten wizerunek jest potrzebny tylko na zewnątrz. W środku PZN Adam będzie musiał umieć rozmawiać, słuchać i być skuteczny w działaniu. I będzie musiał być cierpliwy, bo problemy środowiska są niekiedy bardzo prozaiczne. A samo środowisko – specyficzne, szczególnie poza skokami. Niełatwo będzie wejść w rolę sympatycznego, ale uczciwego gospodarza, który zjedna otoczenie, jednocześnie pozostając stanowczym i surowym. To niezbędne, aby nie dać sobie wejść na głowę. A to, że ktoś podejmie taką próbę, jest więcej niż pewne.

4. POZNAĆ ŚRODOWISKO

Wszyscy znają Małysza, ale Małysz – poza skokami i kombinacją – raczej nie ich. Prezesa czeka duże szkolenie z nazwisk, funkcji i twarzy, także tych z regionów, a nie centrali. To będzie prawdziwa lekcja mnemotechnik.

Więcej skoków na igrzyskach! Historyczny przełom

Czytaj też

Więcej skoków na igrzyskach! Historyczny przełom

Rewolucja Thurnbichlera. Kadra w... wojskowym ośrodku badań

Czytaj też

Rewolucja Thurnbichlera. Kadra w... wojskowym ośrodku badań

5. ZERWAĆ ZE ZWIĄZKU ŁATKĘ ORGANIZACJI DLA SKOCZKÓW

Związek Skoków Narciarskich – kto nie słyszał tego prześmiewczego określenia? Narzekania, że skoczkowie mają najlepiej, a dla innych brakuje to norma, odkąd tylko wybuchła małyszomania. Najpewniej rozkład finansów w najbliższym czasie się nie zmieni, bo nie może. Skoki to kura znosząca złote jaja. Jednak takie sporty jak biegi, zjazdy, snowboard czy zaniedbana do granic kombinacja też mają swoje potrzeby. I też będą chciały być zaopiekowane: finansowo, medialnie, jakościowo pod względem organizacji imprez czy szkolenia. Jeżeli tego zabraknie, Małysz nie tylko nie zbuduje autorytetu, ale i ryzykuje statusem legendy. Zresztą, Adam generalnie sporo ryzykuje, podejmując się tej roli. Ale to na pewno wie.

6. ZADBAĆ O PR – ZWIĄZKU I WŁASNY

Dziennikarze pracujący przy skokach uwielbiają Adama za jego szczerość. Nie raz jego wiedza dostarczała nam tematów na tygodnie, a celne spostrzeżenia miały wpływ na losy reprezentacji. Jednak – co tu kryć – Małysz nigdy nie był wielkim dyplomatą. Minionej zimy, trudnej dla kadry Michala Doleżala, narobił sobie przez to kłopotów. Nawet wśród niektórych partnerek naszych zawodników, które mniej lub bardziej oficjalnie dworowały z dyrektora-koordynatora. Nowy prezes musi od teraz skuteczniej zadbać o PR i (niestety dla mediów) nauczyć się ważyć słowa. Ale to nie wszystko. Polskie narciarstwo potrzebuje rzecznika prasowego z prawdziwego zdarzenia. A jako jedna z największych sportowych organizacji w kraju wydaje się wielkim zaniedbaniem fakt, że wokół PZN nie istnieje poważna, zawodowa grupa kreacji medialnej. Komunikacja z fanami to wciąż chałupnictwo, jeśli porównać ją np. z jakością w PZPN. Vlogi, obsługa social media, kreatywne treści na stronie www – tego bardzo brakuje w trzeciej dekadzie XXI w. A zainteresowanie i popyt na to są ogromne.

Rewolucja Thurnbichlera. Kadra w... wojskowym ośrodku badań

Czytaj też

Rewolucja Thurnbichlera. Kadra w... wojskowym ośrodku badań

Kobayashi ma nowego trenera. Zaskakujący powrót na salony

Czytaj też

Kobayashi ma nowego trenera. Zaskakujący powrót na salony

7. PATRZEĆ NA SPÓD PIRAMIDY

Narciarstwo to nie tylko skoki – warto o tym pamiętać. Jednak jeżeli nawet w przypadku flagowej dyscypliny mówimy o niedostatku obiektów do jej uprawiania (w Polsce działa mniej niż 25 skoczni, w Słowenii ponad 150, w Niemczech ok. ćwierć tysiąca), to coś jest nie tak. Przez lata niestety w PZN zabrakło skutecznego lobbingu w samorządach za budową infrastruktury i wspierania klubów. Te są po prostu biedne. A obiekty? Jako kraj nie jesteśmy w tragicznej sytuacji, bo jest gdzie zjeżdżać, biegać i skakać. Ale ośrodków szkoleniowych jest za mało, a szczególnie tych klasowych. Warto, aby Małysz poświęcał raz na jakiś czas chwilę na research i odwiedziny miejsc potencjalnie zainteresowanych narciarstwem. Także na nizinach, bo to bzdura, że sporty podległe PZN da się uprawiać wyłącznie w górach. Tymczasem od lat panuje takie przekonanie. Nowi mistrzowie rodzą się nie tylko w Szczyrku i Zakopanem. Równie dobrze mogą urodzić się Gołdapi, Sopocie, Białymstoku czy Zielonej Górze. Wszędzie tam przed laty skakano na nartach, a dziś się na nich biega.

8. ZBUDOWAĆ NOWE

Po 16 latach rządów Tajnera nie dojdzie do rewolucji z dnia na dzień. Zresztą jej nie potrzeba. Ale warto, żeby Małysz popracował na łatkę reformatora, a nie kontynuatora nieswojej misji. Jak to zrobić? Choćby ratując kombinację norweską – sport, który w Polsce umiera. Co więcej, jako kraj pozostajemy czarną dziurą odmiany freestyle. A ta część narciarstwa interesuje globalnego kibica równie mocno co skoki, biegi czy dwubój. Otwarcie się na szkolenie zawodników w tym zakresie jest bardzo potrzebne, bo halfpie, big air, slopestyle czy cross (obojętnie czy narciarski, czy snowboardowy) jest magnesem młodego pokolenia. Zrozumiały to takie potęgi jak USA, Chiny, Japonia, nawet tradycyjna Norwegia. My też powinniśmy.

Adamie, powodzenia.

Kobayashi ma nowego trenera. Zaskakujący powrót na salony

Czytaj też

Kobayashi ma nowego trenera. Zaskakujący powrót na salony