Skoki. Ostatnie testy przed Wisłą. Obóz tam, gdzie zimą pękła drużyna Doleżala

Za skoczkami kadry A, którą wiosną przejęli Austriacy, na czele z Thomasem Thurnbichlerem, już dwa miesiące pracy w nowych realiach. W tym czasie pięciu skoczków z głównej grupy – Kamil Stoch, Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Paweł Wąsek i Jakub Wolny – odbyło łącznie pięć akcji szkoleniowych w pięciu różnych ośrodkach. Najpierw cały, duży zespół narodowy spotkał się w Krakowie, później trener widział się z nimi na skoczniach w Szczyrku i Zakopanem, a w drugiej połowie czerwca zabrał ich do Planicy. Po majowym spotkaniu "zapoznawczym" drogi Thurnbichlera i odpowiedzialnego za kadrę B Macieja Maciusiaka wytyczono innymi szlakami. W poniedziałek jednak obie ekipy znowu spotkają się w tym samym miejscu.

Ramsau – dla polskich skoków ośrodek magiczny, ale ostatnio tragiczny

– Będziemy mieli znów niezależność tych dwóch zespołów. Jedna, ogromna kadra – a taką mieliśmy przez ostatnie dwa lata – miała sens tylko na początku istnienia. Później jej funkcjonowanie zaczęło się komplikować – przyznawał Adam Małysz, jeszcze jako dyrektor ds. skoków w PZN. W minionym sezonie Maciusiak, który teoretycznie był takim samym asystentem Doleżala jak Sobczyk, w praktyce sam odsunął się na boczny tor i głównie działał z ekipą objeżdżającą Puchar Kontynentalny. Nie mówił tego publicznie, ale miał prawo czuć się dotknięty sytuacją i sfrustrowany narastającym konfliktem w wierchuszce sztabu. Teraz jest inaczej.

– Cieszę się na to, jak będzie wyglądał nasz podział obowiązków. Mniejszą grupą łatwiej się zarządza, szczególnie wtedy, gdy od początku znasz dokładnie swoje zadania. Z Thomasem jesteśmy w stałym kontakcie. Cieszy, że przemyślał, aby od czasu do czasu jednak widzieć się na zgrupowaniach. Choćby po to, żeby porównać dyspozycję skoczków i wymienić uwagi – przyznawał wiosną.

Maciusiak i część zawodników wróci na obóz do Ramsau po raz pierwszy od pamiętnego wyjazdu do Austrii w grudniu ubiegłego roku. Tego, który w pośpiechu zorganizował sztab Doleżala po interwencji Małysza i prezesa Tajnera, do jakiej doszło po fatalnym występie kadry na domowym PŚ w Wiśle. Wtedy ośrodek, który nie raz w przeszłości odmieniał formę biało-czerwonych, okazał się symbolem upadku tamtej ekipy. Oraz kompromitujących decyzji wewnątrz grupy. Awaryjne zgrupowanie miało dać spokój i przynieść przełom, ale w praktyce okazało się kolejnym aktem wojenki Sobczyka i Maciusiaka. Po ledwie trzech dniach i pięciu treningach podjęto decyzję, że zamiast popracować tam aż do kolejnego weekendu PŚ, lepiej będzie wrócić do kraju i skoczyć na dużym obiekcie w Wiśle.

Małysz nie krył w mediach oburzenia i głośno ocenił, że tak krótki czas to za mało na naprawę. I same ruchy sztabu były nieracjonalne. Skutek był do przewidzenia. Ramsau, gdzie można było zmienić coś w technice i potem konsekwentnie utrwalać detale, okazało się kamieniem w bucie, które tylko odbębniono dla świętego spokoju ludzi z PZN. W Engelbergu, dokąd później pojechali trenujący skoczkowie, żadnego przełomu w wynikach nie było. Taki – poza pojedynczymi wyskokami – nie zdarzył się zresztą już do samego końca kadencji Doleżala.

Od jutra kadry A i B #skijumping zaczynają obóz w Ramsau.
No nie powiemy, po tej szkoleniowej kompromitacji z grudnia jest to miejsce z kategorii "do odczarowania"
;)

— inSJders (@inSJders) July 3, 2022

LGP w Wiśle za trzy tygodnie. I tak nam nic nie powie, ale skakać daleko zawsze warto

Teraz nastroje w kadrze są zupełnie inne. Skoczkowie jednym głosem powtarzają, że razem z nadejściem Thurnbichlera nastąpiło wietrzenie głów. Pojawiły się nowe środki treningowe (m.in. jazda na rolkach czy wykonywanie zadań podczas najazdu na rozbiegu), a w związku z tym również nowe nadzieje. Nowy sztab został przyjęty z szacunkiem.

– Oczywiście, że pierwszy start w zawodach z polską flagą będzie trochę emocjonujący. Ale nie stresujący, czekam na to – zapewnia 33-letni szkoleniowiec.

Letnie Grand Prix w Wiśle, gdzie odbędzie się debiut Austriaka, już za trzy tygodnie. Transmisja na antenach Telewizji Polskiej. Ale chociaż kibice od marca zdążyli stęsknić się za rywalizacją skoczków, to na Malince tak naprawdę niczego się nie dowiemy. To nauka, która płynie ze skoczni po poprzednich latach – w cyklu LGP często brakuje kilku gwiazd dyscypliny, a obecni w zawodach są na różnym etapie treningów. Wielokrotnie gwiazdy igelitu nijak później przekładały letnią formę na śnieg i prestiżowe konkursy. Dla przykładu Jakub Wolny, który w 2021 roku został pierwszym liderem Grand Prix, w całym PŚ 2021/22 zdobył w sumie 46 punktów do klasyfikacji generalnej. Punktował łącznie ledwie siedem razy na dwadzieścia występów, najwyżej był 15. Niemniej, pozytywne wyniki w Wiśle tym razem i tak są potrzebne. Byłby to najlepszy papierek lakmusowy, że robota kadry ułożonej od nowa idzie w odpowiednim kierunku.