Nikola Grbić: Aleksander Śliwka? Czasami sam dla siebie jest najgorszym wrogiem

MŚ siatkarzy przełożone? W planach rewolucyjne zmiany

Czytaj też

MŚ siatkarzy przełożone? W planach rewolucyjne zmiany

Sara Kalisz, TVPSPORT.PL: – Waszym rywalem w 1/8 jest Tunezja. Jak wiele o nim wiecie?
Nikola Grbić: – Będzie tak, jak w przypadku większości meczów, które graliśmy do tej pory – musimy skoncentrować się na sobie. Kiedy nie wie się wiele o oponencie, nie ma się o nim wielu danych, trzeba po prostu zagrać najlepszą siatkówkę i to nie tylko po to, by wygrać, ale również, by poprawiać drobne rzeczy, które można polepszyć w trakcie turnieju.

– Jeśli awansujecie, zagracie z USA. Jak bardzo inny będzie to mecz w świetle tego, że do składu wróci Micah Christenson?
– Jeśli do niego dojdzie, będzie to kompletnie inny mecz. Po pierwsze dlatego, że kiedy gra się dwa razy z tą samą drużyną w jednym turnieju, nie jest łatwo dwa razy wygrać. Poza tym wraca Micah. Z nim to trochę inny zespół. Najważniejsze jest to, byśmy starali się skupić na tym, co możemy zrobić i byli jak najlepszą wersją siebie.

– W ostatnim meczu dobrze nie grała gwiazda USA, czyli Matthew Anderson. Czy to mogło być spowodowane brakiem zgrania z Joshuą Tuanigą?
– Nie wiem. Wiem jedynie, że nie zagrał tak, jak sam by tego oczekiwał. Jestem jednak przekonany, że w ćwierćfinale zaprezentuje naprawdę dobrą siatkówkę. Nie liczę na to, że drugi raz pokaże się z tej samej strony.

– Czyli to była jego słabość, a nie polska moc?
– Tego typu gracze to światowe gwiazdy. Jedyne, co można zrobić, to chwilowo ograniczyć ich umiejętności, starać się utrudnić im grę w ataku do jak najniższego procenta skuteczności. Nie zmienia to faktu, że to światowej klasy siatkarze, którzy w każdym momencie mogą przesądzić o wyniku. Nie ma znaczenia, jak grali wcześniej. Sądzę więc, że cała amerykańska drużyna zaprezentuje się lepiej niż w naszym pierwszym meczu.

– Aleksander Śliwka zagrał nieźle w pierwszym secie z USA, a później popełnił błąd. Od tej chwili grał słabo. Co się stało z Olkiem?
– Najlepiej byłoby jego zapytać. Jest bardzo odpowiedzialnym graczem i czasami za dużo myśli. Zbiera na siebie za dużo winy i presji. Kontynuuje grę mając na siebie nałożony metaforyczny plecak, który waży dwadzieścia kilogramów. Ten pojawia się, kiedy ktoś zrobi zanim asa lub on sam nie skończy ataku. To coś, nad czym musi popracować. W takich chwilach musi się wyluzować i postarać się być najlepszy, jaki może być. Ważne jest też to, by przestał zwracać uwagę na to, co działo się akcję wcześniej.

Jest to gracz, który ma w sobie niezwykłą jakość jako siatkarz. Nie mówię tu tylko o technice, ale również o tym, co osiagnął w ostatnich latach. To zdumiewające. Czasami sam dla siebie jest jednak najgorszym wrogiem. W siatkówce niekiedy jest tak, że można czegoś bardzo chcieć, ale rzeczy i tak nie układają się tak, jakby się tego pragnęło. Nie jest łatwo się z tym pogodzić. Nawet najwięksi gracze w historii się z tym mierzyli i trudno było im sobie z tym poradzić, bo byli przytłoczeni presją, ważnością chwili, własnymi oczekiwaniami.

– Jak pracuje pan z nim, by nieco się rozluźnił w takich momentach? Potrzebny jest psycholog sportu?
– Niestety, nie ma na to teraz czasu. Nie ma też magicznej tabletki, która pozwoli danej osobie w jednym momencie wszystko zrozumieć, dzięki czemu od momentu jej połknięcia wszystko będzie jasne i przejrzyste. Zbyt wiele rzeczy się na to składa, by to tak działało. Staram się mu pomóc rozmową i wyjaśnianiem tych kwestii. W takich chwilach trzeba siatkarza zachęcać, by skupiał się na pozytywnych aspektach i na tym, co można zrobić. Byłoby dobrze, gdyby istniało magiczne słowo, które sprawi, że wszystko odejdzie, ale niestety tak to nie działa. Dobrą rzeczą jest jednak to, że wszystko jest w jego głowie, a to oznacza, że może to zmienić i kontrolować.

– Wydaje się, że bycie trenerem jest trochę jak bycie rozgrywającym – kiedy skrzydłowy nie kończy piłek, sypacz musi wiedzieć, czy podać mu kolejną, by się przełamał. Szkoleniowiec chyba też musi wiedzieć, kiedy wystawić zawodnika do składu, by złapał właściwy rytm i kiedy go chronić, prawda?
– Tak może być. Każdy siatkarz jest jednak inny. Niektórzy zawodnicy potrzebują kolejnych szans, inni muszą być pozostawieni sami sobie. Nie ma uniwersalnej recepty. Zawsze należy aplikować konkretne postępowanie pod to, czego w danym momencie potrzebuje zawodnik. Wszystko jest kwestią indywidualną.

Rozgrywający, żeby postąpić właściwie, musi swoich graczy. Kiedy widzi, że jego kolega ma trudność, może chwilowo wstrzymać się z wystawami do niego, by chwilę później dać mu piłkę po perfekcyjnym przyjęciu, zwiększając tym samym jego szanse na zdobycie punktu. Jeśli siatkarz ma trudności i otrzyma szybko kolejną piłkę, która na przykład jest trudnym high ballem, dołoży się mu się kolejny czynnik ryzyka, presję. Jeśli nie skończy, może całkowicie wypaść z rytmu. Czyli nie jest tak prosto, że kiedy skrzydłowy się myli, kolejna piłka na sto procent powinna iść do niego.

Aleksander Śliwka ma wiele doświadczenia międzynarodowego i krajowego. Nie jest zagubiony na mistrzostwach świata, jest przecież aktualnym mistrzem świata. Ma olbrzymią jakość, którą daje zespołowi. Nie jest też tak, że jego koledzy z drużyny zastanawiają się, dlaczego gra. Każdy go akceptuje i akceptuje jego rolę. Jest bardzo ceniony zarówno na boisku, jak i poza nim.

– Bierze pan pod uwagę możliwość zmiany wyjściowej szóstki, na przykład wpuszczenie Tomasza Fornala?
– Do tego zmierzałaś (śmiech)! Bierzemy pod uwagę każdy czynnik – wszystko co robimy teraz i co robiliśmy do tej pory. Inną rzeczą jest to, że niektórzy siatkarze dają sobie radę znacznie lepiej, kiedy wchodzą z ławki. Czasami niektóre sytuacje nakładają wiele presji na graczy. Przykład? Nagła zmiana w ważnym momencie, kiedy ktoś nie jest gotowy. Dlatego właśnie trzeba brać pod uwagę wszystkie czynniki. Co do zmian w szóstce – zobaczymy. Mam trochę czasu na podjęcie decyzji.

Czytaj również:
– Vital Heynen wspomina złoto 2018 i mówi o szansach Polski w tym roku: to będą zupełnie inne mistrzostwa świata
– "Bang bang", kabaret, odliczanie meczów i drużyna przez duże "D". Stephane Antiga odsłania kulisy zdobycia mistrzostwa świata
– Matthew Anderson: nawet przy naszych piłkach setowych Polacy potrafią odwrócić losy starcia

MŚ siatkarzy przełożone? W planach rewolucyjne zmiany

Czytaj też

MŚ siatkarzy przełożone? W planach rewolucyjne zmiany