Negatywna weryfikacja Legii? Raków pokazał, że przy Łazienkowskiej wciąż trwa budowa

PKO BP Ekstraklasa. Legia brutalnie rozbita w Częstochowie. Raków nie miał litości

Przed meczem w Częstochowie padło wiele słów. Marek Papszun, trener Rakowa, przekonywał, że największym faworytem do zdobycia mistrzostwa Polski są piłkarze Legii Warszawa. Pomijano przy tym fakt, że Wojskowi są po najgorszym sezonie od lat. Pomijano też twierdzenie Kosty Runjaica sprzed sezonu, który przyznawał, że na odbudowę po tak złym roku potrzeba czasem trzech następnych cykli rozgrywkowych.

Pytaliśmy trenera Legii przed meczem, czy nie ma poczucia, że Wojskowych w Częstochowie czeka weryfikacja. Runjaic nie mówił wprost, choć przyznawał, że dojdzie do spotkania dwóch drużyn celujących wysoko. Niektórzy dziwili się też, że Papszun już przed meczem typował, że Raków może ograć warszawian 2:0. – Przecież w poprzednim sezonie pokonywaliśmy Legię. Czemu miałem nie wierzyć w swój zespół także teraz – twierdził trener częstochowian. I miał rację. Mowa była o drużynie, która rozwija się od kilku lat. W jej składzie pojawiają się roszady kadrowe, ale nie rewolucje, a to coś, co stołecznej ekipie zdarza się co rok.

Plac budowy

W Warszawie nie trudno było dostrzec powagę spotkania z Rakowem. Legia dobrze rozpoczęła sezon, depcze po piętach liderowi. Po ośmiu kolejkach można było mówić o najlepszym starcie rozgrywek od ośmiu sezonów. Stołeczny klub regularnie punktował, a kiedy nie szło, przepychał korzystne wyniki kolanem. To coś, czego brakowało jesienią zeszłego roku. Wyniki są dobre, ale jednocześnie styl nie porywa.

W grze Legii widać założenia, które Runjaic kreował przy okazji letnich przygotowań. Pojawiają się schematy, sprawne oko dostrzeże konkretne założenia. Nie zmienia to faktu, że warszawianom wciąż brakuje pewnej stabilności. Stołeczna drużyna ma dobre momenty, ale wciąż uczy się utrzymania odpowiedniej intensywności w dłuższym wymiarze czasu. Regularnie dostrzega się przy Łazienkowskiej jedną dobrą i jedną złą połowę. Nie jest tajemnica, bo nawet niemiecki szkoleniowiec wspomina o tym po spotkaniach. Kiedy Legia zremisowała 2:2 z Górnikiem, ratując wynik w ostatnich minutach, Runjaic nie gryzł się w język. – Pierwsza część gry była katastrofalna. To było gó… – bezceremonialnie stwierdził na konferencji prasowej.

Legioniści wciąż są na etapie szlifowania założeń. Jednocześnie trzeba mieć świadomość, że nie wszystko może funkcjonować idealnie. Nowi gracze dołączali do stołecznej drużyny w różnych terminach. Carlitos pojawił się przy Łazienkowskiej dopiero w połowie sierpnia. Rafał Augustyniak podpisał kontrakt z końcem lipca. Po zgrupowaniu do drużyny dołączył także Makana Baku. Dwaj ostatni musieli dochodzić do pełni dyspozycji fizycznej. Niemiecki skrzydłowy związał się z Wojskowymi tuż po urlopie, gdzie trenował co najwyżej indywidualnie.

Kibice Legii mają prawo czuć irytację po poprzednim sezonie. Głód dobrych wyników jest wielki, co pokazuje też fakt, że kiedy warszawianie zaczęli wygrywać, to w połączeniu z akcjami marketingowymi klubu i kibiców, trybuny znów zaczęły się wypełniać. Jednocześnie sprowadziło to olbrzymią presję, bo nikt nie chce wyobrażać sobie Legii walczącej jedynie o pobyt w czołówce. Dla fanów w Warszawie to Legia jest czołówką. Większość osób oczekuje walki o mistrzostwo kraju.

Jednocześnie trudno oprzeć się pewnym paradoksom, które da się dostrzec w opinii publicznej. Legia przegrała w lidze dwa mecze, ale już teraz pojawiają się pretensje wobec trenera. Jednostki nawołują nawet do żegnania z trenerem czy dyrektorem sportowym. W przeszłości trudno było chwalić władze klubu za szybkie zwalnianie szkoleniowców. W tej chwili legioniści plasują się na trzeciej lokacie w tabeli, mają tyle samo punktów co lider, a i tak niezadowolenie wylewa się szeroko na stołeczne podwórko. W tej chwili w mediach społecznościowych trwa mała konfrontacja pomiędzy emocjami a racjonalizmem. Jednocześnie w kontekście Legii można pomyśleć o tym, co daje stabilność. Jej dobrą reklamą jest praca Papszuna, który prowadzi Raków od sześciu lat i pięciu miesięcy. Stopniowy rozwój wprowadził częstochowską drużynę na pozycję głównego faworyta wyścigu o tytuł.

Pokonany ma rezerwy

Raków był faworytem niedzielnego meczu z Legią. Już po pierwszej połowie trudno było nie mieć wrażenia, że prowadzenie gospodarzy jest zasłużone. Nie zmieniał tego fakt, że pierwszy gol padł po irracjonalnym faulu Matthiasa Johanssona. Drugie trafienie zamknęło mecz, co przyznawał Runjaic. W końcówce Raków dołożył dwie bramki, wykorzystał fakt, że Legia się odsłoniła i podjęła większe ryzyko. Jednocześnie trudno nie mieć wrażenia, że stołeczny zespół przez ostatni kwadrans przechodził już kryzys wiary. – Mogliśmy wygrać wyżej – stwierdził Papszun. I faktycznie, nie są to słowa przesadzone, bo miejscowi mieli jeszcze sytuacje.

Na tle sytuacji ofensywnych Rakowa (xG 3,11 – najwyższe w tym sezonie dla częstochowskiej drużyny), Legia miała problem pod bramką rywali. Warszawianie mają w tym aspekcie wielkie rezerwy. Wojskowi są najsłabszym zespołem ligi, jeśli chodzi o kwestię celnych uderzeń (3.11/mecz). Jednocześnie plasują się w połowie stawki w kwestii kontaktów z futbolówką w polu karnym (141). Rozważać można też kwestię gry skrzydłami, które miały być istotną bronią Legii. Runjaic wspominał o istocie dostarczenia piłki w pole karne, bo to zwiększa szansę na oddanie groźnego uderzenia. W tej chwili najwięcej dośrodkowań w stołecznej ekipie ma na koncie Josue (56). Wszołek dokonał tego 25 razy, ale gorzej wygląda to w przypadku Baku, który zanotował raptem trzy próby.

Runjaic zwracał też latem uwagę na kwestię goli straconych po stałych fragmentach gry. Niemiecki trener wspominał, że legijna defensywa musi być ustawiona wyżej, bo wówczas oddala ryzyko rzutu wolnego, karnego, kornera lub autu w niebezpiecznym terytorium. W tej chwili warszawianie mają na koncie stratę czterech trafień po SFG. Dochodziło do tego w spotkaniu z Górnikiem (0:1 – rzut wolny, 0:2 – wrzut z autu) oraz Cracovią i Rakowem, gdzie mowa była o jedenastkach. Rozważać można też drugie trafienie Bruk-Betu w Pucharze Polski, gdzie tuż przed stratą gola, rywale Legii dośrodkowywali ze stojącej piłki.

Cały czas trwa także zgrywanie formacji defensywnej, która wypracowuje odpowiednie zachowania. W przekroju całego sezonu, obrona Legii nie gra źle. Z drugiej strony mowa o jedenastu straconych golach w lidze, co jest piątym najsłabszym wynikiem. W dużej mierze składają się na to bramki z meczów z Cracovią (0:3) i Rakowem (0:4), ale trudno stwierdzić, że wszystko funkcjonuje idealnie. Nie zmienia tego także dobra statystyka Kacpra Tobiasza, który ma już cztery czyste konta i prowadzi w tej klasyfikacji wraz z Karolem Niemczyckim i Henrichem Ravasem.

Czyste głowy?

Legia ma za sobą dziesięć oficjalnych meczów pod wodzą Runjaica. Niemiecki trener jest w trakcie pracy i do tej pory nie dał wielu powodów do narzekań. Cele warszawskiej drużyny wciąż są realne do osiągnięcia, bo mimo spotkań gorszych lub porażek, Wojskowi są w ligowej czołówce i awansowali do kolejnej rundy Pucharu Polski.

– Musimy wyciągnąć odpowiednie wnioski i nauki z meczu w Częstochowie. Porażka jest częścią sportu. Raków nie jest naszym jedynym rywalem w walce o tytuł. W niedzielę pokazali, że są dobrze zorganizowanym i zdeterminowanym zespołem. Pamiętam jednocześnie o Lechu, Pogoni czy Wiśle Płock, które też mają wysokie cele. Na razie oczekuję, że ze znacznie lepszej strony pokażemy się w piątek w rywalizacji z Miedzią. Wygrana pozwoli nam rozpocząć przerwę na mecze reprezentacji z czystymi głowami – twierdzi trener Legii.

Mecz w Częstochowie nie dał Legii wielu pozytywów, zadał kolejne pytania, ale jednocześnie, jakby brutalnie to nie brzmiało dla kibiców, niczego nie zmienił. Warszawska drużyna wciąż jest na etapie konstruowania, które trwa i trwać musi. Czas potrzebny jest także na ustabilizowanie formy indywidualnej, bo większość graczy stołecznego zespołu przeplata spotkania lepszymi i gorszymi fragmentami.

Legia jest na etapie, w którym może marzyć o dobrych wynikach, ale wciąż nie może być niczego pewna. Przy Łazienkowskiej i tak można mówić o większej dawcę optymizmu, niż jeszcze trzy miesiące temu, gdy w klubie było sporo złych wieści i można się było spodziewać większych ograniczeń. A Raków? Częstochowski klub jest na etapie, w którym nie może już unikać myśli i presji związanej z walką o tytuł. Ekipa Papszuna będzie głównym kandydatem do mistrzostwa, a jego brak – po dwóch drugich miejscach z rzędu – będzie trzeba traktować w kategorii porażki.