16 wrze 2022 | Koszykówka / Reprezentacja

Koszykówka 3x3. Karolina Szlachta po medalu ME: rok 2022 był dla nas przełomowy

Polskie koszykarki 3x3 w Grazu (fot. FIBA)

Zwycięstwo w ćwierćfinale ze Szwajcarią to był przełom, bodziec, że potrafimy, że poukładałyśmy coś w naszych głowach, że możemy grać o więcej – ocenia Karolina Szlachta, trener reprezentacji Polski kobiet w koszykówce 3x3. W miniony weekend biało-czerwony sięgnęły po brąz mistrzostw Europy.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Luka Doncić – Mozart koszykówki, imponował już jako 13-latek

Mateusz Leleń (TVPSPORT.PL): – To był przełomowy rok dla polskiej kadry kobiet 3x3?
Karolina Szlachta (trener polskiej kadry 3x3 kobiet): – Sądzę, że tak. Bardzo dobrze zagrałyśmy na mistrzostwach świata. Wiadomo, że szkoda ćwierćfinału i porażki z Litwą po naszych błędach w końcówce, ale i tak szóste miejsce uważam za dobre w debiucie na tej imprezie. Na mistrzostwa Europy jechałyśmy po raz drugi. Pierwsze zupełnie nam nie wyszły, trafiłyśmy do grupy śmierci. Tegoroczna impreza w Grazu pokazała, że mamy naprawdę dobry zespół, zdolny do jeszcze lepszej gry. Jeśli popracujemy nad naszymi głowami – bo to one są najważniejsze – stać nas jeszcze na coś więcej.

– Który mecz ostatnich mistrzostw był kluczowy? Klaudia Sosnowska wskazywała spotkanie w grupie z Litwą, z kolei Aldona Morawiec ćwierćfinał ze Szwajcarią.
– Przed mistrzostwami powiedziałam, że najważniejszy będzie mecz z Litwą, bo to on ustawiał nam turniej i decydował na kogo trafimy w fazie pucharowej. Myślę, że Aldona wskazała na ćwierćfinał, bo gdy wychodziłyśmy z grupy zawsze zaraz przegrywałyśmy – czy to w ćwierćfinale, czy w półfinale. Miałyśmy zakodowane w głowach, że nie możemy grać o coś więcej. Tutaj stało się inaczej. To był przełom, bodziec, że potrafimy, że poukładałyśmy coś w naszych głowach. Mecz ze Szwajcarią był ciężki, kiepsko w niego weszłyśmy, ale jednak ostatecznie przekonałyśmy się że stać nas na coś więcej.

– Jakie błędy zespół popełnił w półfinale z Holandią?
– Przeciwniczki wykorzystały przewagę wzrostu, a my za bardzo chciałyśmy grać indywidualnie. Po tym spotkaniu powiedziałam dziewczynom, że grając bardziej zespołowo możemy wygrać z Hiszpanią. Sam mecz z Holandią stał na wysokim poziomie, gra Pomarańczowych w tym turnieju była bardzo dobra. Sądzę, że ta ekipa z roku na rok będzie coraz silniejsza.

�� POLAND WIN AN HISTORIC ��#3x3Europe | @KoszKadra pic.twitter.com/DGbtOm78bM
— FIBA3x3 (@FIBA3x3) September 11, 2022

– Wielką determinację było w was widać w spotkaniu o brąz z Hiszpania.
– Wiedziałyśmy, o co walczymy. Chciałyśmy wykorzystać niemoc Hiszpanii w tym turnieju. Zatrzymałyśmy Sandrę Ygueravide, co było naszym celem. Bez niej rywalki miały problemy.

– Czy może pani opowiedzieć o atutach swoich zawodniczek? Zacznijmy od Klaudii Sosnowskiej – niegdyś najwyżej sklasyfikowanej koszykarki świata w rankingu 3x3.
– Nasza najbardziej doświadczona zawodniczka. Grała w kadrze 3x3 jeszcze zanim ja zaczęłam ją trenować. Daje pozytywną energię, dobrze gra tyłem do kosza, posiada dobre minięcie i rzut z dystansu. Może trochę brakuje jej siły fizycznej, którą miała niegdyś. To jednak na pewno do wypracowania. Sądzę, że z roku na rok będzie coraz lepszą zawodniczką.

– Drugą najbardziej doświadczoną w zespole jest Aldona Morawiec – w środowisku zwana "Female Kobe".
– Była typowym graczem ofensywnym. W tym roku bardzo pracowaliśmy nad jej defensywą i to nam wyszło. Bardzo ciężko bronić przeciwko Aldonie, szczególnie gdy włącza repertuar gry jeden na jeden. W obronie nastawiona jest na bloki. Stała się kompletnym graczem.

– Dominika Fiszer to z kolei zawodniczka kojarzona przez kibiców ze skromnymi warunkami fizycznymi.
– Jest za to bardzo silna. Jej największym atutem jest gra jeden na jeden. Doskonale wymusza faule, wywalcza rzuty osobiste jak na przykład z Hiszpanią. Ma wielkie serce do walki, doskonale broni.

– Najpóźniej do zespołu dołączyła Klaudia Gertchen.
– Nie do końca. Klaudia miała epizody w 3x3 półtora roku temu. Gdy powstał projekt Lotto Team udało się ją namówić. Dysponuje bardzo dobrym rzutem za dwa. W klubie jest typową "shooterką", mniej gra jeden na jeden, my ukierunkowujemy ją na ten element. Ma dobre czucie piłki w zbiórkach i przechwytach.

– Cała drużyna jawi się jako kolektyw, co zawodniczki stale podkreślają w mediach.
– W trakcie zgrupowań dziewczyny każdą minutę spędzają ze sobą, wychodzą wszędzie razem. Niekiedy ta właśnie atmosfera rekompensuje jakieś braki umiejętności. Jest bodźcem na boisku.

– W waszych głowach pojawia się już myśl o igrzyskach w Paryżu?
– Rok 2023 będzie kluczowy. Punkty zdobywane w turniejach będą miały wpływ na miejsce w rankingu, który zostanie zamknięty 1 listopada przyszłego roku. Wówczas na jego podstawie dowiemy się, kto powalczy o igrzyska. W tym roku grałyśmy w cyklu Women Series. Nie awansowałyśmy do finału, ale grałyśmy tylko cztery razy. Przy takiej liczbie nie było to łatwe. Musimy czekać na swoją szansę, aż FIBA nas doceni, bo to ona wybiera uczestników poszczególnych imprez.

A wracając do igrzysk? Najważniejsze, abyśmy się tam dostały. Kwalifikacje na pewno nie będą łatwe. W Paryżu zagra tylko osiem drużyn. Będziemy walczyć.