02 gru 2022 | Piłka nożna / MŚ 2022

Mundial 2022. Zasieki i wysoki mur. Tak kupuje się alkohol w Katarze

Restauratorzy i hotelarze w Dosze w alkohol zaopatrują się w sklepach sieci Qatar Distribution Company (fot. Getty Images) — Restauratorzy i hotelarze w Dosze w alkohol zaopatrują się w sklepach sieci Qatar Distribution Company (fot. materiały własne/Getty Images)

O alkoholu w Katarze podczas mistrzostw świata powiedziano już dużo, ale jeszcze nie wszystko. Byliśmy w jednym z dwóch sklepów w Dosze, w których można kupić zakazane rzeczy – alkohol i wieprzowinę. I była to specyficzna wycieczka.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

MUNDIAL W KATARZE TYLKO W TVP. SPRAWDŹ, GDZIE OGLĄDAĆ MECZE

W Katarze obowiązuje zakaz sprzedaży alkoholu. O sprawie zrobiło się głośno tuż przed rozpoczęciem mistrzostw. Kilka dni przed meczem otwarcia gospodarze poinformowali, że jednak nie zgodzą się na sprzedaż piwa na stadionie. I dopięli swego, choć dla FIFA i jej partnera w tym sektorze (Budweiser) oznacza to utratę dużej części przychodów. Budweiser postanowił, że niesprzedane piwo trafi do kraju, który wygra turniej. A na stadionach można jedynie kupić piwo bezalkoholowe, które nie cieszy się wielkim zainteresowaniem.

Fortuna za piwo

Kibice mogą kupić piwo z zawartością alkoholu w fan zonach, ale i tam istnieją ograniczenia. Piwko można tam kupić dopiero po godzinie 19:00, a koszt to, bagatela, 55 riali katarskich, czyli około 67 złotych. Aby kupić piwo trzeba okazać kartę Hayya, a dodatkowo piwo jest reglamentowane – wszystko po to, by alkohol nie był nadużywany. I tak w Dosze jest. Podczas dwutygodniowego pobytu w Katarze tylko raz dostrzegłem osobę, która przesadziła z napojami wyskokowymi. Otóż pewien Argentyńczyk, po meczu z Polską, miał wielkie problemy, by dotrzeć do metra.

Takie osoby w Dosze rzucają się w oczy od razu. Kibice przemierzają miasto w poszukiwaniu piwa, ale też dają mnóstwo dowodów na to, że potrafią bawić się bez alkoholu, a metro w Dosze przypomina wielką, międzynarodową imprezę. Z alkoholem na pewno wyglądałaby inaczej. Co wieczór masy gości z całego świata przewijają się przez najstarszą część miasta (targowisko Souq Waqif), ale tam też nie znajdą piwa.

Lekkie alkohole można kupić w strefach VIP na stadionach. Dziennikarze mogą korzystać z pubu w centrum pasowym, który serwuje piwo, wino i szampana. Tutaj piwo kosztuje 40 riali, a w trakcie "happy hours" 33 (40 złotych). Alkohol (także mocny) mogą sprzedawać bary w niektórych hotelach, zazwyczaj tych najdroższych – tak jest choćby w hotelu, w którym zatrzymali się działacze PZPN.

W hotelowym barze w centrum miasta piwo kosztuje tyle co w strefie kibica (55 riali), a co wieczór po złoty trunek wije się długa kolejka. Większość barów jest otwarta do godziny drugiej i wtedy, ku rozpaczy także Arabów, alkohol zostaje wycofany ze sprzedaży. Walą rękami w bar i krzyczą "Tequila!", ale te apele nie zdadzą się na nic, a najgłośniej skandujący opuszczą w trybie ekspresowym.

Zasieki na murze

Restauratorzy i hotelarze zaopatrują się w sklepach sieci Qatar Distribution Company (QDC). W Dosze mają dwie placówki. Aby tam wejść, trzeba mieć odpowiednie zezwolenie. To wydawane jest także prywatnym osobom, ale wcześniej kandydat musi przejść weryfikację. Na koniec dowie się, jaką kwotę miesięcznie może wydać na alkohol, a będzie ona uzależniona od wysokości zarobków.

My otrzymaliśmy takie pozwolenie na czas mistrzostw. Zgodnie z wytycznymi, możemy wydać 2000 rial miesięcznie (2445 złotych) co jest wielką kwotą. Składając wniosek o pozwolenie trzeba było oczywiście zaakceptować regulamin. Dowiaduję się, że zakupiony alkohol muszę zabrać ze sobą w taki sposób, by nie był widoczny, a następnie spożyć osobiście, najlepiej w domu. Oczywiście nie w miejscu publicznym, bo to jest surowo zabronione. A za bycie nietrzeźwym w miejscu publicznym można nawet trafić do więzienia.

Mam już zezwolenie, ale do sklepu nie można wejść ot tak, z ulicy. Najpierw trzeba umówić się na wizytę. Najbliższy wolny termin za dwa dni, wybieram porę (z dokładnością co do kwadransa) i na tym koniec formalności.

Budynek QDC od razu rzuca się oczy. Zasieki na wysokim murze sprawiają, że wygląda jak więzienie. Taksówka podjeżdża pod szlaban i tu następuje pierwsza kontrola, bo muszę pokazać potwierdzenie wizyty. Jestem kilka minut za późno, ale to nie stanowi problemu. Przy wejściu do budynku jeszcze jedna kontrola dokumentów i mogę wjeżdżać z koszykiem do środka.

Ceny? Najtańsze piwo (monachijski Lowenbrau) kosztuje 10 riali za półlitrową puszkę (12 złotych). Pozostałe piwa są przynajmniej o dwa riale droższe. Ceny win rozpoczynają się od 43 riali (51 złotych). Jagermaister w butelce 0,7 litra to wydatek 131 riali (157 zł). Generalnie można ocenić, że ceny są około dwukrotnie wyższe od cen w polskich sklepach. A więc drogo, ale w katarskiej rzeczywistości jest to wręcz okazja. W sklepie można też nabyć inne zakazane w Katarze produkty, a więc przede wszystkim wieprzowinę, w tym np. boczek.

Reszta odbywa się jak w tradycyjnym sklepie. Przy kasie stoi dodatkowy pracownik, który pomaga pakować butelki do kartonowych pudełek, by widok etykiet nie uraził przypadkowej osoby. Pani w kasie przypomina, że z produktami powinienem udać się bezpośrednio do swojego hotelowego pokoju.