08 gru 2022 | Siatkówka / Rozgrywki Ligowe

Adam Kokoszka z Roleski Grupa Azoty Tarnów i Mirosław Krysta z BBTS Bielsko-Biała o zaletach i cieniach awansu

Awans i co dalej? "Budżet musi być dwukrotny, trzykrotny" — Siatkarze BBTS Bielsko-Biała (fot. PAP)

Awans do wyższej klasy rozgrywek zawsze jest powodem do radości zawodników oraz klubów. To docenienie wspólnego wysiłku i zapowiedź budowania lepszej przyszłości. Do Tauron Ligi oraz PlusLigi w ostatnim czasie awansowały Roleski Grupa Azoty Tarnów oraz BBTS Bielsko-Biała. Co ich prezesi, Adam Kokoszka oraz Mirosław Krysta, mówią o zaletach i cieniach promocji o klasę rozgrywkową wyżej?

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Wielka impreza znowu w Polsce. Wiemy, jak do tego doszło

Nazwa piękna, zainteresowanie mniejsze. Wady KMŚ

Czytaj też

Nazwa piękna, zainteresowanie mniejsze. Wady KMŚ

– Początkowo wiele się nie zmieniło, jeśli chodzi o organizację. Później roszadą było to, że zaczęło brakować pieniędzy. Koszty grania na najwyższym szczeblu rozgrywkowym przerosły możliwości klubu. Na I ligę było go stać, a na siatkarską ekstraklasę już nie – mówiła ostatnio w rozmowie z TVPSPORT.PL Kamila Witkowska, która awansowała w przeszłości z klubem KSZO Ostrowiec Świętokrzyski z I Ligi do ówczesnej Orlen Ligi. Cytat ten wskazuje, że niegdyś niezbyt łatwo było dostosować się do wymogów promocji do wyższej klasy rozgrywkowej. Jak jest teraz? Na to pytanie odpowiadają Adam Kokoszka z Roleski Grupa Azoty Tarnów i Mirosław Krysta z BBTS Bielsko-Biała, których zespoły w ostatnim czasie dołączyły do Tauron Ligi i PlusLigi.

Awans – radość, sukces i… wyzwania jeszcze przed nim

– Awans jest zawsze wielkim sukcesem i radością. Ci, którzy zarządzają klubem wiedzą jednak, że wiąże się on z większymi kosztami. Sponsorzy niejednokrotnie zostają ci sami, a obecnie w czasach kryzysu trudniej jest pozyskać nowych. Przedsiębiorstwa walczą z sytuacją rynkową i inflacją, dlatego też mniej środków przekazują na reklamę. Awans jednak sprawia, że wartość marketingowa klubu wzrasta, więc w teorii proces pozyskiwania dodatkowego wsparcia powinien być łatwiejszy – mówi prezes Mirosław Krysta z BBTS Bielsko-Biała. – Mimo trudności klub jednak zawsze się cieszy. PlusLiga to najlepsza liga na świecie obok włoskiej. Przez dwa ostatnie lata Ligę Mistrzów wygrywała ZAKSA Kędzierzyn-Koźle, a to premiuje dla mnie nasze rozgrywki jako odrobinę mocniejsze niż te z Italii. Awans do PlusLigi jest więc dla mnie przeskokiem dużo większym niż awans w innych dyscyplinach – dodaje.

Adam Kokoszka, prezes Roleski Grupa Azoty Tarnów, przyznaje, że wyzwań jest sporo, a pierwsze rodzą się… jeszcze przed awansem. – Wydaje mi się, że jednym z większych problemów jest budowanie drużyny w momencie, kiedy jeszcze nie wie się, czy się awansowało. Oficjalne potwierdzenie promocji jest przed wakacjami, a zespół kontraktuje się dużo wcześniej. Trudno się więc zadeklarować, ani zawodniczki, ani klub nie wiedzą, gdzie zagrają – zaznacza.

Formalności, formalności, formalności. Nie można być stowarzyszeniem

Sporo czasu zajmują też formalności. – W wymogach licencyjnych jest, że po awansie nie można być stowarzyszeniem, a należy być spółką. Przy rejestracji czas więc nas gonił. Spółka rodzi też większą odpowiedzialność. Wszystkie wcześniejsze umowy trzeba było przenieść na nią – zdradza Kokoszka.

Nazwa piękna, zainteresowanie mniejsze. Wady KMŚ

Czytaj też

Nazwa piękna, zainteresowanie mniejsze. Wady KMŚ

Zawodniczki Roleski Grupy Azoty Tarnów po zdobyciu punktu w meczu Ekstraklasy siatkarek z Grupą Azoty Chemikiem Police w Szczecinie (fot. PAP)

"Gdy zaczynałam śpiewać, to rodzina prosiła, bym przestała"

Czytaj też

"Gdy zaczynałam śpiewać, to rodzina prosiła, bym przestała"

W nieco innej sytuacji był BBTS. – W naszym przypadku nie było przeskoku stricte organizacyjnego. Do I ligi wróciliśmy po przerwie i później ponownie awansowaliśmy do PlusLigi. Funkcjonowaliśmy przez czas naszej nieobecności w najwyższej klasie rozgrywkowej w realiach plusligowych. Dla nas w tym roku nie zmieniło się więc nic – wyjaśnia Krysta.

Liga też ma swoje wymagania. Jednym z nich jest obiekt, w którym odbywają się mecze. Musi on odpowiadać licznym regułom, w tym pojemności. – Obecnie w Tarnowie gramy w Jaskółce, czyli w dużej hali. Wcześniej zapotrzebowanie było mniejsze, więc występowaliśmy w obiekcie uczelnianym. Nasza obecna hala ma 4500 pojemności, wcześniejsza miała pięćset. Był pomysł, by do poprzedniej dostawić trybuny, jednak ze względu na kwestie pojemnościowe obiektu i estetyczne transmisji telewizyjnych zdecydowaliśmy się wynajmować większą halę od miasta. Kibiców przychodzi więcej niż na mecze w I lidze, choć i pracy jest więcej. Musimy rozkładać teraflex przed meczami, ponieważ w naszym obiekcie grają piłkarze ręczni – mówi prezes żeńskiego klubu.

Koszty przy awansie są większe – budżet musi być nawet trzykrotny

Nie ulega wątpliwości, że najważniejszą kwestią przy awansie są finanse. Różnica to nie "codzienność" klubu – wyjazdy, wyżywienie i hotele, ale w dużej mierze kwestie zawodnicze. – W PlusLidze grają mistrzowie świata, mistrzowie olimpijscy. W rozgrywkach występują zawodnicy z górnej półki, a to oznacza, że kosztują oni więcej. Chcąc rywalizować z drużynami, które mają ich w składzie, największym wyzwaniem finansowym staje się więc pozyskanie pozwalających na to siatkarzy. Jeśli nie chce się walczyć o utrzymanie, na kontrakty zawodników trzeba wydać znacznie więcej niż w I lidze. Pozostałe koszty są porównywalne – autokary, jedzenie czy hotele wynoszą tyle samo, a pensje trzeba płacić co miesiąc – kończy prezes Mirosław Krysta.

Zgadza się z nim Adam Kokoszka, prezes Roleski Grupa Azoty Tarnów. – Koszty na pewno są większe. W Tauron Lidze względem I ligi są większe finansowe wymagania, jak i poziom siatkarskich umiejętności. Na niższym szczeblu rozgrywkowym gra też więcej kadetek i nie ma wielu zespołów, które zapłacą siatkarkom spore pieniądze. Każdy klub zdaje sobie sprawę z tego, że budżet musi być dwukrotny, trzykrotny w stosunku do wcześniejszego, "przedawansowego" – kończy.

Czytaj również:
– Natalia Mędrzyk wraca do siatkówki po urodzeniu dziecka. "Chciało mi się płakać"
– Roberto Santilli stracił pracę w Projekcie Warszawa. "Nie będę robić dramy"
– Dawid Konarski: coś takiego nie powinno zdarzać się w zawodowej lidze

"Gdy zaczynałam śpiewać, to rodzina prosiła, bym przestała"