15 gru 2022 | Inne / Rugby

Małgorzata Kołdej: to nie jest mój sukces. To sukces całej drużyny

Małgorzata Kołdej (fot. Materiały prasowe)

Reprezentacja Polski kobiet w rugby 7 to zdecydowanie największe wygrane mijającego sezonu. Historyczne mistrzostwo Europy, awans do Pucharu Świata i walka jak równy z równym z czołowymi ekipami świata sprawiły, że w naszym kraju o rugby zrobiło się głośno. I to na tyle, że Małgorzata Kołdej została nominowana do tytułu najlepszego sportowca Polski w plebiscycie "Przeglądu Sportowego". Zawodniczka Biało-Zielonych Ladies Gdańsk skromnie podkreśla jednak, że to sukces całej reprezentacji, a nie tylko jej samej.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Reprezentacja Polski w rugby wraca do kraju. "Nikt nie był pijany"

Piotrowicz: reprezentant Polski musi dawać z siebie więcej

Czytaj też

Wojciech Piotrowicz (fot. Materiały prasowe)

Piotrowicz: reprezentant Polski musi dawać z siebie więcej

– Jak podsumowałabyś ten rok?
– Ciężko podsumować taki rok, jednak myślę, że zarówno z mojej perspektywy, jak i z perspektywy drużyny był niesamowity, a jednocześnie ciężki. Nie wszystko, co sobie założyliśmy, się udało, a przy tym dokonałyśmy też czegoś, czego nie zakładałyśmy. Mistrzostwo Europy było czymś, szczególnie przed pierwszym turniejem, nieoczekiwanym. Dopiero po tych pierwszych zawodach w Portugalii wzrosły apetyty i zaczęliśmy się nastawiać na to, że możemy je wywalczyć. Turniej w Krakowie to najlepsze zawody w jakich kiedykolwiek brałam udział. Pełne rodzin trybuny poniosły nas do zwycięstwa w mistrzostwach Europy. Jeśli chodzi o resztę, to Puchar Świata i kwalifikacje możemy zaliczyć do bardzo udanych – w końcu to historyczny sukces, natomiast kwalifikacje do World Series to coś, czego w tym roku nam zabrakło.

– Brak kwalifikacji do World Series aż tak w Was siedzi?
– Oczywiście, że tak! Każda z nas chciała ten awans osiągnąć. Granie na stałe w World Series jest dla nas spełnieniem marzeń, dla wielu dziewczyn takim z początków gry w rugby. Teraz pojawiają się szersze plany na przyszłość, będziemy walczyć o grę na igrzyskach, ale to awans do World Series dałby nam możliwość częstszego grania z najlepszymi. Na szczęście już niebawem przed nami kolejna szansa kwalifikacji.

– Nie da się ukryć, że zrobiłaś bardzo duże postępy. Jest jeszcze miejsce na dalszy progres?
– U mnie zdecydowanie jest jeszcze miejsce na progres, jest go całkiem sporo (śmiech). Zawsze podkreślam, że jeśli chodzi o umiejętności rugbowe, daleko mi do wirtuoza. Mam niesamowitą drużynę, która potrafi wykorzystać to, co już umiem, jednak mam jeszcze sporo rzeczy do nadrobienia.

– Jak zwykle jesteś bardzo skromna, ale to w końcu Ty, jako pierwsza rugbistka w historii, zostałaś nominowana do tytułu najlepszego sportowca Polski w plebiscycie "Przeglądu Sportowego". Co to dla Ciebie znaczy?
– Staram się podkreślać, że to nie jest mój sukces. To sukces całej drużyny. Może ze względu na to, że mam sprinterską historię, zmieniłam dyscyplinę i jest to dość ciekawe, wybrano mnie. Możliwe, że zdecydowała liczba przyłożeń. W każdym razie, choć to ja zostałam nominowana, trzeba przekuć to w sukces całej społeczności rugby. I tego, żeby nasz zespół został doceniony. To niesamowite wyróżnienie, ale i spora odpowiedzialność, by wykorzystać ten moment. Sprawić by więcej osób usłyszało o tym niesamowitym sporcie.

– Planujesz zostać na gali do słynnej jajecznicy?
(Śmiech) – Mamy wtedy zgrupowanie sparingowe z reprezentacją Czech, więc to trochę zależy od trenera, do kiedy i w jakim wymiarze będę na gali. Gra i rozwój umiejętności jest najważniejszy – bo przed nami kolejny rok pełen wyzwań, także musimy to najpierw skonsultować.

– Za Wami bardzo intensywny rok, ale i kolejny zapowiada się podobnie. Myślicie już powoli o kwalifikacjach olimpijskich?
– Nawet nie powoli! Trener zaplanował intensywny kalendarz. W najbliższy weekend mamy zgrupowanie, na którym będziemy grały między sobą, a potem już od stycznia właściwie raz w miesiącu będziemy sparować z jakąś reprezentacją. Na początek to będą Czeszki i Francuzki. W kolejnych miesiącach na pewno Hiszpanki, czyli te zespoły, które na Starym Kontynencie są naszymi największymi rywalkami. To ważne w przygotowaniach, by mimo braku turniejów mieć możliwość gry z najlepszymi.

– Tego czasu na odpoczynek jest bardzo niewiele...
– Gdyby udało się wywalczyć kwalifikacje na igrzyska, to po mistrzostwach Europy byłby dobry moment na odpoczynek – na chwilę. W tym sezonie tego czasu było bardzo mało, bo zaraz po zakończeniu Pucharu Świata rozpoczął się sezon ligowy w Polsce. Teraz na święta będzie chwila, żeby naładować baterie. Jednak wszyscy jesteśmy już skupieni na tym, by jak najlepiej przygotować się do Igrzysk Europejskich i walczyć o bilety do Paryża. To nasz główny cel na ten rok, choć rzecz jasna chcemy też ponownie powalczyć w kwalifikacjach do World Series, które odbędą się w kwietniu, no i wiadomo, będziemy bronić tytuł mistrzyń Europy.