Piotr Maciąg o dobrych wynikach Asseco Resovii Rzeszów: nie możemy popaść w nadmierne samozadowolenie

Szykują się transferowe hity. Mistrz świata zmieni klub!

Czytaj też

Szykują się transferowe hity. Mistrz świata zmieni klub!

Sara Kalisz, TVPSPORT.PL: – Kiedy rozmawialiśmy przez ostatnie sezony, powtarzał pan, że wierzy w spokój i rozwój krok po kroku. Traktowałam to trochę jako PR-owy banał, bo kiedy wynik nie jest zły, ale nie jest też wymarzony, trudno cokolwiek innego powiedzieć. Wydaje się jednak, że można już stwierdzić, że w tym sezonie Asseco Resovia Rzeszów się odbudowała. Była w panu choć chwila wątpliwości czy to się uda?
Piotr Maciąg: – W sporcie trudno jest operować kwantyfikatorami, że się "wiedziało". Prawda jest taka, że każda osoba w klubie starała się wykonać swoją pracę najlepiej jak można i cieszymy się, że wysiłek na ten moment przynosi dobry efekt. Należy jednak pamiętać o tym, że jest to początek drogi i najważniejsze mecze są dopiero przed nami. Może to znów będzie banał, ale najistotniejsze spotkania to ćwierćfinał Pucharu Polski i, jeśli się uda, kolejne jego etapy, a następnie faza play-off.

Wiem jednak, że wykonaliśmy dobrą pracę. Wydaje mi się, że zmiana w postawie naszej drużyny jest widoczna gołym okiem. Osobiście najbardziej cieszy mnie aspekt mentalny. Teraz, kiedy pojawiają się problemy, każdy na boisku i w sztabie szuka adekwatnych rozwiązań, a nie winnych, co myślę, że trochę charakteryzowało nas w poprzednich sezonach.

– Zadziałały zmiany w przyjęciu, to, że zawodnicy bardziej się znali, mieli nowego trenera o innej mentalności, a może wszystko na raz?
– Myślę, że w siatkówce trudno jest mówić o pojedynczych zawodnikach. Każdy ma bardzo duży wpływ na grę zespołu. Teraz tworzymy monolit, bardzo zgraną grupę. Jesteśmy razem w dobrych i złych momentach. W tych drugich nie panikujemy. W tym sezonie wygraliśmy wiele meczów, w których graliśmy przeciętnie. Mam przekonanie, że gdyby one wydarzyły się rok temu, moglibyśmy w nich nie triumfować ze względu na wspomniany aspekt mentalny.

Ogromny wpływ na to miał trener Medei. W ubiegłym roku po ćwierćfinałowych meczach z Aluron CMC Warta Zawiercie zależało mi na tym, by włoski szkoleniowiec przyjechał do klubu i porozmawiał z zawodnikami oraz Marcelo Mendezem o tym, co się wydarzyło. Myślę, że praca, którą wykonujemy od maja, przyniosła dobre efekty. Trzymajmy kciuki, by dopisywało nam zdrowie, bo to element bardzo ważny. Trzeba pracować, być dobrej myśli i "przyciągać" dobre momenty. Jeszcze długa droga przed nami. Nie możemy popaść w nadmierne samozadowolenie.

– Ile było prawdy w tym, że trener Medei nie był waszym pierwszym wyborem? Słyszałam o tym, że kontaktowaliście się wcześniej między innymi z Vitalem Heynenem.
– Zawsze było dla nas priorytetem, by przede wszystkim kontaktować się z obecnymi członkami sztabu szkoleniowego, a także dotychczasowymi zawodnikami. W ubiegłym sezonie rozmawialiśmy o przedłużeniu współpracy z trenerem Mendezem. Marcelo nie był jednak gotowy na to, by w lutym podjąć decyzję o swojej przyszłości. Następnie skontaktowałem się z trenerem Medeiem, bardzo szybko złapaliśmy dobry kontakt i doszliśmy do porozumienia w sprawie kontraktu. Nie zastanawiałem się długo nad tym wyborem. To świetny fachowiec i fajny człowiek.

W siatkówce i sporcie można wygrać lub przegrać. Ważne jest to, by nie znajdować wymówek, kiedy coś nie wyjdzie. Wtedy należy szukać przyczyn takiego stanu rzeczy, odnosić się do siebie z szacunkiem i nie popadać w panikę. Niekiedy jest to trudne, szczególnie w zespołach, od których oczekuje się tego, by wygrywały w każdym meczu. Pamiętajmy jednak, że nawet w najlepszych drużynach zawodnicy i trenerzy to też ludzie. Mają prawo do chwil słabości. Nie mogą być one jednak utożsamiane z paniką czy przenoszeniem niepokoju na drużynę. Mogę zdradzić, że wraz z trenerem Medeiem podzielamy taki sposób myślenia o siatkówce i zarządzaniu klubem.

Szykują się transferowe hity. Mistrz świata zmieni klub!

Czytaj też

Szykują się transferowe hity. Mistrz świata zmieni klub!

– A na ile zespół będzie zmieniony? Słyszałam, że podpisaliście już umowy z Karolem Kłosem i Stephenem Boyerem.
– Przede wszystkim koncentrujemy się na bieżącym sezonie. Jeśli chodzi o ambicje transferowe na kolejny, to myślę, że nikogo nie zdziwi, że naszym celem jest utrzymanie trzonu zespołu. Oczywiście, myślimy też o pewnych wzmocnieniach, ale klub o ruchach będzie informować w stosownym czasie. Najważniejsze jest dla nas zapewnienie ciągłości i stabilizacji. Jesteśmy zadowoleni z tego, jak drużyna się prezentuje.

– Priorytetem było przedłużenie kontraktu z Toreyem Defalco?
– Tak. Mogę powiedzieć, że TJ jest jednym z liderów zespołu. Pełni bardzo ważną rolę. Jeśli udałoby się przedłużyć kontrakt z tym zawodnikiem, byłaby to bardzo dobra wiadomość dla naszego klubu. To jeden z najlepszych przyjmujących naszej ligi.

– Czy w tym sezonie okienko transferowe przyspieszyło?
– Rozmowy toczą się od listopada. Pojawia się wiele zarzutów, że to za szybko i byłoby lepiej, gdyby transfery były negocjowane w marcu lub kwietniu. Jest to dla mnie niezrozumiała krytyka. Moje zdanie jest takie, że jeśli okres transferowy zaczynałby się w czasie najważniejszej fazy, czyli play-off, powodowałoby u zawodników duży niepokój i zamieszanie w tak kluczowej chwili.

Zdradzę, że kiedy podpisywaliśmy dwa lata temu kontrakty z Jakubem Kochanowskim i Pawłem Zatorskim, zrobiliśmy to relatywnie szybko. Po tym wygrali oni z ZAKSĄ Kędzierzyn-Koźle Ligę Mistrzów. To wytrąca argument o tym, że parafowanie nowej umowy w innym klubie rozprasza uwagę zawodników odnośnie do bieżących celów. Kiedy mówimy o tym, w którym momencie rozpoczynać negocjacje, zawsze trzeba więc widzieć dwie strony medalu. Spokojna głowa w sporcie ma naprawdę duże znaczenie i jest ona powiązana z pewnością przyszłości.

– Dużo mówiło się w ostatnim czasie o rozszerzeniu PlusLigi. Głosowaliście państwo za dołączeniem zespołu z Ukrainy do rozgrywek. Czy teraz widzi pan więcej plusów, czy też po rozmowach z zawodnikami i lekturze artykułów, uważa pan, że nie był to dobry pomysł?
– Myślę, że problem jest nieco bardziej złożony. Z mojej perspektywy główną bolączką, która wynika z rozszerzenia ligi, jest to, że brakuje na rynku polskich zawodników. Kluby dysponują czternastozespołowymi kadrami. Doszło do sytuacji, w której wielu rezerwowych graczy, szczególnie w słabszych klubach, nie do końca nadaje się do tego, by grać na poziomie PlusLigi.

Rozszerzenie ligi do szesnastu zespołów i dopuszczenie do rozgrywek klubu ze Lwowa to była pewna próba. Po zakończeniu sezonu trzeba będzie zrobić bilans korzyści i kosztów, które wyniknęły z tego tytułu. Na pewno największą cenę zapłaciły za to drużyny, które występują w europejskich pucharach. Spiętrzenie gier jest bardzo duże.

Uważam, że zarówno w PlusLidze, jak i I lidze powinno być dwanaście zespołów. Wymaga to jednak zmiany formuły. Teraz widać, że grania jest trochę za dużo. Zdecydowana większość prezesów głosowała jednak za takimi rozwiązaniami. Żeby w sposób kompletny ocenić słuszność tego wyboru, należy poczekać do końca sezonu. Nie zmienia to faktu, że moje prywatne zdanie jest takie, by w perspektywie dwóch lat myśleć o tym, by rozgrywki zmniejszać.

Jako ciekawostkę dodam, że po rozszerzeniu ligi do szesnastu zespołów, jako Asseco Resovia Rzeszów zgłaszaliśmy propozycję, by z rozgrywek spadały dwie drużyny. Wniosłoby to więcej emocji, a meczów o czapkę gruszek byłoby mniej. Propozycja ta nie spotkała się jednak z poparciem większości klubów. Jest więc tak, jak jest.

– Powiedział pan, że polskich graczy jest za mało. Czy rozwiązaniem jest zwiększenie limitu obcokrajowców?
– W przyszłym sezonie na pewno będzie obowiązywać limit trzech obcokrajowców. Takich zmian nie można wprowadzać z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem. Sądzę jednak, że skoro kluby chciały uchwalić szesnastozespołową ligę, nie ma możliwości i przede wszystkim zasobów, by utrzymać limit trzech obcokrajowców. Przy zmniejszonej lidze, problem limitów nie występuje – szczególnie przy dwunastozespołowych rozgrywkach. Teraz zawodnicy ze średniej i niższej półki często otrzymują nierynkowe wynagrodzenie wyłącznie z uwagi na paszport, który jest w drużynie potrzebny. Fajnie jest, gdy istnieje konkurencja między siatkarzami, by dostać się do dobrego klubu. Problematyczne staje się natomiast zjawisko, w którym ktoś dostaje pracę tylko po to, by spełnić wymóg formalny.

Czytaj również:
– Bartosz Bednorz trafi do polskiego klubu w tym sezonie? Wszystko na to wskazuje
– Kwalifikacje do IO, mistrzostwa Europy... Pracowity rok reprezentacji Polski siatkarzy i reprezentacji Polski siatkarek
– Był pomysł na zmiany. Większa PlusLiga, więc i obcokrajowców powinno być więcej?