05 mar 2023 | Lekkoatletyka

HME w lekkoatletyce. Najpierw medal, teraz... konie i kozy. Ewa Swoboda zdradza plan na sukces!

Nie zwątpiła i po raz kolejny zaskoczyła sprinterską czołówkę. Ewa Swoboda mimo drobnych kłopotów zdrowotnych wywalczyła w Stambule srebrny medal halowych mistrzostw Europy. Jak mówi w rozmowie z TVPSPORT.PL, na nowo nauczyła się walczyć z oczekiwaniami i stresem. Zdradziła również, jak mają wyglądać jej kolejne lata.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Udana sobota na HME. Sprawdź, jak radzili sobie Polacy

Czytaj też

Udana sobota na HME. Sprawdź, jak radzili sobie Polacy

Korespondencja ze Stambułu

Polski sprint nadal ma się dobrze. Wszystko za sprawą Swobody, która po raz kolejny zaskoczyła europejską czołówkę. Mimo bólu brzucha przebrnęła przez eliminacje. W nich złamała też paznokieć, który przez chwile jej doskwierał, ale w finale pokazała już znakomitą formę.

Z Ewą nigdy nie jest nudno, dlatego chwilę po zakończeniu rywalizacji kibice mogli oglądać jej szaloną radość, podskoki z flagą i pozowanie do fotografii. Wpadła też w ramiona trenerki, która od lat wspiera ją mentalnie. Wydaje się, że następne miejsca w ścisłej czołówce to tylko kwestia czasu. Być może uda się o nie zawalczyć także w imprezach, na które przyjeżdża cała światowa czołówka.

Filip Kołodziejski, TVPSPORT.PL: – Kontrolowałaś to, co działo się w biegu finałowym?
Ewa Swoboda: – Medal był mi potrzebny. Cieszę się, że byłam druga. Nie chciałam spaść niżej, chociaż wynik przed startem nie był taki oczywisty. Dostałam kolejnego motywacyjnego kopa. Liczę, że w lato będzie równie dobrze.

– Jesteś zadowolona z czasu, który osiągnęłaś?
– 7.09? Może być. Miałam na głowie srebrny brokat. Chyba powinnam się psiknąć złotym! Ale spokojnie, drugie miejsce cieszy równie mocno. Nieco zostałam w bloku, ale szczerze mówiąc – nie ma to znaczenia. Najważniejsze jest podium! Przegoniłam złe demony. Niby byłam w Stambule przeziębiona, ale jak się szybko biega, to i szybko przychodzą infekcje. Nie tłumaczę się tym. Odbiłam to, co miałam odbić. Plan został wykonany!

– Coś cię zaskoczyło w Stambule?
– Zaskoczyłam sama siebie. Nie stawiano u mnie na drugą lokatę. Wiem na nowo, jak radzić sobie ze stresem. To mega ważne. W półfinale pojawiła się presja, bo nie wiedziałam do końca, co mam ze sobą zrobić. Szybko jednak zadziałałam. W finale postawiłam wszystko na jedną kartę. W głowie miałam zdanie: "Albo wszystko, albo nic". Wyszło dobrze.

– Wyciągnęłaś jakąś lekcję ze startów w Turcji?
– Na szczęście nie ma już koronawirusa, który skomplikował życie. To największa lekcja dla nas wszystkich!

– Nadal czerpiesz radość ze współpracy z trenerką Iwoną Krupą?
– Okazała się dla mnie bardzo cierpliwa. Nie było to oczywiście łatwe, bo sezon wyglądał jak sinusoida. Było wzloty i upadki. Zaczęłam od wyniku 7.09. Skończyłam z takim samym rezultatem. Nie będę narzekać. Sama nauczyłam się chyba jest trochę wspomnianej cierpliwości i pokory. W poprzednim sezonie było łatwiej, bo czułam głód rywalizacji. Nie wiedziałam na jakim jestem poziomie w tym roku. Lubię się zaskakiwać. Cieszę się z małych rzeczy. Jest super.

– Jeszcze się czymś zaskakujecie?
– Pracujemy ze sobą już kilka lat. Wykonuję polecenia trenerki i idzie nam to bardzo dobrze. Nie chcemy dopuszczać do kolejnych kontuzji. Poprzednie absencje bolały. Zapobiegamy wszystkiemu zanim będzie za późno. Jeśli coś boli reagujemy szybko, nie tracimy czasu. Zdrowie jest najważniejsze. Reszta schodzi na dalszy plan.

– Zdradzisz, jakie masz sposoby na walkę ze stresem?
– Staram się o niczym nie myśleć na bieżni. Mam założenie, że im lepiej pobiegnę, tym większą nagrodę otrzymam. To działa. Nie chcę bez sensu kombinować.

– Myślisz o kolejnych "życiówkach"?
– Nie da się z sezonu na sezon bić rekordów. Co ja bym miała później robić? Trzeba wszystko logicznie rozłożyć w czasie, żeby nie musieć myśleć tylko o tym, by pobiec 6.95, 6.93, 6.91 i tak dalej. Nie narzucam na siebie zbędnych oczekiwań. Za rok na pewno powalczę w mistrzostwach świata. Na myślenie o igrzyskach jeszcze przyjdzie czas.

– Teraz czas na relaks i wyczyszczenie głowy?
– Będzie spokojny wypoczynek, bez żadnych szalonych czynności. Trzeba się zregenerować, ogarnąć organizm i wrócić do trenowania. Jadę odpoczywać z końmi i kozami. Proszę mi nie przeszkadzać!

– Na koniec temat niezwiązany ze sprintem. Ty masz uśmiech od ucha do ucha, a Adrianna Sułek po drugiej lokacie przyszła do dziennikarzy ze łzami w oczach. Jak to wytłumaczyć?
– Sport bywa brutalny. Uważam jednak, że jeśli ktoś zdobywa medal i ociera się o rekord świata powinien się z tego cieszyć. Są różni ludzie, różne reakcje. Mojego nastawienia to nie zmieniło. Jestem z siebie bardzo zadowolona. Tego się trzymam i pracuję dalej na kolejne sukcesy!

Udana sobota na HME. Sprawdź, jak radzili sobie Polacy