Mariusz Wlazły kończy karierę. Przez lata zapracował na miano legendy polskiej siatkówki

Legenda polskiej siatkówki odchodzi. Wlazły kończy karierę!

Czytaj też

Legenda polskiej siatkówki odchodzi. Wlazły kończy karierę!

Siatkówka. Mariusz Wlazły kończy karierę. Zostanie przy sporcie

W wieku 17 lat Mariusz Wlazły podjął decyzję, że będzie się utrzymywać z siatkówki. To była odważna deklaracja, bo choć w domu rodzice otaczali go miłością i troską, nie mogli spełniać jego wszystkich zachcianek. Mimo że początkowo podpisywane przez niego kontrakty nie opiewały w spektakularne kwoty, postanowił zaryzykować i związać się ze sportem na stałe.

Jakiś czas temu w wywiadzie w TVPSPORT.PL wspominał, że tamten czas nauczył go szacunku do pieniądza. Bardzo doceniał to, co miał – nawet mały samochodzik do składania, który kupił sobie, by spełnić marzenie z przeszłości. W końcu w wieku dwunastu lat nie było go stać na takie luksusy, jak choćby porządne sportowe buty za 200-300 złotych. Oszczędzał na nie dzięki... pieniądzom z obiadów, które dostawał od ówczesnego trenera.

Jego kariera "wystrzeliła" choć nie obrał standardowej drogi młodego adepta. Jest wykształcony w zakresie budowy dróg i mostów dzięki nauce w technikum. Nie uczęszczał do Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Spale, jak większość zawodowych siatkarzy.

Mimo to odchodzi z zawodowego sportu jako spełniony zawodnik. Dziewięć razy wygrał mistrzostwo Polski, zdobył trzy medale Ligi Mistrzów i tyle samo krążków Klubowych Mistrzostw Świata. Jest srebrnym (2006 rok) i złotym medalistą mistrzostw świata (2014).

Legenda polskiej siatkówki odchodzi. Wlazły kończy karierę!

Czytaj też

Legenda polskiej siatkówki odchodzi. Wlazły kończy karierę!

Finał Ligi Mistrzów w... Polsce?! Zaskakujące wieści od prezesa PZPS

Czytaj też

Finał Ligi Mistrzów w... Polsce?! Zaskakujące wieści od prezesa PZPS

Mariusz Wlazły oczami Stephane'a Antigi, Dariusza Gadomskiego i Zbigniewa Bartmana. "Stawił się gotowy mimo bólu"

Jedną z ważnych postaci w karierze Mariusza Wlazłego był Stephane Antiga. To on w 2014 roku powołał atakującego do kadry, widząc go w składzie na mistrzostwa świata w Polsce. To on też przekonał go, by po latach nieobecności wrócił do drużyny narodowej. – Z Mariuszem odbyliśmy kilka rozmów. Nie było łatwo go przekonać do powrotu. Z każdym kolejnym spotkaniem starałem mu się jeszcze bardziej nakreślić, jak będzie wyglądała drużyna i jej praca w zbliżającym się sezonie kadrowym. Nie tylko moje słowa, ale i fakt, że przed nami były mistrzostwa świata w Polsce, spowodowały, że atakujący wrócił – mówi nam Francuz.

– Był niezwykle ważnym elementem reprezentacji w 2014 roku. Ówcześnie był najlepszym atakującym. Znałem go osobiście. Dla młodego trenera, jakim wtedy byłem, Mariusz był wsparciem. Akceptował moje metody i koncepcje. Wiedział, że robię wszystko, by pomóc zespołowi. Nie złamało go nawet to, że przed mistrzostwami, podczas Memoriału Wagnera, skręcił kostkę. Robił wszystko, żeby zagrać pierwszy mecz na Stadionie Narodowym. To było bardzo ważne dla drużyny, bo jej członkowie wiedzieli, że stawił się gotowy mimo bólu – dodaje były trener reprezentacji Polski siatkarzy.

Zbigniew Bartman: Mariusz był najlepszym atakującym i ogólnie zawodnikiem, który w tych rozgrywkach występował

Relacja Zbigniewa Bartmana z Mariuszem Wlazłym jest... ciekawa. – Nigdy nie byliśmy wielkimi fanami swoich osób. Mimo to dobrze wspominam nasze pierwsze spotkanie. To był 2008 rok. Graliśmy wtedy Ligę Światową i to był mój pierwszy wyjazd. Wtedy też zadebiutowałem. Polecieliśmy do Chin, Mariusz do nas doleciał, bo wcześniej miał wolne. Pamiętam, że był praktycznie bez treningów przez dwa czy trzy tygodnie. Pierwsze spotkanie wyjazdu zaczął na ławce rezerwowych, bo miał powoli "wprowadzać się" do gry – wyjaśnia.

– Mecz nie szedł jednak po naszej myśli, więc opuścił kwadrat i zdobył coś pod trzydzieści punktów. Wszedł na boisko "z marszu" i w znacznym stopniu to przełożyło się na fakt, że spotkanie wygraliśmy 3:2. Na mnie jako na młokosie, który dopiero wchodził do kadry, zrobiło to gigantyczne wrażenie. Człowiek przyjechał z wakacji i zrobił na boisku "łakatanę" (tłumaczenie: "Wchodzisz na boisko, rozstawiasz towarzystwo po kątach i zabierasz zwycięstwo do domu" – definicja Z.B.) – wspomina "Zibi".

Finał Ligi Mistrzów w... Polsce?! Zaskakujące wieści od prezesa PZPS

Czytaj też

Finał Ligi Mistrzów w... Polsce?! Zaskakujące wieści od prezesa PZPS

Za dużo meczów? Ligowy kompromis wzbudza dyskusje

Czytaj też

Za dużo meczów? Ligowy kompromis wzbudza dyskusje

– Patrząc na historię PlusLigi, był najlepszym atakującym i ogólnie zawodnikiem, który w tych rozgrywkach występował. Sukcesy w postaci mistrzostw Polski, dominacji w rankingach indywidualnych świadczą o tym, że bezdyskusyjnie był najlepszy – kończy Zbigniew Bartman.

"Jest skromny, pracowity i bardzo prorodzinny"

Jak już wspominaliśmy, na stałe "Szampon" w seniorskiej karierze związany był tylko z dwoma klubami. Pierwszym z nich w latach 2003-2020 była PGE Skra Bełchatów. Po siedemnastu latach współpracy rozstał się z nią z powodu, łagodnie ujmując, odmiennych koncepcji dalszej kariery. Przeszedł do Trefla Gdańsk.

– Kiedy Mariusz podjął decyzję, że odchodzi z Bełchatowa, nie miałem jego numeru telefonu. Udało mi się go pozyskać, zadzwoniłem i poznałem trochę tego człowieka. Nasze wizje siatkówki były zbieżne. Ciekawe było to, że miałem inne wyobrażenie o tym zawodniku z przekazów medialnych. Z nich wynikało, że nie jest najłatwiejszym graczem. Okazał się jednak człowiekiem ceniącym szczerość, jest bardzo ludzki. Kiedy nie chowa się czegoś przed nim, potrafi się otworzyć. Jest skromny, pracowity i bardzo prorodzinny – mówi w TVPSPORT.PL Dariusz Gadomski, prezes gdańskiego klubu.

Jak wyglądały kulisy zakończenia kariery doświadczonego zawodnika? – To była jego inicjatywa, która jakiś czas się rodziła. Pomiędzy październikiem a listopadem stało się jasne, że to jego ostatni sezon. Małymi kroczkami przygotowywaliśmy się do jego nowej roli koordynatora psychologicznego w klubie – zdradza Gadomski.

Czy to był oczywisty wybór? – Wiedziałem, że Mariusz widzi swoją przyszłość w Gdańsku. Nie dość, że tu studiuje, to jego syn rozwija siatkarskie umiejętności u nas w klubie, a jego żona dobrze się tu zaaklimatyzowała. Grzechem byłoby nie współpracować dalej z tak wybitną postacią, jaką jest ten zawodnik. Uścisnęliśmy więc sobie rękę w geście porozumienia. Poinformowałem sztab szkoleniowy, że Mariusz będzie jego elementem. Trenerzy przyjęli to bardzo dobrze. Cieszyło mnie to, ponieważ wiem, że nie wszyscy szkoleniowcy tak do tego podchodzą, widząc siebie samych w roli psychologów – dodaje prezes Trefla.

Mariusz Wlazły kończy karierę rocznikowo mając 40 lat.

Za dużo meczów? Ligowy kompromis wzbudza dyskusje

Czytaj też

Za dużo meczów? Ligowy kompromis wzbudza dyskusje