05 kwi 2023 | Piłka nożna / Puchar Polski

Fortuna Puchar Polski. Pierwszoligowiec chce zaskoczyć Raków Częstochowa. Kapitan marzy o… mistrzostwie

Górnik Łęczna zagra u siebie z Rakowem Częstochowa w drugim półfinale Fortuna Pucharu Polski. Pierwszoligowiec w trwającym turnieju świetnie radzi sobie w defensywie, a duża w tym zasługa Macieja Gostomskiego. – Nie zazdroszczę Markowi Papszunowi tego, że musi zmobilizować swoją drużynę na spotkanie z nami – wyznał bramkarz i kapitan zespołu z Lubelszczyzny w rozmowie z TVPSPORT.PL.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

👉 LEGIA PO PIĘCIU LATACH W FINALE PP. W ŚRODĘ POZNA RYWALA

Kopciuszek postraszył Legię. Wymęczona wygrana faworyta

Czytaj też

Piłkarze Legii Warszawa awansowali do finału Fortuna Pucharu Polski (fot. PAP/Tomasz Wojtasik)

Kopciuszek postraszył Legię. Wymęczona wygrana faworyta

Maciej Rafalski, TVPSPORT.PL: – Ligowa porażka Rakowa z Legią może mieć jakieś znaczenie w kontekście waszego meczu w Pucharze Polski?

Maciej Gostomski: – Trudno ocenić, ale w środę trudniejsze zadanie czeka Raków. Dla nas to wielkie święto i historyczny moment dla klubu, lecz to oni są faworytem. My tylko możemy awansować, to rywal jest po większą presją. Kolejne awanse w Pucharze Polski traktujemy jako przygodę, chcemy iść dalej. Jeśli jednak odpadniemy, nie stanie się żadna tragedia. Jeżeli za to przegra Raków, wszyscy będą mówić o olbrzymiej sensacji. Nie zazdroszczę trenerowi Markowi Papszunowi tego, że musi w jakiś sposób zmobilizować zespół i uczulić na tego typu mecz. To będzie dla nich kompletnie inne spotkanie niż to, które rozgrywali w weekend w Warszawie.

– Cały projekt Rakowa robi na tobie duże wrażenie? Dlaczego drużyna z Częstochowy od dawna radzi sobie tak dobrze?

– Mam tam paru znajomych, jak Mateusz Wdowiak czy Marcin Cebula. Raków robi coś innego niż reszta polskich klubów. Wielkie wyrazy szacunku za to, jak funkcjonuje ten klub. Pomysł i pieniądze być może są w wielu miejscach, ale tylko tam wygląda to aż tak dobrze.

– Wcześniej pokonaliście już Piasta Gliwice i Koronę Kielce. Co jest kluczowe dla powodzenia waszej pucharowej przygody?

– Tracimy mało goli, w obronie prezentujemy się bardzo dobrze. Inna kwestia to sfera mentalna, motywacja. Korona przyjechała do nas w momencie, gdy była w "dołku", a my to wykorzystaliśmy. Przed tymi starciami nie trzeba motywować nikogo w szatni. To przeciwnicy są w dość nietypowym położeniu, bo to oni muszą poradzić sobie z rolą faworytów. Sam brałem udział w takich meczach, chociażby jako piłkarz Lecha Poznań. To było trudne, zdarzały się naprawdę ciężkie spotkania. Bywało, że odpadaliśmy z rozgrywek po meczu z drużyną z niższej klasy rozgrywkowej.

– To pierwszy sezon Górnika Łęczna po spadku z Ekstraklasy. Jak oceniasz to, co udało wam się osiągnąć do tej pory?

– Na początku było naprawdę trudno. Jeszcze nie byłem w zespole, w którym dochodziło do takich zmian. Do zmian dochodziło praktycznie przez całe okno transferowe, na koniec okazało się, że zostało trzech zawodników z poprzedniego sezonu. Początek był słaby, ale trudno by było inaczej po takich zmianach. Z czasem zaczęło wyglądać to coraz lepiej, chociaż straciliśmy w głupi sposób jeszcze parę punktów. Teraz mamy jednak dobrą passę, dobrze prezentujemy się w obronie. Nie chcę zapowiadać, że wejdziemy jeszcze do barażów, ale taki będzie mój cel na końcówkę sezonu.

– Po spadku z Ekstraklasy nie chciałeś zmienić klubu? Nie pojawiały się żadne propozycje?

– Latem pojawiła się jedna propozycja, ale ostatecznie nie doszło to do skutku. Jestem w Łęcznej, czuję się tutaj bardzo dobrze i na pewno nie będę robił nic na siłę. Zimą także była jedna oferta, lecz teraz patrzę inaczej na życie. Myślę o tym, co będzie za rok, dwa, trzy. Nie jest już tak, że gdy tylko zgłosi się ktoś z Ekstraklasy, to spakuję walizki i odejdę z Górnika.

Kopciuszek postraszył Legię. Wymęczona wygrana faworyta

Czytaj też

Kopciuszek postraszył Legię. Wymęczona wygrana faworyta

Wielkie emocje i zaskakujące słowa po awansie. "To nie był nasz dzień”

Czytaj też

KKS Kalisz – Legia Warszawa 0:1. Wojskowi w finale Fortuna Pucharu Polski

Wielkie emocje i zaskakujące słowa po awansie. "To nie był nasz dzień”

– Przez lata chyba brakowało ci tej stabilizacji…

– Zdecydowanie. Częste zmiany były czymś zbędnym. Niestety zdarzało się, że była to moja wina i niepotrzebne decyzje. Wyciągnąłem z tego wnioski, jestem już w jednym miejscu przez dłuższy okres. Tak żyje mi się o wiele lepiej. Doceniam to, co mam.

– Co do Górnika – byłeś z klubem w Ekstraklasie, ale tylko przez rok. Dlaczego nie udało się pozostać w elicie?

– Sam nasz awans był już niespodzianką, bo mało kto przed tamtym sezonem spodziewał się takiego sukcesu. Jeżeli chodzi o Ekstraklasę, to nie chcę szukać żadnych tłumaczeń. Po prostu byliśmy sportowo za słabi. Mam nadzieję, że jeszcze tam wrócimy. Wtedy wszyscy w klubie mądrzejsi będą o tamtą historię.

– Od pewnego czasu trenerem Górnika jest Ireneusz Mamrot. Jak układa się wasza współpraca?

– Mogę oceniać ją tylko pozytywnie, ale nie chcę zdradzać zbyt wielu szczegółów. Trener Mamrot ma swój pomysł i określone wymagania wobec piłkarzy. Podoba mi się to, że nie patrzy na dorobek czy nazwisko zawodników, a wyłącznie na to, w jakiej są formie w danym momencie. Współpraca z każdym dniem wygląda lepiej.

– Finał Pucharu Polski i baraże o Ekstraklasę – wierzysz, że taki scenariusz mógłby się spełnić?

– Trzeba wyznaczyć sobie cele i do nich dążyć. Gramy w półfinale Pucharu Polski, a do szóstej Arki Gdynia tracimy dziewięć punktów. Dużo, ale wciąż zostało sporo spotkań do rozegrania. To trudne, lecz wciąż realne.

– Chciałbyś jeszcze zagrać w Ekstraklasie?

– Oczywiście, że tak. Jestem już jednak na takim etapie życia, że jeśli do tego nie dojdzie, nie będę z tego robił dramatu. Pierwsza liga cały czas się rozwija, wystarczy spojrzeć jakie marki tutaj rywalizują. Są fajne stadiony i ciekawe mecze. Nie mam potrzeby udowadniania komuś, że potrafię bronić. Z drugiej strony, chciałbym jeszcze zostać mistrzem Polski. Trzeba mieć jakiś cel i ambicję sportową. Nie wyobrażam sobie myśleć tylko o tym, by jak najdłużej utrzymać się na poziomie pierwszej ligi, bo to byłoby trochę minimalistyczne podejście. Pamiętam, jak wiele radości przyniósł mi tytuł zdobyty z Lechem i chciałbym to jeszcze przeżyć.

– Masz 34 lata. Ile czasu chciałbyś jeszcze pograć?

– Nie uważam, że zbliżam się do końca kariery. Fizycznie i mentalnie czuję się znakomicie. Jest lepiej niż 10 lat temu. Nie chcę zakładać sobie jakiejś konkretnej granicy wieku, w którym zakończę karierę. Chcę grać dotąd, do kiedy będę czuł radość.

Wielkie emocje i zaskakujące słowa po awansie. "To nie był nasz dzień”