20 kwi 2023 | Piłka ręczna / Reprezentacja mężczyzn

Szymon Działakiewicz: mogłem zostać w Szwecji, ale chcę się rozwijać [WYWIAD]

Szymon Działakiewicz (numer 31) w meczu reprezentacji Polski podczas MŚ 2023 (fot. PAP/Łukasz Gągulski)

Szymon Działakiewicz zakończył już sezon i pożegnał się ze Szwecją. Jego klub spadł do 2. ligi, a on szuka zespołu, w którym zagra w przyszłym sezonie. Czy trafi do Rumunii? Otrzymał taką ofertę, ale nie wyklucza też innego kierunku.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Rafał Kuptel pożegnał się z Gwardią. "Udało się zbudować coś ważnego"

Damian Pechman, TVP Sport: – Ostatnio leciałeś do Francji. Gdy zapytałem, czy po to, żeby podpisać umowę – odpowiedziałeś: "nie, niestety nie".

Szymon Działakiewicz: – Nigdy nie ukrywałem, że mam dwie wymarzone ligi, w których chciałbym zagrać – Niemcy i właśnie Francję. Ktoś może mnie teraz poprawić, że przecież w Niemczech już grałem. Tak, ale tylko w 2. Bundeslidze, a chciałbym się sprawdzić poziom wyżej i grać z najlepszymi.

– Dlaczego musiałeś się pożegnać ze Szwecją?

– Nie musiałem. Moja umowa była ważna jeszcze przez rok i obowiązywała także po spadku do 2. ligi. Chcę się jednak rozwijać, a czułem, że w Szwecji będzie mi trudno zrobić kolejny krok.

Pierwszy wywiad selekcjonera. "Nie jestem tyranem ani szaleńcem"

Czytaj też

Marcin Lijewski, jeszcze jako trener Górnika Zabrze (fot. PAP)

Pierwszy wywiad selekcjonera. "Nie jestem tyranem ani szaleńcem"

– Czego, mimo spadku, nauczyłeś się w Szwecji?

– Rozwinąłem się pod każdym względem – fizycznym, mentalnym, taktycznym. Na pewno zyskałem na pewności siebie. Nie boję się brać odpowiedzialności za zespół i wynik. Wiem, że drużyna miała do mnie zaufanie, a ja starałem się odpłacać to zaufanie na boisku. Myślę, że nie muszę się wstydzić moich statystyk, byłem w czołówce najlepszych strzelców (136 bramek – 7. miejsce) oraz asystentów (78 – 8. miejsce).

– Jest coś, co warto skopiować w Polsce?

– Zaskoczyło mnie to, jak mocno stawiają na młodych zawodników. Masz 18-20 lat, a już dostajesz szansę, aby grać z najlepszymi. Nie tylko w lidze, ale także w europejskich pucharach. Trenerzy w każdym klubie odważnie stawiają na młodych chłopaków. Niezależnie od miejsca w tabeli i celu na koniec sezonu. To budujące. Zresztą każdy klub ma bardzo rozwiniętą akademię.

– Jak działa u nich szkolenie?

– W funkcjonowanie akademii mocno angażuje się miasto, lokalna społeczność, a przede wszystkim sponsorzy. To bardzo częsty przypadek, że firmy wspierają nie tyle cały klub, co poszczególnych zawodników czy nawet obozy i zgrupowania drużyn młodzieżowych. Inaczej niż u nas, gdzie wizytówką jest przede wszystkim pierwsza drużyna, tutaj dba się o każdy szczebel w klubie.

Pierwszy wywiad selekcjonera. "Nie jestem tyranem ani szaleńcem"

Czytaj też

Pierwszy wywiad selekcjonera. "Nie jestem tyranem ani szaleńcem"

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Szymon Działakiewicz (@szymon.dzialakiewicz)

– Gdyby nie spadek, to może jednak zostałbyś tam dłużej?

– Wiesz, ten spadek był dla Redbergslids dużym szokiem. Mówimy w końcu o najbardziej utytułowanym zespole w Szwecji, który zdobył 20 razy mistrzostwo i grał w elicie przez 40 lat. Do końca czułem w klubie wiarę, że uda się utrzymać. Stało się inaczej, wielka szkoda. Czy zostałbym jeszcze rok? Spadek miał w sumie niewielki wpływ na moją decyzję, bo podjąłem ją krótko po powrocie z MŚ. Otrzymałem kilka telefonów z innych klubów, ale grzecznie podziękowałem. Muszę tutaj pochwalić mój były klub – udało nam się szybko dojść do porozumienia i rozwiązać kontrakt. Przez cały okres, gdy tam grałem, czułem duże wsparcie. Naprawdę nie mogę powiedzieć o kimkolwiek z klubu złego słowa.

– Mamy połowę kwietnia, a ty zakończyłeś już sezon i nie masz klubu...

– Taki urok play-off. Zajęliśmy ostatnie miejsce w lidze, więc zakończyliśmy sezon wcześniej niż pozostaje drużyny.

– Wyczuwam, że nie jesteś zwolennikiem tego systemu rozgrywek.

– Nie, zdecydowanie nie. Może gdy grasz o mistrzostwo, to patrzysz na to zupełnie inaczej. Na przykład w Szwecji gra się do trzech zwycięstw, czyli tych meczów w play-off może być sporo. Tyle, że emocje i tak zostają na sam koniec. Wcześniej wiesz, że możesz sobie pozwolić na słabszy moment, bo o wszystkim i tak decydują play-offy. To nie jest uczciwe. Wolę system "mecz i rewanż", gdy musisz utrzymać formę i koncentrację od pierwszej do ostatniej kolejki.

Dostałem propozycję z Bukaresztu. Ale nie z Dinama, tylko ze Steauy. Mają ambitne plany, budują silny zespół i widzą mnie w tym projekcie. Przysłali nawet na e-mail kontrakt. Nie wykluczam takiego kierunku.

– Kiedy dowiemy się, gdzie zagrasz w przyszłym sezonie?

– Myślę, że na przełomie kwietnia i maja, po zgrupowaniu reprezentacji, temat nowego klubu się wyjaśni. Też chciałbym już to wiedzieć, ale to nie takie łatwe. Większość drużyn ma w tym momencie zamknięte kadry. Mój menedżer intensywnie pracuje i zobaczymy, co mi jeszcze zaproponuje.

– Myślałem, że nasza rozmowa będzie okazją, abyś się pochwalił ofertą z Bukaresztu.

– Rzeczywiście, dostałem taką propozycję. Ale nie z Dinama, tylko ze Steauy. Mają ambitne plany, budują silny zespół i widzą mnie w tym projekcie. Przysłali nawet na e-mail kontrakt. Nie wykluczam takiego kierunku. Zależy mi na tym, aby się rozwijać. No i chce grać, a nie siedzieć na ławce. Jestem wciąż młodym zawodnikiem. Dla mnie im więcej minut na boisku, tym lepiej.

– Aż dziwne, że nie zgłosił się nikt z Polski.

– A kto powiedział, że nie? Odezwały się dwa kluby, ale nie Kielce i Płock, tylko te walczące o brąz. Były to raczej luźne pytania o moją przyszłość, bez żadnych konkretów.

– Nie boli cię to, co się dzieje w Gwardii Opole?

– Boli. Ten klub zajmuje ważne miejsce w moim sercu, czuję do niego duży sentyment. Jestem w stałym kontakcie z chłopakami. Będę im kibicował w Opolu podczas meczu z Pogonią. Nawet nie chcę sobie wyobrażać, że Gwardia mogłaby spaść z Superligi. Wierzę, że historia tego sezonu będzie miała dla niej szczęśliwe zakończenie.

"Szyba! Dogrywka!". Legendarny mecz z Hiszpanią o brąz MŚ 2015

Czytaj też

Michał Szyba w walce o piłkę z Joanem Canellasem podczas meczu Polska – Hiszpania (fot. Getty)

"Szyba! Dogrywka!". Legendarny mecz z Hiszpanią o brąz MŚ 2015

– Znalazłeś się na liście powołanych na mecze z Włochami i Łotwą. Martwię się tylko o twoją formę.

– Niepotrzebnie. Nie gram, ale cały czas trenuję w Legnicy pod okiem specjalistów. Mam do nich zaufanie. Z ich pomocy korzystają też piłkarze, siatkarze czy koszykarze. O formę fizyczną jestem spokojny, a grać w piłkę ręczną nie zapomniałem. Jeśli trener postawi na mnie, to zrobię wszystko, aby nie zawieść. W ostatnim okresie naprawdę wiele się nauczyłem. Wcześniej często zjadał mnie stres, chciałem za wszelką cenę pokazać, że zasługuję na powołania. Teraz, chociaż wciąż jestem młodym zawodnikiem, mam więcej doświadczenia i potrafię zachować chłodną głowę.

– Rozmawiałeś z Marcinem Lijewskim?

– Nie, będę miał okazję dopiero podczas zgrupowania. Widziałem jednak wywiady, gdy został ogłoszony nowym selekcjonerem. Zgadzam się z nim w wielu aspektach. Choćby w tym, że ważna jest walka w każdym momencie meczu czy wiara we własne umiejętności. To cechowało jego pokolenie, które zdobywało medale MŚ. Na pewno potrzebujemy jednak trochę czasu, aby na boisku grać tak, jak tego oczekuje trener Lijewski.

"Szyba! Dogrywka!". Legendarny mecz z Hiszpanią o brąz MŚ 2015