Trener Rafał Smalec ostrożny po awansie Polonii Warszawa. "Trenujemy wszędzie, gdzie się da..."

👉 SZOKUJĄCE ZACHOWANIE TRENERA MOTORU. "PONIŻAŁ MNIE, MIAŁ ATAKI AGRESJI"

Feio odniósł się do zarzutów. "Podejmę kroki prawne"

Czytaj też

Feio odniósł się do zarzutów. "Podejmę kroki prawne"

Maciej Rafalski, TVPSPORT.PL: – Gdy rozmawialiśmy przed sezonem, był pan bardzo wyważony w swoich deklaracjach i liczył na grę o baraże. Okazało się jednak, że już na dwie kolejki przed końcem świętowaliście awans do pierwszej ligi. Jest pan zaskoczony?

Rafał Smalec: – Wydaje mi się, że przed sezonem chyba nikt się tego nie spodziewał. Założeniem rzeczywiście było to, żeby "zakręcić się" w okolicach miejsc barażowych i ewentualnie w taki sposób powalczyć o awans. Wiadomo, że w trakcie sezonu spojrzenie zaczynało się zmieniać i chcieliśmy skończyć jak najwyżej. Chciałbym podkreślić, że w żadnym momencie nie kombinowaliśmy, cały czas konsekwentnie stawialiśmy na określony sposób pracy. Wyszło pięknie i z tego trzeba się cieszyć.

– Okres pomiędzy zakończeniem rywalizacji w trzeciej lidze, a powrotem drugiej był bardzo krótki. W związku z tym miał pan duże obawy.

– I okazały się one słuszne, bo start sezonu nie był udany: porażka i trzy remisy nie napawały optymizmem. Później złapaliśmy jednak dobry moment, mieliśmy serię 16 meczów bez porażki. Każdym kolejnym spotkaniem pozytywnie się napędzaliśmy. Wszystko z czasem nabierało kształtów i wyglądało coraz lepiej.

– To pana drugi pełny sezon w Polonii i drugi awans. Gdzie tkwi tajemnica sukcesu?

– Zawsze powtarzam, że siła jest w drużynie. Wyniki tworzyły pozytywną atmosferę, udało nam się stworzyć grupę bardzo ambitnych ludzi, nastawionych na odnoszenie sukcesu. Nikt nie oczekiwał, że to ułoży się aż tak dobrze. Nie chcę jednak teraz rzucać jakimiś górnolotnymi hasłami. Kluczowy był ten pierwszy sezon, w którym długo szło nam jak po grudzie. Awans wyszarpaliśmy w samej końcówce, a wydostanie się z trzeciej ligi było arcyważne. Teraz postawiliśmy kolejny krok.

– Polonia jest pierwszym dużym klubem w pana karierze, to tutaj pana nazwisko stało się rozpoznawalne dla większej części kibiców w Polsce. Czuje pan, że ten klub to odpowiednie miejsce dla pana?

– Nigdy nie przejmowałem się tym, jak wielu kibiców kojarzy moją osobę. Spokojnie idę swoją drogą i twardo stąpam po ziemi. Cieszę się, że możemy pisać ładne karty w nowej historii Polonii, bo wiadomo, że nie jest to przypadkowy klub. Co będzie dalej? Nie wiem. Przyjmę to, co da mi los. Wiadomo, jak wygląda świat piłki nożnej. Dzisiaj jestem w Polonii, a za jakiś czas może mnie tutaj nie być. Takie jest życie trenerów. 

Feio odniósł się do zarzutów. "Podejmę kroki prawne"

Czytaj też

Feio odniósł się do zarzutów. "Podejmę kroki prawne"

– Na konferencję prasową po spotkaniu z Olimpią Elbląg przyprowadził pan cały sztab szkoleniowy, by podziękować współpracownikom za pomoc w osiągnięciu sukcesu. To też sposób na budowanie dobrej atmosfery?

– Przede wszystkim podkreślenie roli tych ludzi, a ich wpływ na te wyniki był ogromny. Każdy ma swój zakres obowiązków, z którego wywiązuje się znakomicie. Później to wszystko wpływa na postawę drużyny. Raz jeszcze chciałbym podziękować i pogratulować tym osobom.

– W tym sezonie praktycznie nie przydarzył wam się żaden poważny kryzys. Zgodzi się pan chyba z tym, że jedynym krytycznym punktem były pierwsze mecze…

– Tak, byliśmy systematyczni w zdobywaniu punktów. Pod koniec bardzo chcieliśmy utrzymać tę regularność i awansować. Szkoda byłoby pracy i wysiłku z całego sezonu. Ta presja zrobiła się duża i było to widoczne. Ogromne emocje towarzyszyły nam do końca. Zwłaszcza, że prawie każdy przeciwnik przed meczem z Polonią pisał o spotkaniu rundy czy sezonu. To świadczy o tym, jak bardzo rywale mobilizowali się na starcia z nami. Cieszę się, że drużyna udźwignęła ten ciężar psychiczny. 

– Druga liga czymś pana zaskoczyła?

– To już zdecydowanie wyższy poziom taktyczny. Nie ma przypadkowych drużyn i jest tam mało miejsca na przypadek. Świadomość taktyczna zawodników i trenerów jest na wysokim poziomie. Nie można być nieprzygotowanym, bo jeśli coś zaniedbasz, szybko poniesiesz tego konsekwencje na boisku. 

– Jak dużym wyzwaniem będzie dla was gra w pierwszej lidze?

– Przeskok pomiędzy drugą, a pierwszą ligą jest większy, niż pomiędzy trzecią a drugą. Trzeba będzie być dobrze przygotowanym pod każdym względem. To ogromne wyzwanie. Konkretne rozmowy są przed nami. Niebawem usiądziemy z władzami klubu i porozmawiamy na temat naszych możliwości i tego, co chcemy osiągnąć. Nie oszukujmy się – jeśli chcemy tam skutecznie rywalizować, to zmiany kadrowe i wzmocnienia są nieuniknione. Cieszy mnie to, że nie musimy czekać do końca. Wiemy, na czym stoimy i już niebawem możemy zacząć podejmować odpowiednie kroki z myślą o nowym sezonie.

– Przykład Ruchu Chorzów pokazuje, że można awansować z drugiej ligi i także rok później walczyć o kolejny awans. W przypadku Polonii także jest to możliwe? 

– Nie chcę wybiegać w przyszłość aż tak daleko. Nie wiem nawet, czy w Ruchu początkowo brali pod uwagę taki scenariusz. To wszystko klaruje się na pewnym etapie sezonu. W przypadku pierwszej ligi byłbym jednak bardzo ostrożny. Nie sądzę, żebyśmy już w pierwszym sezonie włączyli się do gry o awans. Trzeba dokonać chłodnej oceny i spojrzeć chociażby na nasze warunki treningowe.

– Już dwa sezony temu drużyna trenowała m.in. na boisku Marymontu Warszawa. Jak wygląda to teraz?

– Nadal trenujemy wszędzie, gdzie się da. Czasami zdarza się tak, że wejście na obiekt Marymontu jest niemożliwe i wtedy musimy zastanawiać się nad innym planem. W zimowym okresie przygotowawczym i przez pierwsze pięć tygodni ligi pracowaliśmy tylko na boisku ze sztuczną nawierzchnią. Władze klubu mają świadomość problemów, ale możliwości są takie, a nie inne. Chociażby z tego powodu do naszej gry w pierwszej lidze podchodzę spokojnie.

– Dla pana będzie to debiut na tym szczeblu rozgrywkowym. 

– Odczuwam z tego powodu nutkę ekscytacji, ale w codziennej pracy wiele się nie zmieni. Wiemy, jak chcemy grać i jaki jest nasz plan. Będziemy szukać rozwiązań. Zarówno drużyna jak i sztab muszą się ciągle doskonalić. Zespół nigdy nie będzie perfekcyjny. Nieustannie trzeba szukać rezerw i coś poprawiać.

– Jak potraktuje pan ostatnie dwie kolejki sezonu? To będzie przegląd kadry?

– Nie chciałbym używać tego określenia, bo brzmi to tak, jakbyśmy nie znali niektórych piłkarzy, których mamy w zespole. Na pewno można spodziewać się rotacji. Chcemy dać więcej czasu tym, którzy nie grali, czasami ze względu na to, że przegrywali rywalizację, a czasami także dlatego, że mieliśmy inny plan taktyczny na mecze. Każdy z tych zawodników zasłużył na grę. 

– Które miejsce w tabeli na koniec jesieni da panu powody do zadowolenia?

– Będę zadowolony z pozycji w środku tabeli. To będzie coś nowego dla mnie i dla drużyny. To wysoki poziom i postaramy się sprostać temu wyzwaniu.