Rafał Juć, polski skaut Denver Nuggets z mistrzostwem NBA. "Łezka w oku się zakręciła. Dla takich chwil chce się żyć"

CZYTAJ RÓWNIEŻ: 47 lat i basta. Denver Nuggets po raz pierwszy zdobyli mistrzostwo NBA

Pyza, która stała się mistrzem NBA. Odkrył go m.in... Polak

Czytaj też

Pyza, która stała się mistrzem NBA. Odkrył go m.in... Polak

W nocy z poniedziałku na wtorek 13 czerwca koszykarze Denver Nuggets zdobyli pierwsze w historii klubu mistrzostwo NBA. W piątym meczu finału pokonali u siebie Miami Heat 94:89 i wygrali całą serię play off 4-1. W najlepszej lidze świata rywalizują od 1976 roku. Żaden inny klub w historii ligi nie czekał na pierwszy tytuł tak długo. W pierwszym swoim finale, od razu wykorzystali szansę i sięgnęli po najwyższy laur.

Swoją cegiełkę do sukcesu Nuggets dołożył polski skaut, Rafał Juć. W klubie z Denver pracuje od 2013 roku. W wieku zaledwie 21 lat został najmłodszym skautem w całej lidze. Teraz po dekadzie pracy mógł celebrować mistrzostwo NBA.

– Pewne koło się zamyka. Dopiero co wspominaliśmy z chłopakami na świętowaniu, że 10 lat temu było nas trzech, czterech, mieliśmy małą grupę skautingową. Ja byłem kompletnym świeżakiem. Miałem 21 lat i dziś żartuję, że przez pierwsze trzy lata, to ja powinienem płacić Nuggets, a nie oni mnie – opowiada w rozmowie z TVPSPORT.PL.

– Dostałem ogromną szansę i udało mi się ją wykorzystać. Kiedy wygrywasz mistrzostwo, to nie jest zawsze zasługa jednej osoby, tylko całego klubu. Widziałem transformację tego klubu, jak przychodzili nowi trenerzy i zawodnicy, ale zawsze to, co nas wyróżniało to koszykarskie IQ, szukanie zawodników, którzy nie zawsze są widowiskowi, ale grają w widowiskowy sposób. Jestem niesamowicie wdzięczny. Uroniłem wczoraj łezkę, cały czas to do mnie dochodzi, ale myślę, że wszyscy uwierzymy w ten nasz sukces dopiero pod koniec tygodnia, kiedy w Denver odbędzie się feta mistrzowska – dodaje.

Pyza, która stała się mistrzem NBA. Odkrył go m.in... Polak

Czytaj też

Pyza, która stała się mistrzem NBA. Odkrył go m.in... Polak

Sochan i "Wemby" zbawią Spurs? "Oglądanie ich razem będzie świetną zabawą"

Czytaj też

Sochan i "Wemby" zbawią Spurs? "Oglądanie ich razem będzie świetną zabawą"

ŚWIĘTOWANIE DO RANA, CZYLI SZAMPAN, CYGARA I ŚPIEW

Gdy tylko wybrzmiała końcowa syrena ogłaszająca zwycięstwo Nuggets, na arenie w Denver rozpoczęła się celebracja. Nikola Jokić wraz ze swoją rodziną tonął w morzu konfetti, Jamal Murrray czy Aaron Gordon nie mogli powstrzymać się od wzruszeń. Bracia Jokicia, Strahinja i Nemanja podrzucali trenera Mike'a Malone'a do góry. A po spotkaniu, nastąpiła już pełna fala radości i szczęścia. Kibice fetowali w mieście sukces swoich ulubieńców, a koszykarze odpalili cygara, założyli gogle i wystrzelili korki od szampanów. Świętował też na miejscu Rafał Juć, choć... pierwotnie miało go tam nie być.

– To był niesamowicie długi dzień. Sam nie spodziewałem się, że będę tu na miejscu i przylecę na mecz. Kiedy okazało się, że mamy szansę wygrać, zadzwonił do mnie generalny menedżer Calvin Booth i powiedział "zbieraj swój tyłek w troki, pakuj się i przylatuj". Prosto z samolotu przyleciałem na halę. Różnice czasu, jetlag, niesamowite emocje. Mecz, który był dość brzydki, ale wyrównany do końca. Sama obecność bycia tutaj z wszystkimi pracownikami była niesamowita. Jestem jednym z najdłużej pracujących skautów w klubie, jestem tu już dziesiąty sezon. Widziałem ten zespół od początku. Niesamowite były obrazki już po mistrzostwie. Śmialiśmy się, że Golden State czy Lakersi po mistrzostwie 15 minut później byli w prywatnym samolocie do Las Vegas, a my przez 5-6 godzin szampan, cygara, alkohol, muzyka i razem z zawodnikami, rodziną, trenerami bawiliśmy się razem w szatni. To też pokazuje, że udało nam się stworzyć coś specjalnego – opowiada.

Sochan i "Wemby" zbawią Spurs? "Oglądanie ich razem będzie świetną zabawą"

Czytaj też

Sochan i "Wemby" zbawią Spurs? "Oglądanie ich razem będzie świetną zabawą"

"Tato, ja też chcę grać w NBA!". Dzieci gwiazd idą śladami ojców

Czytaj też

"Tato, ja też chcę grać w NBA!". Dzieci gwiazd idą śladami ojców

MISTRZOWSKA KADRA BUDOWANA PRZEZ LATA

Na początku XXI wieku Nuggets byli ligowym szarakiem, czasami wręcz słabeuszem. Wybór Carmelo Anthony'ego w 2003 roku zmienił bieg historii klubu, ale nie doprowadził na sam szczyt. Nuggets zostali zatrzymani w 2009 roku w finale konferencji zachodniej przez późniejszych mistrzów, Los Angeles Lakers. To był właściwie ostatni pozytywny akord "Melo" w klubie ze stanu Kolorado. Po burzliwej sadze transferowej, został oddany w 2011 roku do New York Knicks. W Denver rozpoczęła się powolna przebudowa składu.

– Każdy z GM'ów dla którego pracowałem przez 10 lat – Tim Connelly, Arturas Karnisovas, czy teraz Calvin Booth, podejmował ważne decyzje dla klubu. Nasz obecny generalny menedżer zajął tylko 3. miejsce w klasyfikacji GM'a roku, a zrobił niedoceniane ruchy, które przełożyły się na końcowy triumf. W mojej opinii był najlepszy i to widać po mistrzostwie. Podpisanie Bruce'a Browna w wolnej agenturze o świetnej wartości, wymiana po Kentaviousa Caldwella-Pope'a, wybór Christiana Brauna i Peytona Watsona w drafcie. Staraliśmy się budować nasz klub przez kontynuację, budowę z zewnątrz. Trener Michael Malone pracuje tu od 2015 roku. Z roku na rok poprawiał bilans klubu. Jest wymagający, trudny we współpracy, ale widać, że to przynosi pozytywne efekty. Trzeba też wymienić naszego właściciela, Josha Kroenke. Jest właścicielem pięciu sportowych klubów, a cztery z nich zdobyły już mistrzostwo. Śmialiśmy się, że my albo Arsenal będziemy ostatni, ale na szczęście nam się udało zdobyć przed nimi to mistrzostwo – mówi Juć

Nie da się ukryć, że najważniejszym elementem mistrzowskiej układanki jest Nikola Jokić. Maszyna do triple-double, dwukrotny MVP ligi, fundamentalna postać zespołu. Center, który nie tylko potrafi dominować pod koszem, ale przede wszystkim zachwyca inteligencją i nietuzinkowymi podaniami. Nic nie zapowiadało na to, że będzie takim kozakiem. W 2014 roku, gdy wybierano go dopiero z 41. numerem w drafcie, transmitująca to wydarzenie stacja ESPN pokazywała reklamę.... amerykańskiego fast-fooda, Taco Bell. Sam Rafał Juć w rozmowie z TVPSPORT.PL podkreślał, że wyżej cenił innego zawodnika Nuggets, Jusufa Nurkicia. Jokić zagrał jednak na nosie wszystkich. Grubasek z Somboru, jak o sobie często mawia, przeszedł do historii jako najniżej wybrany gracz, który zdobył statuetkę dla MVP finałów.

– Nie byłoby sukcesu Nuggets bez Nikoli Jokicia, który na przestrzeni sezonu był najbardziej dominującym zawodnikiem w lidze, ale trzeba wyróżnić cały kolektyw. Ważny w koszykówce jest size na obwodzie, atletyzm, szybkie reakcje, zespołowa gra w ofensywie, na którą wiele zespołów nie potrafiło znaleźć sposobu. Cała nasza piątka potrafiła rzucać z dystansu, a przy okazji świetnie wykonywać swoje role na parkiecie.

Historia każdego z zawodników Nuggets jest wyjątkowa na swój sposób. Tak jak Batman miał swojego Robina, tak w Denver swojego Robina miał "Dżoker" (ksywka Nikoli Jokicia – przyp. red.). Tym idealnym pomagierem był Jamal Murray, który ze swoim podkoszowym stworzył idealny duet, pierwszy w dziejach z triple-double w finale NBA Był rozgrywającym, który potrafił wcielić się w rolę super-strzelca. A przecież dopiero w październiku wrócił na parkiet po 539 dniach spowodowanych zerwanymi więzadłami w kolanie.

Inny świetny strzelec, Michael Porter Jr., miał problemy z kontuzjami jeszcze przed rozpoczęciem kariery w NBA. Miał aż trzykrotnie operowane plecy. Ostatecznie okazał się ważnym punktem w drodze po mistrzostwo. Być może gdyby nie urazy tych dwóch zawodników, Nuggets zdobyliby mistrzostwo wcześniej.

Rafał Juć był obecny podczas wyborów ostatnich nabytków Nuggets w drafcie – Christiana Brauna i Peytona Watsona. Ten pierwszy to ciekawy przypadek zawodnika, który ma w DNA zapisane mistrzostwo. Trzy z razy z rzędu zdobywał mistrzostwo ligi średniej, następnie wygrał mistrzostwo akademickie na uniwersytecie Kansas, a teraz w debiutanckim sezonie wygrał ligę NBA. Był świetnym zmiennikiem, który wnosił sporo energii z ławki. Ale Nuggets to nie tylko koszykarze wybrani z draftu. Niezwykle wszechstronny Bruce Brown został pozyskany w wolnej agenturze. Niekoronowany król wsadów, Aaron Gordon, pozyskany na zasadzie wymiany z Orlando Magic, okazał się kluczowym graczem w defensywie. W ten sam sposób do Denver trafił Kentavious Caldwell-Pope, niedoceniany i również cenny w obronie. Swoje trzy grosze dołożył też Jeff Green – 36-latek, który został wybrany w drafcie przez nieistniejących już Seattle SuperSonics. W ciągu 15 sezonów zwiedził aż 12 klubów i w końcu spełnił swoje marzenie. A przecież w 2012 roku przeszedł poważną operację kardiologiczną, w trakcie której jego serce było zatrzymane na blisko godzinę.

– Skauting to praca kolektywna. Byłem przy wyborach Nikoli Jokicia, Jamala Murraya, Vlatko Cancara, który grał dużo w sezonie zasadniczym. W poprzednich latach w Nuggets byli zawodnicy z Europy, za których byłem odpowiedzialny, jak Goffrey Lauvergne, Evan Fournier, Juancho Hernangomez. Byliśmy zgodni co do tego, że w naszej drużynie chcemy graczy grających inteligentnie, z wysokim boiskowym IQ. Ta konsekwencja w poszukiwaniu tych cech, ciężka praca, ogromne wyrzeczenia, każdy z nas podróżuje ponad 200 dni w roku – to przyniosło efekty i dla takich chwil chce się żyć – dodaje Juć.

"Tato, ja też chcę grać w NBA!". Dzieci gwiazd idą śladami ojców

Czytaj też

"Tato, ja też chcę grać w NBA!". Dzieci gwiazd idą śladami ojców

MISTRZOSTWO? TO JESZCZE NIE KONIEC

Władze Nuggets przed rozgrywkami 2023/24 są w bardzo dobrym położeniu. Wszyscy podstawowi zawodnicy mają ważne kontrakty jeszcze na co najmniej dwa sezony, a Jokić aż na kolejne pięć lat. Serb jest wciąż głodny sukcesów, a biorąc pod uwagę to, jak Nuggets spisywali się w tym sezonie, w kolejnym mogą być znowu groźni dla każdego przeciwnika.

– Co roku zbieramy się przed sezonem w biurze, rozmawiamy z zawodnikami, stawiamy przed nimi cele i jak przychodzi Jokić, to zaczynamy się śmiać, bo co od niego możemy jeszcze wymagać. Cokolwiek wymagamy, to zawsze przekracza te oczekiwania. Nie ma dla niego limitu. To niesamowicie skromny i pracowity chłopak. Tuż po mistrzostwie chciał świętować ze swoją żoną, córką, braćmi. Od kiedy jest w pierwszej piątce, to losy klubu weszły na kompletnie inne tory. To ogromny luksus mieć gwiazdę bez ogromnych wymagań i bez przebojowego ego. Wokół takiego zawodnika można budować mistrzowskie zespoły i mam nadzieję, że to będzie jeden z jego wielu tytułów. Wiadomo, że w NBA nie można niczego brać za pewne. We wtorek wygraliśmy mistrzostwo, a już teraz zabieram się już do pracy i sprawdzam kandydatów do draftu – puentuje Juć.

Kolejny sezon w NBA rozpocznie się w październiku 2024 roku. Być może języczkiem u wagi będą San Antonio Spurs. Wiele wskazuje na to, że w drafcie, który odbędzie się w nocy z 22 na 23 czerwca, nowym kolegą reprezentanta Polski, Jeremy'ego Sochana zostanie generacyjny talent, Victor Wembanyama.