27 cze 2023 | Igrzyska europejskie / Szermierka

Igrzyska europejskie. Angelika Wątor wróciła po problemach ze zdrowiem. "Nadal nie chodzę dobrze"

Angelika Wątor na ćwierćfinale zakończyła turniej szablistek na igrzyskach europejskich. Mistrzyni pierwszej imprezy tej rangi przyznała, że w Krakowie czuła presję wyniku. – Nie spałam trzy dni, bo myślałam o obronie tytułu sprzed ośmiu lat – powiedziała tuż po przegranej z Greczynką Theodorą Gkountourą 4:15.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Michał Siess marzy o olimpijskim złocie. Chce iść śladem taty

Polscy szpadziści bez sukcesów. Pierwsza taka sytuacja na IE

Czytaj też

Polscy szpadziści bez sukcesów. Pierwsza taka sytuacja na IE

Osiem lat temu w Baku, podczas pierwszych igrzysk europejskich, tylko dwie Polki stanęły na najwyższym stopniu podium. Były to kajakarka Marta Walczykiewicz oraz szablistka Angelika Wątor. Wtedy jej złoto było wielką sensacją. – Wiem, że presja wyniku była bardzo duża. Każdy przypominał mi, że w 2015 roku temu zostałam mistrzynią igrzysk europejskich. Z tych nerwów nie spałam trzy dni. Miałam to z tyłu głowy i trochę mi to przeszkadzało. Ale jeszcze trzy miesiące temu brałabym ten wynik w ciemno – podkreśliła tuż po ćwierćfinałowej porażce.

Po zawodach w Azerbejdżanie Wątor spotkała się z dużym hejtem. W internecie pisano nie tylko o jej wyglądzie, ale także o tym, że wygrała turniej "o worek ziemniaków". – Nie ma ważniejszych i mniej ważnych zawodów. Zwycięstwa nie przychodzą za darmo. Żeby osiągnąć sukces, trzeba wygrać z każdym. W Baku były zawodniczki światowej klasy, a moje przeciwniczki potrafiły z nimi wygrać. Miały też za sobą trybuny, bo przecież w najważniejszych pojedynkach walczyłam z siostrami z Azerbejdżanu. Czułam ponadto, że sędziowie patrzą na nie przychylniej – wspomina.

Wątor po walce z Gkountourą długo rozmawiała z trenerem o tym, co zaszło na planszy. W strefie mieszanej widać było zresztą ogromne wzruszenie zawodniczki. – Bardzo chciałam zgarnąć tu medal, jakikolwiek. Ale niestety się nie udało. Trafiłam na rywalkę, która jest dla mnie wielką zagadką. Nie umiem z nią walczyć i dziś było podobnie. Liczę jednak, że to jest dobry początek tego "drugiego etapu" mojej kariery. Wiem, że ostatnie moje zawody były słabsze, ale może ta ósemka mnie podbuduje. Strasznie się cieszę, że jestem w Wojskowym Zespole Sportowym. Gdyby nie oni, nie byłoby mnie tutaj – przyznała.

Wydawało się, że dla Polki turniej może skończyć się zdecydowanie szybciej. W pierwszej walce długo męczyła się z Węgierką Lucą Szucs, która pokonała ją zresztą w fazie grupowej 5:0. – Często mam tak, że kiedy jestem skupiona i krzyczę, to wszystko wychodzi. Ale wystarczy chwila dekoncentracji i można dostać pięć trafień za darmo. Nie byłam w walce grupowej skupiona, sama nie wiem czemu np. nie zawiązałam buta. A to podstawa! Niestety szermierka, a zwłaszcza szabla, to bardzo szybki sport. Moja grupa była trudna, podobnie jak na mistrzostwach Europy, i przyznam szczerze, bałam się wyniku – zdradziła.

29-latce nie udało się tym razem stanąć na podium, ale w jej przypadku sam fakt, że znów stoi na planszy, zasługuje na uznanie. Pod koniec 2021 roku przeszła zabieg usunięcia obu piersi. Gdy już fizycznie i mentalnie wychodziła na prostą, doznała paskudnej kontuzji. Podczas treningu zerwała więzadło przednie i boczne w kolanie. Długo nie widzieliśmy jej na zawodach, a teraz wraca, z myślą o starcie na igrzyskach w Paryżu. – Do tej pory nie chodzę jeszcze dobrze, nie potrafię wyprostować kolana. Zresztą po tych kilku walkach, które dziś stoczyłam, czuję ból w nodze. Pcham to jednak do przodu, wyniki są coraz lepsze i moja głowa staje się spokojniejsza – powiedziała Wątor.

– Przyjechał tu ze mną lekarz z Carolina Medical Center, który operował mi kolano i fizjoterapeutka, która była przy tym zabiegu. Wszystkie osoby, które pomogły mi wrócić do sportu, dopingowały mi dziś. Na trybunach była też rodzina i mój chłopak, Tomek. Zawsze, gdy mam takie wsparcie, walczę lepiej – dodała.

Wątor zapytaliśmy także o to, jak radzi sobie ze... zdartym gardłem. Po każdej wygranej walce po Tauron Arenie roznosił się bowiem krzyk Polki, która w ten sposób okazywała radość. – Już się do tego przyzwyczaiłam. Przez pewien czas, gdy noga ze mną nie współpracowała, nie krzyczałam w czasie walk. Byłam chyba mało zdeterminowana. Ale widzę, że moje krzyki idą w parze z dobrymi wynikami. Fajnie, że o to zapytałeś, bo muszę to bardziej przeanalizować. Wydaje mi się, że na ten ćwierćfinał wyszłam jakaś przygaszona – odpowiedziała.

Nasza szablistka nie była jednak jedyną zawodniczką, której okrzyki dało się słyszeć nawet z najbardziej oddalonych od planszy miejsc. – W naszej broni czasem trzeba to trafienie wykrzyczeć sędziom. Wydaje mi się, że można tym coś ugrać. Gdy sędzia czuje presję ze strony zawodnika, inaczej patrzy na walkę. A gdy szablistka jest cicha, to dociera do niego tylko to, co widzi. Krzykiem można narobić trochę zamieszania. Wychodzę z założenia, że to czego sobie nie wywalczę, to wykrzyczę – zaznaczyła.

Po trzech dniach rywalizacji w Krakowie polscy szermierze mają na koncie cztery medale. Złote wywalczyli specjaliści od floretu, Julia Walczyk-Klimaszyk i Michał Siess, a srebrne Martyna Swatowska-Wenglarczyk i szablista Krzysztof Kaczkowski. Od środy turnieje drużynowe, liczące się do rankingu olimpijskiego.

Polscy szpadziści bez sukcesów. Pierwsza taka sytuacja na IE