Polskie gwiazdy ligi cypryjskiej. Trenerzy, snajperzy i... "emeryci" podbili Wyspę Afrodyty

Krychowiak znalazł nowy klub!

Kluczowa data dla Szczęsnego. Tego dnia podpisze kontrakt!

Czytaj też

Kluczowa data dla Szczęsnego. Tego dnia podpisze kontrakt!

Przez lata Cypr był traktowany w Polsce jako peryferia futbolu. To nastawienie doskonale zobrazował Wojciech Łazarek. Selekcjoner kadry w 1987 roku naszpikował skład napastnikami licząc, że ci zapakują Cypryjczykom worek goli. Mecz w Gdańsku zakończył się… bezbramkowym remisem. Mniej więcej w tym samym czasie rozpoczął się mariaż polskich piłkarzy i trenerów z cypryjską piłką.

Wywiad-widmo

W 1988 roku stanowisko trenera Apollonu Limassol objął Jerzy Engel. Zastąpił on innego Polaka, Egona Piechaczka, który jednak w okresie PRL był traktowany jako zdrajca, bowiem uciekł na Zachód. Cypryjczycy sięgnęli po Engela, choć marzył im się Andrzej Strejlau. Tej decyzji chyba jednak nie żałowali, bowiem pod wodzą przyszłego selekcjonera Apollon dołączył do ligowej czołówki. Sam trener pokochał Cypr i jego specyficzną kulturę.

"W pierwszym tygodniu już niespodzianka. W jednej z gazet codziennie ukazywała się zapowiedź z moim zdjęciem, że w sobotę zostanie zamieszczony wielki wywiad z nowym trenerem Apollonu, Engel otworzy swoje serce przed Cypryjczykami. Czekałem więc na przyjście któregoś z dziennikarzy. Żaden się jednak nie zjawił. Natomiast w sobotę rzeczywiście ukazał się duży wywiad ze mną. Jaki Cypr jest piękny, ludzie wspaniali, że czuję się znakomicie i mam wielkie plany, by z Apollonu zbudować wielki zespół. Piękny wywiad, tyle że nigdy i nikomu go nie udzieliłem" – opowiadał w książce "Futbol na tak".

Engel prowadził na Cyprze aż pięć zespołów (w tym najbliższego rywala Rakowa, Aris Limassol) ale dopiero podczas ostatniej przygody z APOEL-em Nikozja zdobył jedyne trofeum – krajowy puchar (2006). Większymi osiągnięciami może pochwalić się Jacek Gmoch, który również z APOEL-em wywalczył i puchar (1993), i mistrzostwo kraju (1992).

Wracając do Engela, jest on niewątpliwie pionierem ściągania polskich graczy do Cypru. Za jego sprawą do Apollonu przyszedł m.in. brązowy medalista MŚ 1982 Stefan Majewski. Największe sukcesy z jego zaciągu odniósł natomiast Eugeniusz Ptak. Zapomniany napastnik sięgnął po cypryjskie trofea o rok wcześniej od Gmocha, za każdym razem strzelając minimum 10 goli w sezonie.

Kluczowa data dla Szczęsnego. Tego dnia podpisze kontrakt!

Czytaj też

Kluczowa data dla Szczęsnego. Tego dnia podpisze kontrakt!

Specyficzny Cypr. Nie zagrał przez... opaleniznę [WYWIAD]

Czytaj też

Specyficzny Cypr. Nie zagrał przez... opaleniznę [WYWIAD]

Polski Anorthosis

To były jednak tylko wyjątki. Prawdziwy boom na Polaków na Wyspie Afrodyty nastąpił na początku XXI wieku. Kusiły ich nie tylko piękne widoki i ładna pogoda, ale też wysokie zarobki. W Anorthosisie Famagusta powstała zresztą spora polska kolonia – czterech piłkarzy z przeszłością reprezentacyjną, których prowadził najpierw Janusz Wójcik, a później Edward Lorens. Kilka meczów tej ekipy zagościło nawet w ramówce polskiej telewizji sportowej.

– Jeśli ktoś myśli, że na Cypr przyjeżdża się na wakacje, to grubo się myli. Tutaj dobrze znają realia europejskiego futbolu i nikt nikomu nie odpuszcza. Dwa, trzy słabsze występy nie przejdą bez echa – mówił na łamach tygodnika "Przegląd" Wojciech Kowalczyk, król strzelców ligi cypryjskiej w sezonie 2001/02. Wiele z jego goli padło po podaniach Sławomira Majaka i Radosława Michalskiego.

Mimo wszystko na te rozgrywki spoglądano w Polsce z lekką pogardą. O lidze cypryjskiej mówiło się, że to piękne miejsce do odcinania kuponów. Nie podobało się to grającym tam zawodnikom. – Na 99% jestem pewien, że zagram jeszcze w lepszej lidze i klubie. Cypr nie jest więc moją piłkarską emeryturą – zarzekał się Kowalczyk w "Przeglądzie". Okazało się jednak, że srebrny medalista igrzysk w Barcelonie właśnie na Cyprze zakończył poważne granie.

"Kowal" nie był w tym odosobniony. Mariusz Piekarski właśnie w Anorthosisie założył buty na kołku, podobnie jak parę lat później Michalski w Apollonie. Cypryjczycy sprowadzali znad Wisły zawodników głównie po trzydziestce – wystarczy wymienić choćby Henryka Bałuszyńskiego, Krzysztofa Bukalskiego czy w późniejszych latach Radosława Kałużnego, Macieja Żurawskiego, Emmanuela Olisadebe, Grzegorza Rasiaka i Rogera Guerreiro.

Polak królem Cypru

W ten trend nie wpisywał się Łukasz Sosin, który wylądował na wyspie w wieku 25 lat. Napastnik z Krakowa to największa polska legenda na Cyprze. W ciągu dekady zdobył on aż 144 bramki w tamtejszej lidze, co przełożyło się na cztery korony króla strzelców i dwa tytuły mistrzowskie. Sosin był zresztą o krok, aby jako piłkarz Apollonu pojechać na mundial w 2006 roku. Wychowanek Hutnika często podkreślał, że stereotypy wokół cypryjskiego futbolu są zdecydowanie przesadzone.

– Cypryjczycy są uczuleni na punkcie podejścia do zawodu. Czasami wystarczyło, że trener zobaczył czerwoną opaleniznę u zawodnika. To od razu powodowało reakcję. Zawsze będę wspominał pewną wizytę nad Morzem Śródziemnym. W kolejnym meczu zostałem szybko zmieniony. Spytałem dlaczego, a trener zadał mi tylko pytanie: jak było nad morzem? To wystarczyło, bo wiedziałem o co chodzi. Poniosłem konsekwencję pobytu tam w godzinach, w których jednak nie powinienem odwiedzać plaży – opowiadał w rozmowie z TVPSPORT.PL

Specyficzny Cypr. Nie zagrał przez... opaleniznę [WYWIAD]

Czytaj też

Specyficzny Cypr. Nie zagrał przez... opaleniznę [WYWIAD]

Polak zdobył pierwszy puchar. Piękna asysta w finale [WIDEO]

Czytaj też

Polak zdobył pierwszy puchar. Piękna asysta w finale [WIDEO]

 – Wyszedłem dzień przed meczem o 12:00, raptem na pół godziny. Postałem dwadzieścia minut w wodzie i tyle. Potem siedziałem już w domu z działającą klimatyzacją. Cypr to mała wyspa, wszyscy wszystko widzą. Kibice sami potrafią przekazywać informacje do klubu. Trzeba wiedzieć, że nie jedzie się tam na wakacje, a kluczowe jest poważne wykonywanie swojej pracy – dodał Sosin.

Sosin, Kowalczyk, Ptak czy Majak zrobili świetną reklamę dla polskich napastników i ofensywnych graczy. To oni najczęściej trafiali na Wyspę Afrodyty. Gdy APOEL Nikozja kwalifikował się do Ligi Mistrzów w 2010 roku, w kadrze znajdowali się Kamil Kosowski, Adrian Sikora i Marcin Żewłakow. Ten ostatni pokonał nawet bramkarza Chelsea. Nawet gdy moda na Cypr ustała, kierunek ten obierali chociażby Łukasz Gikiewicz czy Arkadiusz Piech. Występujący obecnie w Omonii Nikozja Mariusz Stępiński jest kontynuatorem tej tradycji.

Na liście mistrzów lub zdobywców Pucharu Cypru jest ponad 20 polskich nazwisk. Kilka z nich jest niemal kompletnie nieznanych w naszym kraju. Wyróżnia się zwłaszcza dwóch bramkarzy. Zarówno Patryk Procek, jak i Kacper Chorążka wyjechali na Cypr w wieku 21 lat. Procek miał wkład w zdobycie pucharu z AEL-em Limassol w 2019 roku. Chorążka ma natomiast aż dwa trofea z Omonią, ale nie doczekał się oficjalnego debiutu w Nikozji.

Wyspa Afrodyty znów przyciąga niezłych zawodników znad Wisły. W ubiegłym roku Stępiński oraz Karol Struski sięgnęli po mistrzostwo z Arisem Limassol. Ten drugi zasłużył nawet na powołanie i debiut w reprezentacji Polski przeciwko Łotwie. Latem na Cyprze pojawili się Karol Angielski (AEK Larnaka), Artur Sobiech (Ethnikos Achnas) czy Mateusz Musiałowski, który boleśnie przekonał się o niezłej renomie tamtejszej ligi. Do Omonii przyszedł bezpośrednio z Liverpoolu, ale to za mało, aby nawet znaleźć się w kadrze na rozgrywki Ligi Konferencji Europy.

Polskie laury na Cyprze

Kacper Chorążka (Omonia Nikozja, Ermis, ASI Lysis) – mistrzostwo 2021, puchar 2022
Jerzy Engel (Apollon Limassol, APOP Pafos, Nea Salamina, Aris Limassol, APOEL Nikozja) – puchar 2006 (jako trener)
Jacek Gmoch (APOEL) – mistrzostwo 1992, puchar 1993 (jako trener)
Bartłomiej Jamróz (Alki Larnaka, APOEL) – puchar 2006
Kamil Kosowski (APOEL, Apollon) – mistrzostwo 2009
Wojciech Kowalczyk (Anorthosis Famagusta, APOEL) – mistrzostwo 2004, puchar 2002, 2003, król strzelców 2002
Andrzej Kryształowicz (APOEL) – puchar 2006
Edward Lorens (Anorthosis) – puchar 2003 (jako trener)
Sławomir Majak (Anorthosis) – puchar 2002, 2003
Radosław Michalski (Anorthosis, Apollon) – mistrzostwo 2006, puchar 2002, 2003
Mateusz Piątkowski (APOEL) – mistrzostwo 2016
Arkadiusz Piech (AEL Limassol, Apollon) – puchar 2017
Mariusz Piekarski (Anorthosis) – puchar 2003
Jarosław Popiela (APOEL) – puchar 2006
Patryk Procek (Ethnikos Achnas, AEL, PAEE Kerynias, ENY Digenis) – puchar 2019
Eugeniusz Ptak (Apollon, Nea Salamina) – mistrzostwo 1991, puchar 1992
Paweł Sibik (Apollon) – mistrzostwo 2006
Adrian Sikora (APOEL) – mistrzostwo 2011
Łukasz Sosin (Apollon, Anorthosis, Aris) – mistrzostwo 2006, 2008, król strzelców 2004, 2005, 2006, 2008
Mariusz Stępiński (Aris, Omonia) – mistrzostwo 2023
Karol Struski (Aris) – mistrzostwo 2023
Marcin Żewłakow (APOEL) – mistrzostwo 2009
Maciej Żurawski (Omonia) – mistrzostwo 2010

Polak zdobył pierwszy puchar. Piękna asysta w finale [WIDEO]

Czytaj też

Polak zdobył pierwszy puchar. Piękna asysta w finale [WIDEO]