David Weiss wychował się w Finlandii, ale może grać dla Polski. "To byłby zaszczyt" [WYWIAD]

👉 Nadzieja kadry. Grecy mówią o młodym Polaku. "Uważany za duży talent"

Polak mówi wprost: celujemy w mistrzostwo świata!

Czytaj też

Polak mówi wprost: celujemy w mistrzostwo świata!

David Weiss (ur. 2007) – reprezentant Finlandii U17, obecnie grający na wypożyczeniu w Sassuolo, gdzie trenuje z drużynami juniorskimi. Choć urodził się i wychował w Finlandii, ma polski paszport i dobrze posługuje się językiem. Jak zapewnia, powołanie do biało-czerwonej kadry byłoby dla niego zaszczytem. Na razie czeka na kontakt z Polskiego Związku Piłki Nożnej.

Pierwszy o zawodniku poinformował Arkadiusz Stelmach, dyrektor ds. skautingu młodzieżowego Wisły Płock, który hobbystycznie poszukuje piłkarzy polskiego pochodzenia za granicą.

– Koledzy czasami mówią mi w żartach, że ja nie jestem prawdziwym Finem. Ale w sumie trochę to prawda – czuję się bardziej Polakiem – mówi w rozmowie z TVPSPORT.PL David Weiss.

***

Przemysław Chlebicki, TVPSPORT.PL: – Od urodzenia mieszkałeś w Finlandii?
David Weiss, piłkarz Sassuolo: – Tak, urodziłem się tam i spędziłem większość życia w tym kraju. Moi rodzice pochodzą z Polski, dokładnie z Gdańska. Wyjechali do Finlandii 18 lat temu, jeszcze przed moim urodzeniem. Głównie ze względu na pracę.

– Nie słychać po tobie, że nigdy nie mieszkałeś w Polsce.
– Rodzice od małego uczyli mnie języka, dlatego też dobrze mówię po polsku. Poza tym przyjeżdżamy do Polski każdego roku raz albo dwa razy. Właściwie cała nasza rodzina mieszka w Polsce, tylko my jesteśmy w Finlandii.

– Rozmawiałem już z piłkarzami z Finlandii i mówili mi, że piłka nożna nie jest najpopularniejszym sportem. Jako dziecko nie myślałeś o tym, żeby zostać hokeistą?
– To prawda, w Finlandii wszyscy chcą grać w hokeja – zima jest długa i są do tego dobre warunki. Czasami wychodziłem, żeby pojeździć na łyżwach. Ale hokej to nie jest sport dla mnie!

Polak mówi wprost: celujemy w mistrzostwo świata!

Czytaj też

Polak mówi wprost: celujemy w mistrzostwo świata!

Polacy gotowi na MŚ. Selekcjoner zdradził nam pierwszy cel!

Czytaj też

Polacy gotowi na MŚ. Selekcjoner zdradził nam pierwszy cel!

– Kiedy zacząłeś grać w piłkę?
– Gdy miałem pięć lat. Pochodzę ze sportowej rodziny – mój tata był pływakiem, mistrzem Polski, a mama grała w piłkę ręczną. Może nie mam piłkarskich korzeni, ale od dziecka sport był mi bliski. Zaczęło się od tego, że moja mama chciała znaleźć mi jakieś zajęcie i zadzwoniła do pobliskiego klubu. Poszedłem na pierwsze zajęcia – na początku to były bardziej zabawy z piłką. Ale wtedy polubiłem ten sport i z czasem zacząłem grać na poważnie.

– Jakie miałeś warunki do uprawiania piłki nożnej?
– Teraz gdy gram we Włoszech, to mam porównanie – tutaj boiska są dużo lepsze. A w Finlandii nie jest to popularny sport, chociaż się rozwija. Zimą boiska są zamrożone i trzeba grać na sztucznej murawie. A pamiętam, że kiedyś nawet takich warunków nie było. Zimy były porządne, minus piętnaście, dwadzieścia stopni. Nie mieliśmy treningów, bo było za zimno. A gdy graliśmy to bardzo ślizgaliśmy się na boiskach. Przez to przytrafiało się dużo kontuzji.

– Zawsze chciałeś być środkowym pomocnikiem?
– Zależało mi na tym, żeby strzelać gole, byłem początkowo napastnikiem. Ale potem grałem też na innych pozycjach – trochę na obronie, czasem nawet na bramce! Dopiero w klubie, z którego teraz jestem wypożyczony do Sassuolo (Pallokerho Keski-Uusimaa – przyp. red.) trener mnie tam przeniósł.

– Jak sądzisz, dlaczego?
– Zawsze grałem agresywnie. Miałem też przewagę fizyczną oraz mięśniową nad innymi – i wciąż tak jest. Jestem też skuteczny w odbiorze piłki. Nie ukrywam – nie jestem jakimś maestro techniki, przez co często nazywają mnie "czołgiem"! Ale pod tym względem też się polepszyłem w ostatnich latach.

– Która pozycja w środku najbardziej ci odpowiada?
– W Sassuolo gram jako "ósemka". Staram się odbierać dużo piłek nie tylko na swojej połowie, ale nawet bardziej na połowie przeciwnika. A potem, po przejęciu piłki, wyprowadzać kontry. Dużo biegam na boisku, dlatego przydaję się w grze do przodu.

– Masz swój piłkarski wzór do naśladowania?
– Ze względu na pozycję oraz sposób gry, jest to N'Golo Kante.

Polacy gotowi na MŚ. Selekcjoner zdradził nam pierwszy cel!

Czytaj też

Polacy gotowi na MŚ. Selekcjoner zdradził nam pierwszy cel!

Najzdolniejsi! Ranking największych talentów polskiej piłki

Czytaj też

Najzdolniejsi! Ranking największych talentów polskiej piłki

– Latem trafiłeś do Sassuolo. Jak doszło do przenosin i czy miałeś oferty z innych klubów?
– Zainteresowanie innych pojawiło się dopiero niedawno – z czołowego klubu ze Szwajcarii. A Sassuolo interesowało się mną już od początku roku. W maju, akurat w dzień moich urodzin, miałem jechać na pierwsze testy. Ale w trakcie zgrupowania fińskiej kadry doznałem kontuzji i nie mogłem polecieć. Dopiero na początku sierpnia udałem się do Włoch i wszystko szybko się potoczyło. Okno transferowe już się prawie zamykało, a tutaj ostatecznie poleciałem. Nie miałem nawet czasu na to, żeby przygotować się psychicznie.

– Z tego, co słyszałem od innych piłkarzy, we włoskiej szatni młodzi piłkarze niekoniecznie znają język angielski. Ale widziałem, że w składzie masz kolegę z Finlandii.
– Tak, Sonosi Daldum to mój kolega z kadry i to duży plus, że ze mną jest. To prawda, niewielu piłkarzy tutaj rozmawia po angielsku.

– Miałeś problem z aklimatyzacją?
– Na początku wszystko było dobrze. Ale wiadomo, jest to mój pierwszy tak daleki wyjazd i chyba każdego młodego piłkarza może dopaść kryzys po pewnym czasie. Chciałoby się pojechać na chwilę do domu, zobaczyć się z rodziną i kolegami. Prawdę mówiąc, pierwszy taki kryzys miałem tydzień temu. Nie mogłem spać, było ciężko. Ale porozmawiałem o tym z trenerem i przezwyciężyłem to.

– W jaki sposób?
– Moim trenerem jest Maurizio Neri, który grał na najwyższym poziomie (były piłkarz między innymi Napoli i Lazio – przyp. red.). Powiedział mi, że takie sytuacje są normalne – też jako osiemnastolatek wyprowadził się z dala od domu i wie, jakie to uczucie, bo sam przez to przechodził. Doceniam to, że mnie rozumie i wspiera we wszystkim.

– Na co dzień trenujesz z drużyną U17. A miałeś okazję trenować ze starszymi?
– Tak, miałem lekką kontuzję, nie pojechałem na mecz z moim rocznikiem i na moment trafiłem do U18. Zagraliśmy mecz kontrolny z drużyną U19, która gra w lidze Primavera i są tam już profesjonalni piłkarza. Zagrałem przeciwko nim i mnie to zmotywowało. Myślę, że mam szansę wspiąć się tutaj wyżej. Muszę tylko dobrze trenować i najpierw skupić się na grze w moim roczniku.

– Wiem, że grałeś w młodzieżowych reprezentacjach Finlandii U15, U16 i U17. A czy interesował się tobą Polski Związek Piłki Nożnej?
– Na razie jeszcze nikt się nie odzywał. Ale myślę, że po prostu mogli jeszcze o mnie nie wiedzieć. Nawet w Transfermarkcie jeszcze do niedawna nie miałem wpisanej polskiej narodowości. Dopiero niedawno ją dodali.

Najzdolniejsi! Ranking największych talentów polskiej piłki

Czytaj też

Najzdolniejsi! Ranking największych talentów polskiej piłki

Kolega z drużyny chwali młodego Polaka. "Może zrobić wielką karierę"

Czytaj też

Kolega z drużyny chwali młodego Polaka. "Może zrobić wielką karierę"

– Masz wszystkie dokumenty, które uprawniałyby cię do gry dla Polski?
– Tak, mam polski paszport.

– Śledzisz mecze reprezentacji?
– Tak, jeśli tylko mogę, oglądam każdy mecz. Czy to dorosłej kadry, czy drużyn młodzieżowych.

– Czy koledzy w szatni fińskiej kadrze żartują, że jesteś Polakiem?
– Tak, czasami mówią mi w żartach, że ja nie jestem prawdziwym Finem. Ale w sumie trochę to prawda – czuję się bardziej Polakiem.

– Jakie są twoje najbliższe cele?
– Chciałbym już w tym albo w przyszłym roku grać z wyższym rocznikiem w Sassuolo. Oczywiście wiele zależy od klubu, czy przedłużą ze mną kontrakt.

– A nieco dalsze?
– Marzę o tym, żeby grać na największych boiskach świata i wystąpić w mistrzostwach Europy albo świata. I chciałbym, żeby moi rodzice byli ze mnie dumni. Bardzo doceniam to, jak mnie wspierają. Gdy byłem młodszy, zawozili mnie na wszystkie treningi. Chciałbym dać im wiele radości.

Kolega z drużyny chwali młodego Polaka. "Może zrobić wielką karierę"

Czytaj też

Kolega z drużyny chwali młodego Polaka. "Może zrobić wielką karierę"