18 lis 2023 | Skoki

Giganci coraz mocniejsi, słabsi coraz słabsi. To ma odwrócić przewrót w zasadach skoków

Fatih Arda Ipcioglu to wyjątek, który potwierdza regułę o zmniejszającym się zasięgu światowych skoków (fot. Getty)

Przyjmując, że w Pucharze Świata w skokach narciarskich mamy tzw. Wielką Szóstkę reprezentacji plus całą resztę, nie miniemy się z prawdą. Niestety, ostatnia dekada dla mniejszych reprezentacji była krokiem w przepaść, czego dowodzą dorobki punktowe skoczków spoza elity. – Nasze najsilniejsze działania są skupione na tym, żeby zwiększyć liczbę i znaczenie państw, w których się skacze – zapowiada Sandro Pertile. Pytanie, czy to możliwe.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Kamil Stoch – póki wilk poluje, nigdy nie będzie syty. 21. sezon w karierze. I to przeklęte Kulm

Podczas niedawnego Forum Nordicum – spotkania działaczy związanych z narciarstwem klasycznym, czyli skokami, biegami i kombinacją, dyrektor Pucharu Świata w skokach wystąpił z prezentacją. Nie zabrakło tematu, który FIS spędza sen z powiek – wymogu od MKOl, która uznała, że na igrzyska w Cortinie d’Ampezzo będzie mogło pojechać już nie 65 skoczków, lecz tylko 50. Ta decyzja wywołała lawinę innych ruchów. Aby dać jakiekolwiek szanse na kwalifikację olimpijską reprezentantom z mniej silnych państw, federacja:

- od tej zimy obcięła największym nacjom tzw. kwotę zawodników na PŚ z max. 7 do 6,
- podniosła ją dla mniejszych, a także rozszerzyła im zakres tzw. startów opłacanych,
- zmniejszyła kwoty na igrzyska.

Ruszyły pierwsze zawody PŚ. Jak uplasowali się Polacy? [WYNIKI]

Czytaj też

Ruszyły pierwsze zawody PŚ. Jak uplasowali się Polacy? [WYNIKI]

Do Cortiny z jednego państwa może pojechać już najwyżej czterech skoczków. Ale tylko pod warunkiem, że to państwo będzie ich mieć w TOP25 rankingu olimpijskiego. Jeśli się im nie uda, to trzech, dwóch, a dla najsłabszych zostanie jedno miejsce. Temu (mało skutecznie) sprzeciwiają się kraje-potęgi, ale i oni rozumieją, że taki wariant ma pomóc utrzymać różnorodność narodowościową. Choć zarazem zabije drużynówki. Dlatego zamiast nich na ZIO 2026 zobaczymy już tylko olimpijskie duety i mikst.

O tym, jak maleje stale liczba krajów na poważnie rozwijających skoki narciarskie, świadczy mnóstwo dowodów. Coraz mniej z nich organizuje zawody najwyższej rangi. Utrzymuje się coraz mniej skoczni, maleje liczba zawodników zgłaszanych do konkursów. I takich w ogóle. Norwegowie – mekka dyscypliny – są w takim kryzysie, że obecnie dwa razy więcej osób uprawia tam kickboxing niż ich koronny sport z tradycjami.

Trwa odpływ zainteresowania, o czym szeroko pisaliśmy wiosną W TYM ARTYKULE. Kurczą się też wyniki oglądalności. Coraz częściej też w drużynówkach występuje po 9-11 ekip, choć jeszcze dwie, trzy dekady temu było ich regularnie powyżej 12, a nawet niekiedy i 17. Kraje, które niegdyś były w czubie (m.in. Czechy, Francja, Szwecja itd.), dziś szorują po dnie. Wprawdzie zastępują je inne, jak np. Turcja czy ostatnio Ukraina, ale rozwój pojedynczych talentów nie od razu wywoła tam boom i skokomanię. A jeśli coś pójdzie źle, to może i nie wywołać jej wcale.

FIS doskonale widzi, co się dzieje. I to dobrze, że w federacji w końcu przestali się bać o tym mówić.

Ruszyły pierwsze zawody PŚ. Jak uplasowali się Polacy? [WYNIKI]

Czytaj też

Ruszyły pierwsze zawody PŚ. Jak uplasowali się Polacy? [WYNIKI]

A po słońcu przychodzi… śnieg. "Jak nie trzeba nie wychodzę spod kołdry"

Czytaj też

A po słońcu przychodzi… śnieg. "Jak nie trzeba nie wychodzę spod kołdry"

– Naszym nadrzędnym celem na najbliższe lata jest utrzymanie zainteresowania i zwiększanie popularności dyscypliny w jak największej liczbie państw. Skoki muszą pozostać sportem globalnym – zapewniał niedawno na naszych łamach Sandro Pertile.

Włoch, dyrektor cyklu PŚ, trafił na bardzo trudne czasy. Ale z ocenami tego, jak im sprosta, zaczekamy do końca kadencji. Pomysłów mu dotąd nie brakuje, choć wiele z nich to wciąż wyłącznie słowa.

Jedno jest pewne. Skoki są na ewidentnym kursie, w którym nie tylko obchodzą coraz mniej państw, co nawet w tychże wzbudzają coraz mniejszą temperaturę. Ale pomijając na chwilę tę drugą kwestię, warto prześledzić, na ile w ogóle stać tych zawodników, którzy reprezentują kraje spoza Wielkiej Szóstki. Czyli spoza Austrii, Niemiec, Norwegii, Polski, Japonii i Słowenii. Poniższy tweet i wykres pokazują to dość dosadnie.

Ujęto w nim zdobycze punktowe najlepszego skoczka spoza BIG6 na koniec poszczególnych sezonów PŚ.

W ujętym tu okresie, czyli od sezonu 2011/12 włącznie, byli to głównie Czesi lub Szwajcarzy. Raz to miano przypadło Francuzowi i Rosjaninowi. Jako że nasi sąsiedzi są w kryzysie, podobnie jak Francuzi, a rosyjska kadra pozostaje na moralnym aucie, to od kampanii 2017/18 tym najlepszym spoza gigantów był już wyłącznie któryś Szwajcar.

A po słońcu przychodzi… śnieg. "Jak nie trzeba nie wychodzę spod kołdry"

Czytaj też

A po słońcu przychodzi… śnieg. "Jak nie trzeba nie wychodzę spod kołdry"

Polacy wieszczą problemy skoków. "Słyszy się o kolejnych cięciach"

Czytaj też

Polacy wieszczą problemy skoków. "Słyszy się o kolejnych cięciach"

Pozostałych państw – a w sezonie 2022/23 łącznie zobaczyliśmy ich w elicie 19 – na taką walkę nie było stać. A przecież wśród nich jest m.in. Finlandia.

Ostatni raz zdobyte przez najlepszego spoza BIG6 zawodnika punkty dały mu miejsce w najlepszej dziesiątce sezonu osiem lat temu. To dawno. W zimie 2014/15 siódmą lokatę w PŚ wyszarpał Roman Koudelka. Obecnie to raczej poziom między końcem drugiej a trzecią dziesiątką stawki. Ostatni raz zawodnik z którejś z tych reprezentacji wygrał konkurs PŚ w listopadzie 2018 roku. Minionej zimy na podium w męskiej elicie stawali tylko ci z państw-potęg. Szczęśliwie trochę lepiej w tym zakresie jest w rywalizacji kobiet.

Jaki długofalowy skutek dla skoków będzie miało radykalne cięcie kwot startowych dla potęg, trudno przewidzieć. Gdy ogłaszano to wiosną, wielu zawodników z pogranicza PŚ i drugiej ligi wspominało, że może to wywołać lawinę przedwczesnych końców karier, o ile nikt w FIS nie pochyli się nad promocją i finansami w Pucharze Kontynentalnym. Statystycy wyliczyli też, co to realnie może dać mniejszym nacjom. I wyszło niestety na to, że poza drobnymi awansami zawody i tak w czubie będą kończyli ci skoczkowie, którzy plasowali się tam dotychczas.

To jednak tylko teoria. Przed nami pierwsza zima, która to zweryfikuje. Pierwsza z trzech, jeśli przypomnieć cytowaną wcześniej wypowiedź Pertile.

Należy zadać jednak przy tej dyskusji inne pytanie: może problemem, który trawi skoki, jest coś innego niż fakt, że najlepsi są w nich najlepsi? Takiego wariantu w FIS jednak nie biorą pod uwagę. Bo gdyby doszli do takich wniosków, musieliby przyznać się do błędów, a to nie jest w stylu tej federacji. A tym bardziej nie jest stawianie się MKOl, który w każdej chwili może zagrozić skokom wypadnięciu z olimpijskiej rodziny. Dziś walka idzie o to, żeby tak się nie stało. Bo to byłoby początkiem końca.

Polacy wieszczą problemy skoków. "Słyszy się o kolejnych cięciach"