Rusza Puchar Kontynentalny – najlepszy w historii, a znów anonimowy. FIS rozkłada ręce

Andrzej Stękała i Maciej Kot błysnęli w Klingenthal. Różne perypetie, jeden cel. I ani słowa o oczekiwaniach

Na Puchar Kontynentalny do Lillehammer polecieli zawodnicy, których marzeniem jest, aby tam nie być. W sobotę i niedzielę wystąpią m.in. odrzucony z kadry Niemiec Markus Eisenbichler, Constantin Schmid, Taku Takeuchi, Clemens Aigner, za słaby obecnie na Puchar Świata Aleksander Zniszczoł, a także medalista MŚ Klemens Murańka czy Jakub Wolny. Wśród Norwegów będzie chociażby Robert Johansson – trzeci na igrzyskach w Pjongczangu, dawniej rekordzista świata.

Na Lysgardsbakken odbędą się dwa konkursy indywidualne.

Stoch wróci do Polski. Thurnbichler zdradził plany

Czytaj też

Stoch wróci do Polski. Thurnbichler zdradził plany

Rusza Puchar Kontynentalny – cykl, w którym nie ma znaczenia, kto go wygra

Wśród Polaków walka będzie się toczyła przede wszystkim o powiększenie kwoty startowej na PŚ. Bo ten, który tego dokona, prawdopodobnie da sobie bilet na Turniej Czterech Skoczni. To marzy się nie tylko Zniszczołowi, Murańce i Wolnemu, ale również Janowi Habdasowi, Kacprowi Juroszkowi, Tomaszowi Pilchowi i Klemensowi Joniakowi. Poza ostatnim, dopiero 18-latkiem, wszyscy znają już smak występów w elicie. I prowadzący ich od wiosny David Jiroutek doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że w każdej chwili może ich stracić z pola widzenia. Co więcej, on nawet by sobie tego życzył.

– Taki właśnie jest ten cykl. On jest przystankiem dla młodych na drodze do PŚ, a dla bardziej doświadczonych miejscem, gdzie mogą odbudować formę i pewność siebie – mówił w podcaście "BalcerSki" koordynator tych zmagań Berni Schoedler.

– Organizacja hoteli może nieco odbiega standardami od PŚ, ale przygotowanie skoczni? Poziom sportowy? To stoi tam na naprawdę wysokim poziomie. I ten rośnie – przyznaje Zniszczoł.

Gra, która zaczyna się na zapleczu, od wiosny jest podwójnie istotna. Wszystko, odkąd FIS – przyparta do muru przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl) – ucięła najlepszym państwom po jednym bilecie na PŚ. Gdy rozdawano przepustki na pierwszy zimowy period w tym cyklu, Maciej Kot w letnim anturażu przegrał tę rywalizację z reprezentantami Niemiec, Austrii i Norwegii. Następna aktualizacja kwot startowych nastąpi 17 grudnia po zawodach drugoligowych w Ruce. Do zdobycia jest więc 400 punktów.

Te mikrorywalizacje dla ekip są ważniejsze nawet od klasyfikacji łącznej drugiej ligi. Zwycięzców sezonu, choćby z racji rotacji w składach, po latach w ogóle się nie pamięta. Dla młodych skoczków ważniejsze mogą być ewentualnie tylko zdobycze punktowe. Bo kto wejdzie w "kontynentalu" do drugiej serii, ten na dwa lata zyskuje prawo występu w zawodach najwyższej rangi.

Stoch wróci do Polski. Thurnbichler zdradził plany

Czytaj też

Stoch wróci do Polski. Thurnbichler zdradził plany

Obiecujące skoki Polaków w PŚ! Kubacki wysoko w kwalifikacjach

Czytaj też

Obiecujące skoki Polaków w PŚ! Kubacki wysoko w kwalifikacjach

Puchar anonimowych twarzy. Transmisje? "FIS nie może ich wymagać"

W tym kalendarzu tylko cztery obiekty nie pokrywają się z tymi, jakich FIS użyje w Pucharze Świata. To smutne, bo oznacza, że skoki zamykają się w coraz węższej bańce zamiast – co zresztą deklarują ich władze – poszerzać krąg działania i promować się w nowych państwach. Jednak na zapleczu smutnych kwestii jest więcej. Nawet po "podwyżkach" premia za zwycięstwo wynosi marne 1000 franków minus podatek, a jakiekolwiek pieniądze może tam podnieść tylko TOP8. Kolejną kwestią pozostaje rażąca nieobecność tych zmagań w przestrzeni medialnej. Dość powiedzieć, że poza Zakopanem żadne inne konkursy nie są transmitowane w telewizji. W Internecie – tylko sporadycznie.

Schoedler wprost przyznał w wywiadzie, że rozwój tego elementu byłby marzeniem FIS, ale na wymaganie tego od organizatorów federacja nie może sobie pozwolić.

Powód jest prosty. Każde roszczenia FIS grożą wycofaniem się organizatora z kalendarza, bo ten i tak ma już na głowie większość wydatków, a w zamian prawie żadną promocję. Tyle tylko, że to zamknięte koło. Bez transmisji sponsorzy nie przyjdą ani do gospodarzy konkursów, ani tym bardziej do zawodników, których przestrzenie reklamowe nie są w żaden sposób eksponowane.

Puchar Kontynentalny, jeśli się w nim zasiedzi, jest po prostu trwaniem w ciszy. Na niektórych skoczniach poza sztabami i obsługą nie pojawia się nikt. Czasem z głośników słychać tylko spikera.

Obiecujące skoki Polaków w PŚ! Kubacki wysoko w kwalifikacjach

Czytaj też

Obiecujące skoki Polaków w PŚ! Kubacki wysoko w kwalifikacjach

Skoczkowie oszukiwali system FIS. W tle... majtki

Czytaj też

Skoczkowie oszukiwali system FIS. W tle... majtki

Mocny apel Zniszczoła. "Bez zmian FIS zabije ten sport". A on wie, co mówi

– To bardzo przykre, jak to wygląda. Każdy, kto chce się utrzymać, występując tylko tam, nie ma na to szans. Nikt rozsądny ci tak nie odpowie. A te stawki premii obecnie są po prostu żałosne – gorzko ocenił Zniszczoł, który jest rekordzistą pod względem występów w drugiej lidze. I dodawał, że z cyklem COC dałoby się coś zrobić. Gdyby tylko była taka wola. – FIS musi bardziej wypromować te zawody. To jest do osiągnięcia. Trzeba zwiększyć pulę, zainteresować kibiców, może pokazać to szerzej. To jest na pewno zagwozdka do ugryzienia. Bo na zapleczu, takie ja mam poczucie, od kilku lat nic się nie dzieje. A musi być jakaś równowaga między elitą a zapleczem. Jeżeli zawodnicy nie będą normalnie zarabiali, to FIS zabije ten sport – dodawał Polak.

Schoedler brzmi, jakby rozumiał kłopoty cyklu, którym zarządza. Ma w głowie temat transmisji – od dawna oczywisty dla fanów skoków – ale już nie powrót na skocznie mamucie, czyli naturalny bodziec wzmagający zainteresowanie, którego tak oczekuje środowisko.

– Nie planujemy lotów w "kontynentalu" – uciął niedawno Sandro Pertile na łamach TVPSPORT.PL.

– Właściciele mamutów są obecni w PŚ, więc mają mnóstwo pracy przy tym cyklu. Dobrze, że mają powstać skocznie gigancie, czyli rozmiarowo między dużymi a mamucimi. Może to będzie dobra droga? Zobaczmy najpierw, jak rozwiną się loty kobiet, które właśnie rozpoczęły tę erę – powiedział Jakubowi Balcerskiemu wspomniany Schoedler. I akurat ta wypowiedź wydaje się absurdalna.

Argumenty jak z kosmosu. To FIS przede wszystkim musi dać bodziec i wsparcie

Jeszcze w 2004 roku w Vikersund odbywały się takie konkursy. Wcześniej organizowano je też w Ironwood. Potem jednak FIS czegoś się przestraszyła i to pomimo że ogólny poziom dyscypliny (i Pucharu Kontynentalnego) od tamtej pory wzrósł. Do tego same mamuty, choć obecnie większe, przebudowano na znacznie bardziej bezpieczne.

Gdyby loty na zapleczu miały zagrażać początkującym, zawsze można by również nałożyć limity – dokładnie tak, jak postąpiono z tymi zawodami dla kobiet, dopuszczając wyłącznie te najlepsze. Argument o nakładzie pracy gospodarzy przy goszczeniu PŚ też brzmi jak z kosmosu. Dość powiedzieć, że w ostatniej dekadzie w Tauplitz skakano łącznie 6 razy, a w Oberstdorfie zaledwie 4. Przez resztę czasu skocznie służą jako pastwiska dla krów i owiec, ewentualnie jako turystyczne atrakcje. Jeśli przygotowanie ich dla drugiej ligi byłoby nieopłacalne, można by szykować je raz. I tak jak teraz w Lillehammer i Ruce, najpierw ugościć jedną dywizję, a następnie tę drugą. Tę znacznie tańszą.

Temat lotów to oczywiście tylko jedna z opcji na wskrzeszenie tego trupa. To możliwość – taka, o jaką postuluje m.in. Zniszczoł. Bez bodźca, który ruszy zaplecze, bez pomysłów i zaangażowania, czekają nas dalsze lata stagnacji – wyrażanej m.in. pustymi od reklam kaskami skoczków, którzy tam występują, pustymi trybunami itd. Schoedler ma rację, mówiąc, że FIS nie może wymagać za dużo od i tak obciążanych finansowo gospodarzy konkursów. Ale federacja mogłaby w końcu zacząć wymagać czegoś od siebie.

Skoczkowie oszukiwali system FIS. W tle... majtki

Czytaj też

Skoczkowie oszukiwali system FIS. W tle... majtki