Telefon od selekcjonera zmieni plany? "Raczej jeszcze poczekam z urlopem"

Duże rozżalenie bramkarza Lecha. "Nie rozumiem tych przepisów"

• Mateusz Kochalski został nominowany do nagrody bramkarza sezonu w PKO BP Ekstraklasie
• Golkiper Stali Mielec zachował dziewięć czystych kont w ligowych rozgrywkach
• Przez cały sezon prezentował równą, wysoką i stabilną formę
• Mówi się, że 23-latek może pojechać na Euro 2024 jako czwarty bramkarz

Rewelacja sezonu bez szans na Euro 2024? "Nie było telefonu od selekcjonera"

Czytaj też

Rewelacja sezonu bez szans na Euro 2024? "Nie było telefonu od selekcjonera"

Jakub Kłyszejko, TVPSPORT.PL: – Zostałeś nominowany do wyróżnienia bramkarza roku PKO BP Ekstraklasy. Jak odebrałeś tę decyzję?
Mateusz Kochalski, bramkarz Stali Mielec: – Wiedziałem, że jest na to szansa. Byłem bardzo zadowolony, kiedy się o tym dowiedziałem. W Ekstraklasie jest wielu dobrych i doświadczonych bramkarzy. Zrobiło mi się niezwykle miło, że otrzymałem takie wyróżnienie.

– Czujesz się najlepszym bramkarzem tego sezonu?
– Nie ja to oceniam. Są ludzie, którzy się na tym znają. Jeśli mam powiedzieć, czy się czuję, to raczej nie odpowiem na to pytanie. Nigdy nie byłem osobą, która mówiła, że uważa się za lepszego od kogokolwiek.

– Kogo uważasz za bardzo dobrego bramkarza w Ekstraklasie?
– Musiałbym długo wymieniać. W co drugim klubie jest bardzo dobry bramkarz. Wspomniałbym tu o Rafale Leszczyńskim, Valentinie Cojocaru, Bartku Mrozku. Są młodzi, jak Oliwier Zych czy Xavier Dziekoński. Ciężko byłoby wybrać jednego.

– Ten sezon może być dla ciebie przełomowy?
– Zrobiłem dużo w tym kierunku. Zobaczymy, co wydarzy się w letnim okienku. Myślę, że wykonałem kolejny krok w karierze.

– Z czego jesteś najbardziej zadowolony, jakie elementy w swojej grze poprawiłeś?
– Pewność siebie. Wchodząc do bramki po dwóch latach przerwy, trochę mi tego brakowało. Poprawiłem grę na przedpolu, ocenę sytuacji i zachowanie przy stałych fragmentach gry, dośrodkowaniach, moje ustawienie. Grę nogami również, ale jeszcze daleko, abym mógł powiedzieć, że jest to na bardzo dobrym poziomie.

– W jaki sposób bramkarz może budować pewność siebie?
– Przede wszystkim grą. Kiedy wchodzisz do bramki po długiej przerwie, nie jest o to łatwo na początku. Ważne są mądre decyzje w meczu. Nie można chcieć coś udowodnić na siłę. Miałem taką sytuację kiedyś w Radomiu. Dostałem szansę w Pucharze Polski i chciałem pokazać się na każdej płaszczyźnie z jak najlepszej strony. Przez to, że brakowało mi gry, popełniłem sporo błędów. Od tamtej pory wiem, że najważniejsze jest to, aby pomóc drużynie. Kluczem jest to, aby nie tracić bramek i robić wszystko, żeby wybronić każdą możliwą sytuację.

– Kiedy czujesz, że jesteś w dobrej formie, jak się pobudzasz, motywujesz?
– Analizuję przeciwnika, patrzę, co ma najlepszego. Wychodzę na każdy mecz ze spokojem i czystą głową. Nie chcę narzucać sobie zbyt dużo na głowę. Zależy mi na dobrym występie, a nie na udowadnianiu komuś, że coś potrafię. Zawsze to sobie powtarzam, bez różnicy, przeciwko komu gramy.

– Na pozycji bramkarza kluczowe jest to, żeby szczególnie w młodym wieku "nie odlecieć"? W ostatnim czasie wielu młodych bramkarzy miało z tym problemy.
– Często ma na to wpływ dyspozycja drużyny. Śmieszą mnie opinie, że bramkarz ma dwa strzały w meczu i wpuszcza dwie bramki. Ludzie mówią tak, bo nie oglądają nawet tych spotkań. Widzą w statystykach albo na skrótach, że ktoś stracił dwa gole. Kiedy bramkarz wchodzi na dobry pułap, najważniejsza jest głowa. Nie można chcieć udowodnić czegoś na siłę. Należy w treningach pracować nad tym, co jest jeszcze do poprawy, a w meczach starać się robić to, co potrafimy robić najlepiej. Nie chcę opowiadać, jak to wygląda, bo mam za sobą dopiero pierwszy sezon w Ekstraklasie. Nie jestem od udzielania rad. Najważniejsze jest to, aby zachować koncentrację i robić to, co potrafimy najlepiej.

– Wspomniałeś o głowie. Łatwo w dzisiejszych czasach jest się odciąć od Internetu, komentarzy, mediów społecznościowych?
– Wszystko zależy od indywidualnego podejścia. Jeden będzie czytał i przejmował się takimi rzeczami, drugi całkowicie się odetnie. Ja bardzo często po popełnieniu błędu czekam na rozmowę z trenerem. Potem wyłączam telefon na jeden dzień, żeby nic do mnie nie docierało. Skupiam się na tym, aby wszystko przemyśleć i przeanalizować.

Rewelacja sezonu bez szans na Euro 2024? "Nie było telefonu od selekcjonera"

Czytaj też

Rewelacja sezonu bez szans na Euro 2024? "Nie było telefonu od selekcjonera"

Mieli być outsiderem, stali się rewelacją. "Przykro, że ten czas się kończy"

Czytaj też

Mieli być outsiderem, stali się rewelacją. "Przykro, że ten czas się kończy"

– Ile w trakcie sezonu otrzymałeś wiadomości od kibiców Legii z prośbą o powrót do klubu?
– Nie wiem, czy jakąś dostałem. Znajomi z Warszawy pisali w tej sprawie i pytali o to.

– Legia to zamknięta karta, czy podchodzisz do tego na zasadzie "nigdy nie mów nigdy"?
– Ciężko powiedzieć. Bardziej "nigdy nie mów nigdy". Legia nie zrobiła mi krzywdy. Akademia dała mi bardzo dużo. Nie mam powodów, żeby odrzucać Legię w swoim życiu. W tym momencie, jeżeli będę miał możliwość przejścia do innego klubu, to na pewno to spokojnie przemyślę i postaram się to zrobić z głową. Najważniejsza jest dla mnie regularna gra i dalszy rozwój.

– Stołeczny klub wychował kilku bramkarzy, ale potem nie miał na nich pomysłu. W twoim przypadku też tak było?
– W pierwszym sezonie nie grałem, ale po roku bez występów w Radomiaku wiedziałem, że mój czas w Legii się skończył. Ciężko byłoby mi nagle wskoczyć do bramki w momencie, gdy klub miał lepszych ode mnie bramkarzy. Oni też mieli duży potencjał. Odejście mi pomogło, ale dlatego, że zacząłem grać. Stal czuła, że warto na mnie stawiać.

– Chciałbyś zostać w Mielcu na kolejny sezon? Twoje nazwisko już niebawem będzie bardzo "gorące".
– Najbardziej chcę grać i się rozwijać. Jeżeli będzie możliwość pójść wyżej i tam występować regularnie, to na pewno rozważę taką ofertę. Uważam jednak, że w PGE FKS Stali Mielec też nadal mógłbym się rozwijać. Na dziś ciężko mi powiedzieć, czy odejdę. Trenerzy musieliby mi powiedzieć, czy jestem gotowy na zagraniczny wyjazd.

– Kamil Beszczyński, trener bramkarzy Stali jest bardzo chwalony za pracę z wami. Co jest kluczem do sukcesu w tej współpracy?
– Wszystko jest na naprawdę bardzo wysokim poziomie. Relacje osobiste, poza boiskiem, a na treningach świetna jakość i regularna chęć rozwoju. Trener cały czas dorzuca nam coś nowego, zwraca uwagę na aspekty, które wymagają poprawy. Ciągle nad tym pracujemy. Pod każdym względem jest świetnym trenerem i człowiekiem.

– Relacje międzyludzkie są przynajmniej tak samo ważne, jak elementy piłkarskie?
– Wspieranie się nawzajem jest kluczowe. Nie tylko przez trenera, ale też również w szatni. Jeśli czuje się wsparcie, to zawsze jest łatwiej. Odkąd jestem w Stali, nigdy nie miałem sytuacji, żeby po jakimś błędzie ktokolwiek miał do mnie jakieś pretensje. Zawsze była rozmowa, wsparcie i analiza. Do tego bardzo dobra atmosfera. Codziennie przychodzę na trening z uśmiechem na twarzy. Nawet po gorszych meczach. Wiem, że nasz biało-niebieski zespół jest ambitny i każdy sobie pomaga.

– Masz już zaplanowany urlop na początku czerwca?
– Na ten moment różne rzeczy do mnie docierają. Raczej jeszcze poczekam z urlopem. Myślę, że postawię raczej na last minute (śmiech).

– Jesteś w gronie kandydatów do wyjazdu na mistrzostwa Europy jako czwarty bramkarz. Odebrałeś już jakiś telefon od kogoś ze sztabu kadry?
– Nie, jeszcze nie. Jedynie znajomi wysłali mi linki do artykułów, jakie widzieli w mediach. Powołanie byłoby dla mnie wielkim wyróżnieniem, ale wiem, że jest kilku innych kandydatów, którzy też na to zasługują. Jeżeli nie zostanę wybrany, to nie będę zły. I tak jestem niezwykle szczęśliwy, że moje nazwisko jest w ogóle wymieniane. Jestem gotowy na wszystko.

– Podsumowując: kiedy otrzymasz taki telefon, to pakujesz się i jedziesz do Warszawy na kadrę?
– W mgnieniu oka!

Mieli być outsiderem, stali się rewelacją. "Przykro, że ten czas się kończy"

Czytaj też

Mieli być outsiderem, stali się rewelacją. "Przykro, że ten czas się kończy"